zondag 1 december 2013

128. Weekoverzichtje

De laatste maand van het jaar is weer gekomen. Voor mij altijd een periode van even terugkijken en plannen maken voor het nieuwe jaar. Afgelopen week was lekker rustig gelukkig. Geen hoge pieken en diepe dalen, dus ben over het algemeen tevreden.
De boodschappen met tact en beleid gedaan en een menu weer ingevoerd, zodat ik weer een kapstok had om te koken en voor te bereiden. Dat helpt mij om op het spoor te blijven, want als ik s middags na mijn werk pas eens ga bedenken wat ik ga koken dan komt er vaak iets weinig voedzaams en gezonds uit mijn handen. Vandaag had ik het nog aan de hand. Er is dan wel van alles in huis,, maar ik had er niets bij bedacht voor de zondag. Prompt kom ik dan om half zes eens in de keuken kijken en weet niks te bedenken wat ik dan zal gaan maken en ben dan eerst een half uur bezig om te overwegen wat het zal gaan worden. Wat at ik gisteren? Dat was brood met een kipschnitzeltje en er waren nog over, maar om het nu twee dagen na elkaar te eten was ook weer saai. Wordt het rijst, pasta of aardappels, welke groente, wat als vlees.  Terwijl ik nu al weet wat ik morgen zal gaan maken. Op maandag heb ik een lichamelijk zware dag dus dan moet het eten ook makkelijk en snel zijn. Pasta met paprika/kip roomsaus.  Dat recept kwam vanavond via facebook langs en bijna alles is in huis. Dan hoef ik daar niet meer over na te denken morgen. Ik heb geen gegrilde paprika, maar wel verse, dus maak er wel een eigen draai aan. 
Afgelopen week heb ik ook verder wel afwisselend gekookt door een menu te maken. Alleen voor de zondag had ik nog geen plan en prompt blijf ik hangen dan. Het werd uiteindelijk een winters potje van aardappelblokjes, baked beans met wat spekjes en rookworst en dat smaakte me ook weer prima, al was het geen culinair hoogstandje.
Komende week heb ik maar vier dagen te koken en op de vrijdag eet ik bij een dochter, schoonzoon en kleinzoon en de andere week eten zij bij mij. Op zaterdag kook ik niet, dan is het een boterham met wat warms vaak of soep erbij. Kan een lekkerbekje zijn of verse hamburger en gisteren dus een kipschnitzel omdat die in de aanbieding was.
Voor komende week staat er een keer verse hutspot op de planning, peen en uien zijn op voorraad. Een keer vriezer eten en een keer uit een potje/blik en dan ben ik al weer drie dagen verder. Voorlopig is het hier voorraad uitdunnen en inkopen met tact en beleid. Vlees is meestal wel herkenbaar vlees tegenwoordig en zo diervriendelijk mogelijk en ook minder. Pakjes  en zakjes worden nog wel opgebruikt maar komen niet meer binnen. 
Op naar een nieuwe week.   

    

zondag 24 november 2013

127. Even bijkomen

Zo maar een zondagmorgen, maar wel een hele lekkere vandaag.
Na hele roerige tijden een paar besluiten genomen om mijn leven weer wat meer structuur te geven, want dat was de laatste tijd ver te zoeken.
Rust en meer structuur, want er kwamen te veel onplezierige verrassingen op mijn pad.

Nu zit ik eindelijk voor het eerst in maanden eens aan een zondagse brunch, in mijn pyjama nog, terwijl de was draait en ik al heel wat gedaan heb. 
Verse koffie, 2 broodjes en een vers gekookt eitje en gelijk ook drie gekookt om er een verse eiersalade mee te maken voor komende week.

