Helaas komt dit al te vaak voor en vroeger vooral bij vrouwen met kinderen.
Maar tegenwoordig kan het iedereen overkomen, een baan is zomaar opgeheven en weg, de hypotheek is vaak te hoog afgesloten en men kan het ineens niet meer betalen en dan is het omlaag vallen als een baksteen.
Ik heb alle stadia van armoede wel meegemaakt. Bijstand toen ik net gescheiden was en dat was achteraf nog de rustigste tijd tot ze ten onrechte geld gingen inhouden en ik van het kastje naar de muur werd gestuurd met smoesjes van mensen tekort/vakantietijd enz. Ik had gewoon recht op een volledige uitkering, maar moest het maanden met 400 gulden in de maand zien te doen. Achteraf is het wel weer goed getrokken, maar niemand vergoed de zenuwen en het vechten tegen een log instituut om je recht uiteindelijk te krijgen. Toen bestond er nog geen ombudsman o.i.d.
Daarna gelukkig een vrij rustige periode gekend waarin ik de kost zelf kon verdienen, nogmaals getrouwd en financieel weer een stukje beter, tot man in WAO terecht kwam, er weer een scheiding kwam en vanaf toen heb ik elk mogelijk baantje aangepakt om niet weer in de bijstand te komen. Alles om de kinderen en hun scholen heen, want juist in de tienerleeftijd wilde ik er zijn om ze op het goede pad te houden.
Dat is me jaren ook min of meer gelukt tot ik een aantal jaren geleden dacht een betere baan te hebben gevonden. Meer uren werk en een leuk loon en na de proefperiode ook een jaar contract, alleen de uren bleven op 0 staan, maar dat was een wassen neus volgens de personeelsdame. En ik bleef ook wel voldoende uren maken voor drie-kwart jaar, tot het bedrijf financiële problemen kreeg en ik van de ene op de andere dag geen werk meer aangeboden kreeg.
Dat was het begin van mijn financiële valpartij, want inmiddels was ik in de vijftig en kwam niet 1,2,3, meer aan een baan. UWV uitkering aangevraagd en daar bleef ik ook in de molen hangen terwijl toch de vaste lasten doorgingen, dus maar weer van alles aangepakt. Pakjes bezorgd, stadpost, demonstrateur in supermarkten, verdiende allemaal heel weing en uiteindelijk Alphahulp in de ochtend geworden en een adminstratief baantje 's middags. Dat liep twee jaar prima, ik kon weer inlopen. Maar toen werd besloten dat alle Alphahulpen weer in vaste dienst moesten, met een halvering van loon ongeveer en mijn administratieve baantje hield op te bestaan.
Hulp gezocht en een maatschappelijk werkster toegewezen gekregen die blijkbaar net van school was en er kennelijk ook niks van snapte. En de kosten draaiden maar door en geen enkele hulp/aanvulling o.i.d. werd aangevraagd.
Weer naar het UWV en daar bleek achteraf dat de jaren dat ik als Alphahulp had gewerkt niet meetelden als werkjaren en ik kreeg een uitkering van 140 euro per maand en samen met mijn halve thuishulp baan zat ik ver onder bijstandsniveau en ik holde weer achteruit. Vrijwillige schuldhulpverlening aangevraagd en dan zit je zo weer maanden in een molen en meer werkuren als thuishulp genomen, tegen een loon waar je ook niet vrolijk van werd.
Uiteindelijk werd de aanvraag voor vrijwillige schuldhulpverlening ook afgewezen en dan is de enige weg nog de WSNP en dat betekent nog drie jaar op een minimum leven. Ik had toen nog een zoon thuiswonen die wel leer/werkte en zichzelf net kon bedruipen, maar niemand had mij verteld dat hij voor de belasting e.d. als mijn partner gezien werd, aangezien hij boven de 27 was. Die heb ik min of meer de deur uit moeten doen vorig jaar rond de kerst, hij heeft wel een huurflatje gevonden bij zijn werk en is nu wel blij dat hij niet meer elke dag 3 uur onderweg is om van en naar zijn werk te gaan, en de laatste dochter van 20 is afgelopen zomer na haar eindexamen bij haar vriend gaan wonen.
Nu kan ik weer een beetje rust vinden, maar nog loopt alles niet helemaal goed. Overal waar maar beslag op gelegd kon worden is wel gedaan afgelopen jaren. Ik mag nu zelf wel weer gewoon mijn salaris ontvangen en mijn betalingen doen, aangezien ik niet opzettelijk schulden heb gemaakt. Het was niet omdat ik niet met geld om kon gaan, maar er bleef gewoon niks over om van te leven op een gegeven moment.
Gisteren zag ik toevallig onderstaande reportage over Armoede in Nederland, vroeger en nu, onverwachts want een tvgids is ook al jaren niet in huis
http://www.rkk.nl/kruispunt/archief/2011/detail_objectID736733.html
Hé ik heb je weer gevonden. Het zat je niet mee al die jaren. Jammer dat je de WSNP in bent gedraaid.
BeantwoordenVerwijderenIk zit sinds kort ook bij de Gulden Gulden. Gulden klup denk ik zo.