Even weer terug naar de basis, wat heeft een mens nu helemaal nodig. De boel weer eens op een rijtje zetten en even gas terug nemen om het grotere geheel weer beter te kunnen zien.
Mijn leven stond weer teveel op de automatische piloot en dan ga je gegarandeerd de fout wel eens in. Boodschappen doen zonder lijstje, dingen vergeten of teveel van hetzelfde meenemen. Tijdgebrek doet je ook dingen vergeten, vaak niet rampzalig, maar toch komt er af en toe ineens iets niet-meer-aan-gedacht-langs, waardoor je jezelf toch weer op de vingers getikt voelt. Stom, stom, stom.
Maar met een paar kleine veranderingen hoop ik nu toch weer grip op alles te krijgen en wat meer tijd om alles op een rijtje te houden.
De zondag is nu een vrije dag voor mij, waarop ik alles kan en mag doen wat ik wil.  En zo zit ik dus nu heerlijk eens rustig aan een brunch. 
De huishoud-agenda is weer van stal gehaald, bonnetjes worden weer genoteerd, een grof menu voor komende week gemaakt en besloten om komende tijd even gas terug te nemen met boodschappen doen en eerst de voorraad weer aan te spreken en de vriezer mag ook weer leger voor de feestdagen. Alleen verse waar komt voorlopig nog in het mandje.
Er gaat flink geruimd en weggedaan worden. 
Leven als in een vakantiehuisje, zonder onnodige ruis. Daar kan je ook prima wonen zonder alle frutsels die langzaam je huis infiltreren. En als ik om me heen kijk staat alles hier vol met niet noodzakelijke zooi. Gevonden, gekregen en aangewaaid.
Mooie dingen en minder mooie, maar doordat er veel staat, zie je de mooie dingen niet eens meer. Meer is niet altijd mooier, minder is het toverwoord nu. 

En ik heb al heel veel weggedaan, maar nu wordt het tijd voor een volgende ronde huisje leeg maken. Dat wordt mijn project voor komend jaar. Ruimte krijgen om mooie dingen te kunnen maken en zien. 
Ik hoop zover te komen dat ik minder of anders kan gaan werken, maar met meer kwaliteit van leven. 
De komende maand gebruik ik als aanloopperiode om serieus het roer om te kunnen gooien. Het consuminderen zit er al ruim 20 jaar in, maar het kan nog veel beter.    
  
       

zondag 17 november 2013

125. Ben er wel maar druk met van alles

Steeds een stapje minder is wel het devies de laatste tijd. 
Ik werk als thuishulp bij oudere mensen en werken daar is het heel onzeker. 
Uren worden minder, meer cliënten per dag kan al snel komen. 
Nu heb ik er nog twee van drie uur per dag, maar mensen gaan minder uren krijgen.  Alle mensen met een beperkt tijdscontact worden niet verlengd, wat dat betreft had ik geluk. 
Ik heb nog net een vast contract binnen kunnen halen, al heb ik daar wel vijf jaar voor moeten knokken. 
Twee jaar als alpha-hulp, drie jaar met jaarcontract en nog geen zekerheid, want ik kan er ook net zo hard weer uit gegooid worden straks gezien de plannen van de regering. Ze zijn iets bijgesteld van 75% bezuinigen naar 50% en nu naar 40%, maar dat is dus nog steeds zeer onzeker. 
Mijn cliënten worden ook ouder en dat gaat ook meewegen na ruim 7 jaar meeleven. Ik maak 10 huizen per week schoon buiten de deur + mijn vaders huis die 88 is en gelukkig nog redelijk goed is en dan heb ik zelf ook nog een huisje. 
Het wordt geestelijk ook zwaarder werk, want je krijgt steeds meer een signaalfunctie erbij en mensen moeten toch zo lang mogelijk thuis zien te blijven. 
Er staat gelukkig ook heel veel leuks en liefs tegenover, maar soms moet je even diep in jezelf spitten om dat nog te zien.
Ik mantelzorg deels mijn vader en mijn buurvrouw, die afgelopen jaar haar man verloor, zoveel als ik kan. Door een luisterend oor te bieden, eens een boodschapje te doen. Praktisch gezien hebben ze wel andere hulp ook en kunnen gelukkig nog wel veel zelf, maar ze missen toch die partner, kinderen willen ze ook niet altijd tot last zijn en die hebben het vaak ook druk. 
Maar die eenzaamheid is er gewoon naarmate men ouder wordt. Familie is er steeds minder, sommige hebben nooit kinderen gehad en staan gewoon alleen, niet iedereen is druk sociaal bezig geweest. Dat merk ik zelf ook. Ik heb altijd gewerkt en voor mijn kinderen gezorgd en geen tijd genomen om zelf een kennissenkring op te bouwen. Daar loopt ik zelf ook tegen aan naarmate ik ouder word. Dan mis je af en toe wel een leeftijdgenoot om je heen. Geen plek waar je zelf eens aan kan wippen als je er eens uit wilt. Of iemand om eens iets leuks mee te doen.
Ik zie genoeg mensen, spreek er veel, maar er zit niemand persoonlijk op me te wachten. Mijn tijd komt nog wel, denk ik dan. Maar ondertussen draait de tijd wel door. En zijn het of mijn kinderen of mijn cliënten die me weer nodig hebben, maar dat is toch geen gelijkwaardige relatie. 
Genoeg voor vandaag, op naar morgen weer.   

126. Op het goede consuminderpad weer

Het is weer te lang stil geweest van mijn kant.  Het leven was weer een rollercoaster de afgelopen tijd en dan is het gewoon een kwestie van overleven. 
Elke dag maar nemen zoals die ging en de energie ebde gewoon langzaam weg. Dan moet je jezelf maar weer eens bij kop en kont nemen en bekijken wat er anders kan en stukje bij beetje weer in het betere deel van het leven zien te landen.
Daar ben ik nu hopelijk weer aangekomen.  De neus staat weer de goede kant uit, de plannen liggen klaar en nu ook de tijd nemen om me eraan te houden. 
Vandaag is weer een nieuwe dag en de start van een nieuwe week en een groot deel van de planning staat nu. 

Eerst ga ik mijn huis aanpakken. Terug naar de essentie brengen en alle ruis wegwerken. Het teveel aan spullen weer in de kringloop des levens brengen via de bekende kanalen als ruilkring, weggeefhoek en verkoop. Veel is langzaam binnen gekomen en mag nu weer weg. Ik heb het tijdelijk gebruikt en nu mag het weer naar een ander die het kan gebruiken.
Ook mijn tijd is een kostbaar goed waar ik te nonchalant mee omsprong. Altijd maar weer klaar staan voor anderen en mijn eigen leven op de laatste plaats zetten. 
Dan kom je jezelf uiteindelijk toch ook weer tegen en stapelt alles zich op. Leven als een kip zonder kop lukt niemand.
We gaan weer kleine stapjes zetten om weer orde op zaken te stellen. De keren boodschapjes doen worden beperkt, een menuutje weer van stal gehaald ipv afwachten hoeveel energie ik heb om nog iets te eten te maken. Met een raamwerkje gaat dat nu eenmaal veel beter en hoef je minder na te denken en vergeet je ook niks te gebruiken, zoals nu wel eens voor kwam. 
Ik wil komend jaar eigenlijk alle ruis wegwerken die me van mijn pad afbrengt. Mijn huisje tot de essentie van wonen en thuis terugbrengen zoals ik dat voor ogen heb. Kabinetsplannen die mijn huidige werk ondermijnen zelf buiten de deur werken. Niet afhankelijk opstellen, maar zelf mijn koers bepalen. De eerste stappen zijn gezet en dat voelt goed.
Ik ga alles versimpelen, zoals de inhoud van mijn keuken als voorbeeld. Net als in een vakantiehuisje maar een beperkt aantal dingen in huis hebben en het daar gewoon mee moeten doen. Dan moet je wel dagelijks afwassen en bijhouden. Zo wil ik elke ruimte onder handen gaan nemen. Wat is noodzaak en wat is ruis? 
Elk kastje en laatje bekijken en leger maken. Tot de hele kast weg kan en er weer meer ruimte komt. 
Ik ga op reis in eigen leven komend jaar en zal best wel eens blijven hangen, maar net als met consuminderen kan er vaak toch nog weer iets weg, waar je eerst niet buiten dacht te kunnen. 
Ik heb de eerste stappen gezet en het voelt goed. 

maandag 2 september 2013

124. Zin in meer consuminderen

Heerlijk de vakantie zit er weer op. Ik heb meer vakantie gehad dan in de planning zat oorspronkelijk. 
Eerst een hele week met mijn vader op stap geweest naar Gelderland. En daar de omgeving ook ruimschoots bekeken. Dagjes weggeweest en even Duitsland ook bezocht. Daarna nog een paar daagjes naar de jongste dochter in Belgie. die daar een "nieuw" huisje had gevonden met haar partner, wat ik natuurlijk ook graag wilde bekijken.  En tot slot nog een midweekje met mijn middelste dochter, man en kleinzoon weggeweest naar een vakantiehuisje. Ook daar volop genoten. We zijn naar o.a. het openluchtmuseum in Arnhem geweest, een keer heerlijk uit eten en een dagje Apeldoorn gedaan en verder lekker spelletjes gedaan en lekker ontspannen.
Jongste kleinzoon werd van kuif voorzien om op stap te gaan.
Verjaardag gevierd, Castle Fest bezocht en inmiddels is het gewone leven weer begonnen en ben ik al weer dagelijks als thuishulp aan het werk. Bijna rijp voor een volgende vakantie, want twee huizen schoonmaken per dag is me eigenlijk een beetje te veel. 

Ik ben me dan ook druk aan het beraden hoe ik verder wil/kan gaan. Dit jaar zal ik nog wel uitzingen, maar dan komen de grote bezuinigingen er ook aan in de thuiszorg. Was er eerst sprake van 70% bezuiniging, dat is later naar 50% bijgesteld, dus 50% kans dat ik er straks nog werk in heb of niet meer. En wat dan? Als 60-jarige vrouw zijn mijn arbeidskansen niet heel erg groot op dit moment. Ik heb nog wel wat plannen in de ijskast liggen. Op consumindergebied wil ik nog steeds doorstarten, maar dat blijft nu hangen. Ik consuminder uiteraard wel prive, maar wil nog steeds via website een e-uitgave nederland inslingeren.
Maar dan moet ik wel meer tijd hebben dan nu om erin te steken. 
Daarom blijven we nu nog even doorsudderen en in plannen hangen tot er meer (on)zekerheid komt. Zonder geld valt er ook niet te leven, dus voorlopig blijven we nog maar op dezelfde voet doorgaan. Ik moet werken voor de kost en minder uren is ook geen optie, ik zou juist  meer uren moeten werken, maar dat zit er als thuishulp ook niet in, 6 uur per dag is het maximum. 

Voorlopig gaan we dus gewoon maar door. Na de vakantie's  moest ik even een tussensprintje maken om mijn budget weer sluitend te krijgen. Maar dat is weer ingelopen inmiddels. Er is genoeg in huis en ook voor komende week staat het menu al klaar en is het meeste in huis. Ik heb regelmatig een extra eter tegenwoordig, mijn jongste zoon is deze kant weer uitgekomen.     

maandag 12 augustus 2013

123. Weer op de consuminder-voedingstoer en een testje

Voor mezelf doe ik even een testje. Ik zat mijn oudere berichten even langs te gaan en er sprong uit dat berichten over voeding en consuminderen aanmerkelijk veel vaker gelezen zijn. Dus hierbij dus gelijk een test voor mij.
Afgelopen week was ik een midweekje weg en ik ben nu weer de draad aan het oppakken. 
En ben gelijk ook de manier van eten aan het aanpakken. Schoonzoon houdt van koken met pakjes, voor mij zat er iets te weinig groente bij afgelopen week. 
Thuis gekomen heb ik vrijdag gelijk voor de familie gekookt, aardappels, boerengehaktschnitzels( voor de helft bij de P.lus) en bloemkool, zoutloos voor kleinzoon en gezin,  op hun verzoek. 
Zaterdag is mijn niet echte kookdag, al maak ik doorgaans wel iets warms met brood. Er was nog rundergehakt dat op moest dus daar heb ik een soort homeburgers van gemaakt en die smaakten ook prima. Met verse uisnippers, knoflook en verse tomaatschijfjes erbij.
Zondag had ik een rijstgerecht gemaakt, gewoon met basisingredienten met een speklapje in stukjes en een gratis kromme komkommer die ik via mijn vader had gekregen. 
En vandaag stond er weer aardappeltjes die ik nog had staan op het menu. Waren van Ah uit de bonus van even terug, maar hele stomme kleine aardappeltjes met veel pitten, zijn wel lekker maar dat schillen is een ramp. Bloemkool was 0,59 bij lidl dus nog eentje meegenomen, daar eet ik ook nog even van. 
Op zondagmorgen help ik mijn vader met zijn huis bijhouden en hij is ook aardig op de penning passend geworden om aan de andere kant nog wel de ruimte te vinden om af en toe even een schilderijtje te kopen en nog wel eens een kleinigheidje. Zo had hij een BBM gekocht bij de makro. Dat deed mijn moeder wel toen ze nog leefde ruim 8 jaar geleden, maar ik had hem er niet op ingeschat om daaraan te beginnen met zijn 88 jaren. Maar op zondagmorgen stond er een broodje klaar. Hij kon hem alleen niet uit zijn bbm krijgen en riep mij erbij omdat ik ook jaren zelf gebakken heb. Ander apparaat en ik moest ook even proberen te trekken, tot ik ineens lettertjes zag dat je het bakblik een klein slagje moest draaien om hem eruit te krijgen. En uiteindelijk zijn we nog een bbm voor mij wezen halen. Dat doet mijn vader dan ook wel weer. Ik heb jaren een bbm van de Hema gehad tot die de geest gaf, daarna nog twee pogingen om via rommelmarkt een werkende te vinden. Bij de eerste sloegen mijn stoppen door en de tweede zag er ook prima uit maar de deksel lag helemaal los achteraf. Maar nu heb ik dus weer een BBM en ga weer zelf mijn eigen brood bakken. Vanaf morgen want eerst het brood dat er was opmaken. 
Ik ga eerst de voorraden eens uitdunnen, vriezer moet leger en ik haal gewoon steeds bij en dan wordt het niet minder.    

zondag 11 augustus 2013

122. Weer om naar minder om juist meer te kunnen

Ik zie dat ik wel heel lang stil ben geweest.
Er gebeurde gewoon erg veel om me heen, werk slokte me ook op en prive was er ook het één en ander te doen. Ik las wel mee met tussenpozen, heb mijn jongste zoon geholpen met verhuizen en de jongste dochter en haar partner zijn in België zijn ook naar een ander huis verhuist, kreeg onverwacht nog een midweekje vakantie aangeboden en daar ben ik dus net weer van terug.
Gezellig met mijn middelste dochter, man en kleinzoon naar een landal greenpark bij Apeldoorn. En ook daar weer genoten. Op mijn verzoek zijn we een dag naar het openlucht museum geweest in Arnhem.

De plaggenhut laat je wel weer eens nadenken over een simpeler leven. 
Uiteraard ben ik ook een paar dagen naar mijn jongste dochter geweest om haar "nieuwe"huis te zien. Ik ben jarig geweest en werd 60, dus dit keer maar weer eens gevierd en bijna alle kinderen met aanhang en kleinkinderen waren er.  

Er was weer Castle Fest in Lisse en daar ging ik traditioneel op zaterdag naar toe. Dat is mijn jaarlijks uitje dat ik niet wil missen als het even kan. 


Een feest om naar uit te kijken, jong en oud loopt er vaak schitterend verkleed rond en er zijn allerlei stijlen te zien, oud of modern, gothic, sprookjes, geschiedenis, fantasy, steampunk, enz. Ik geniet altijd van de goede sfeer daar, niemand kijkt gek op en er is gewoon respect voor iemand die er veel werk van heeft gemaakt. 
Als laatste dus nog een onverwachte korte vakantie op Rabbit Hill met de jongste kleinzoon en die was natuurlijk ook om op de eten. 







vrijdag 10 mei 2013

121. Consuminderen in de keuken

Hoe meer ik me in voeding verdiep, hoe minder ik eigenlijk besef te weten. Natuurlijk is vers en basisvoeding voordeliger, dan kant & klaar kopen. Zelf snijden scheelt ook aanmerkelijk op de kiloprijs. 
Wil ik vruchtenyoghurt, dan koop of maak ik yoghurt en doe er zelf wel vers fruit in, want in de supermarktfruityoghurt zit vaak geen enkel stukje echt fruit. Veel is fabrieksmatig gewoon nagemaakt. 
Pakjes en zakjes komen de deur niet meer in, al maak ik de al aanwezige nog wel op.
Je moet tegenwoordig een complete scheikundige zijn om etiketten nog te kunnen lezen en dan ook nog snappen wat er staat.
De light versies, gezonde keuze kreten, schreeuwen je toe. Maar als je dan goed leest zit er nog van allerlei troep in verstopt. 
0% vet bijvoorbeeld, maar wel bergen suikerachtige zaken.

Ik ben steeds meer voorstander van eten wat je grootmoeder ook kende, geen margarines meer, maar roomboter. Herkenbaar stukje vlees, ipv. allerlei soorten burgers, rollen, enz. Vleeswaren van een echte slager ipv supermarkttroep. 
Ook het dagelijkse broodbeleg wil ik zelf gaan maken in de toekomst. Je betaalt goudgeld voor een bakje salade en uiteindelijk is het gewoon conserveermiddel, zuur, suiker en een paar ingredienten. Eiersalade is zo zelf gemaakt en je weet dan precies wat erin zit.
Jam maak ik al zelf, en ook van verse groente en fruit zijn er lekkere smeersels te maken. 
Kaas maar wat minderen, daar eten we toch vaak teveel van, hoorde ik pas weer, 1 plak per dag is voldoende.
In alle koek en snoep zit heel veel suiker verstopt, geen wonder dat we allemaal dikker worden, want het hapt zo makkelijk weg en hebben we het nodig? Nee, helemaal niet. 
Ontbijtgranen en mueslies, rijen verschillende staan er op de schappen, net als toetjes, koekjes enz.
Ik ga mijn leven weer een stuk simpeler maken, lekker zelf soepjes maken van water met wat kruiden en groente.
Mijn eigen dagelijkse broodbeleg verzinnen en maken.
Alleen nog eten wat ik herken. 
En veel meer zelf gewoon maken, pasta is eigenlijk 100 gr. meel met een eitje mengen per persoon. 
Straks maak ik een lekkere rabarbercrumble voor het weekend, de rabarber komt lekker vers geplukt uit eigen eettuintje.
Bieslook, maggiplant, paardenbloemblad, alles is te verwerken tot een maaltje vers.





donderdag 9 mei 2013

120. Even in de consuminder-lappenmand

Na mijn weekje vakantie, nog een weekje gewerkt weer en ineens kreeg ik wel een heel dikke pijnlijke linkerhand. In twee, drie dagen werd hij dubbeldik, kon ik mijn vingers amper nog gebruiken en natuurlijk probeerde ik maandagochtend de huisarts te bereiken. Maar hij bleek een week vakantie te hebben en er was een vervanger helemaal aan de andere kant van Delft. Die bleek steeds in gesprek en na twee uur proberen had ik eindelijk contact. Ik mocht langskomen, eerst om half vier, maar even later ging weer de telefoon, of ik eerder langs kon komen. Nu mocht ik om half twaalf komen. Rijden lukt ook niet dus ik had mijn vader al ingeseind of hij me wilde rijden en onmiddellijk weer gebeld toen ik veel eerder mocht komen.  Ik hoopte op een kuurtje van het een of ander, maar de man bekeek mijn hand met bedenkelijke blik en stuurde me gelijk door naar de spoedeisende hulp van het ziekenhuis. Daar was ik gelukkig vlak bij, een chirurg moest mijn hand maar even bekijken. En vervolgens zeilde ik dus zo het ziekenhuis in. 
Van spoedeisende hulp naar een eerste bekijker, vervolgens weer door naar een volgende die bedenkelijk keek en voor ik het wist zat er een infuus in mijn goede hand geschoven, werd er met een pen de contouren van de dikte getekend en werd er een bed voor me gezocht en om vier uur zat ik op mijn kamer alleen met een infuuspaal aan mijn zijde, die de komende dagen niet week. 
Ik was min of meer overdonderd, want ik mankeerde verder niks, dan alleen die stomme hand. Geen koorts of ziekte, maar ik had niks in te brengen. Blijven en aan de paal hangen met antibiotica. Op dag twee moest ik naar een zaaltje, waar al twee oude geopereerde mensen lagen, die allebei veel lagen te snurken en slapen.  Vooral mijn buurman hing aan allerlei slangen, daar ging het niet echt lekker mee. Gelukkig kreeg ik via mijn dochter wel even een laptop, zodat ik wat afleiding had, maar echt typen lukte niet echt, meelezen wel. Koningsdag heb ik via de tv mee kunnen maken en ik mocht wel blijven wandelen gelukkig. Tussen alle verplichte nummers door zat ik vaak lekker buiten. 
Tot vrijdag moest ik blijven en de rituelen meemaken. Temperaturen, bloeddruk opmeten om de zoveel tijd, doktersronde, medicijnen kreeg ik verder niet en eindelijk werd ik bevrijd van mijn paal en mocht ik weer naar huis met capsules en mijn arm/hand in mitella en rekverband. 
Werken is me even twee weken verboden en dat is geen straf. Op 16 mei mag ik weer voor controle komen en dan hoor ik verder, maar het gaat gelukkig al een stuk beter met de hand. 
Mijn jongste zoon helpt me nu gelukkig met de zwaardere klussen in de tuin, want door alles is er van voor-zaaien en poten niks gekomen nog. Eerst te koud en vakantie, dus veel onkruid moest ook verwijderd worden. Ook in de voortuin moesten nog steeds wat vaste planten komen. Mijn vader had een doos vaste planten gekocht om in zijn balkonbakken te doen, maar die bleken veel te hoog te worden. Die zitten nu ook in de grond. Ik had nog een stuk gekregen hosta staan, die de winter ook had overleeft. En nog wat planten gekregen of vast gekocht, die nog niet in de grond zaten.
Zelf ga ik af en toe maar op een stoel zitten en wat voegen krabben of een klein stukje tegelijk aanpakken. 
Koken lukt gelukkig ook wel weer, al gaat het niet zo snel als normaal. Aardappels schillen duurt wel een stukje langer dan normaal, maar die eet ik ook niet iedere dag. Fietsen lukt ook weer en ik kan gelukkig zelf mijn boodschapjes nu weer doen.    

zaterdag 20 april 2013

119. Even consuminder-vakantie gehouden

Sinds twee jaar ga ik een weekje met mijn vader op vakantie.
We zijn allebei nu alleen en onze belangstelling komt gelukkig wel heel erg overeen. We kiezen dan voor een huisje met elk een eigen slaapkamer en dat bevalt prima. Samen gaan we wel, alleen zou ik het niet snel doen en hij ook niet. 
Vorig jaar werd het een midweekje Drenthe, hij wilde me toen de familiegeschiedenis  laten zien, met uitstappen richting Groningen. Daar ligt toch wel de oorsprong van de familie van mijn vader en mijn moeder. Heel veel gezien toen, begraafplaatsen met voorouders, herdenkingsstenen, de oorsprong van mijn moeders familienaam o.a. 
Drenthe vond ik al geweldig, meer nog dan Groningen. 
Kleine boerderijtjes trokken me meer dan de veel grotere Groningse.
En nu zijn we naar Eibergen geweest, grens Overijssel-Gelderland en dat was ook heerlijk. Nu een hele week van vrijdag tot vrijdag en dat beviel ook beter dan de midweek. Bij een midweek heb je maar drie hele dagen dat je er werkelijk bent, je mag na 3 uur pas binnenkomen en moet op de dag van vertrek al weer om 10 uur weg zijn.
Eibergen was niet met voorbedachte rade, ik had gewoon een week vrij genomen en ben op een gegeven moment via vakantieveilingen gaan bieden op dit huisje omdat het net in de goede tijd zat en ik kreeg het voor  net 100 euro voor een week met zijn tweetjes incl. schoonmaakkosten en toeristenbelasting. Dat was al een koopje, de huur was uiteindelijk 35 + 5 euro voor de veilingsite plus dan de verplichte schoonmaakkosten en belasting. 
Ik zie het als een geschenk, ik heb jaren met mijn vader gewerkt en we zijn nu allebei op leeftijd. Mijn kinderen zijn de deur uit en mijn moeder is 8 jaar geleden heel plotseling in haar slaap overleden. Er zijn nog wel een jongere broer en zusje, maar die hadden allebei nog een gezin. 
Dus we gaan nu lekker samen op stap, ik bijna 60 en pa bijna 88. En we hebben weer ervan genoten. Die streek is ook erg mooi, met oude boerderijen en oude steden. We hebben wat rondgereden, museumboerderijen bezocht, Duitsland wat langs de grens doorkruist, Doesburg en Ootmarsum bezocht en genoten. 
En allebei weer genoten. Mijn vader houdt zich bezig met oude beroepen, eerst via zijn tijdschrift en nu via een website en dat doet hij al jaren, daar ben ik ook wel mee bezig geweest, en hij kwam toch weer het één en ander nieuws tegen.
Los Hoes gezien en ik ben daar in die omgeving zo te planten. Geniet dan super!!
     

maandag 25 maart 2013

118. Verlangend naar het voorjaar

De kou heeft nu wel lang genoeg geduurd. Iedereen om me heen is het zat. De griep velde ook veel mensen om me heen, in allerlei variaties. 
Een kortdurende, een buikgriep of een langdurige versie.
Ik ben gelukkig overal tussendoor geglipt. Ik kwam bij allerlei griepende mensen, maar het sprong gelukkig niet over. 
En nu wil ik beter weer. Elke dag weer door die kou, soms krabbend, dan weer sneeuwvegend. 
Ik had een weekje vrij, maar net in de verkeerde tijd. De week na mijn vakantie was even aangenaam, maar dat was het dan ook. 
Nu wachten we allemaal op een beetje lekkerder weer om weer buiten te kunnen werken. Ik moet mijn tuintje nog klaarmaken om te kunnen zaaien. Lekker de deuren kunnen opengooien en heerlijk buiten koffie drinken. Ik heb nog tal van leuke ideetjes voor de tuin met pallethout, maar dan moet ik de hamer en spijkers wel vast kunnen houden. In de schuur is het net zo koud als buiten.

Ik sta zo erg trappelend in de startblokken om weer lekker buiten te gaan rommelen. Er moet opgeruimd, ik wil weer zaaien. Een beetje veranderen weer en gezelliger maken. Vertikaal tuinieren en meer met bakken werken in de hoop dan minder last van slakken te hebben. Maar eerst moet die temperatuur wat omhoog. Hopelijk is het met de Pasen wel wat beter. We duimen en we hopen .......

dinsdag 26 februari 2013

117. Voedselschandalen

De ene volgt momenteel de andere op. 
Voedselschandalen, paardenvlees waar rundvlees in zou moeten zitten. Zembla kwam afgelopen week met een uitzending over de suikerindustrie en -lobby en hoe we in 100 jaar van 5 kilo pp per jaar naar 35 kilo pp per jaar zijn gestegen wat inname betreft. 
De plofkip, de biologische eieren in Duitsland die niet zo biologisch blijken te zijn. Er is groot geld in te verdienen, dus dat werkt fraude in de hand en de industrie wil graag aan ons blijven verdienen. 
Slechte onderzoeksresultaten worden weggepoetst en de industrie betaalt grotendeels voor onderzoeken die de produkten in een goed daglicht zetten.  
We worden allemaal dikker en ongezonder van alle toegevoegde produkten in margarines, yoghurts, frisdranken, chips, kant&klaarmaaltijden, enz. 
Massavleesbedrijven werken vaak met antibiotica en medicijnen, alleen al om ziektes te voorkomen. Terwijl kleinschalige bedrijfjes alleen bij ziekte medicijnen gebruiken en ziekte daar veel minder kans krijgt uit te breken. 

Daarom werd ik erg blij van een documentaire die ik vanmorgen via facebook binnen kreeg 
http://www.zelfbewustleven.nl/?p=4676
Een pleidooi voor biodiversiteit, duurzaamheid enz. tegenover een industrie die de zeer afhankelijke monocultuur propageert. Geen eigen zaden meer oogsten, maar gemanipuleerde zaden via een groothandel moeten kopen, moeten werken met kunstmest en pesticiden om ziektes te voorkomen, grond die geen mineralen en goede beestjes meer bevat na eenmaal met de monocultuur gewerkt te hebben. De aarde heeft jaren nodig om weer te herstellen na zoiets. De bestuifbeestjes die ook doodgaan. Een mens wordt er niet vrolijk van, maar een bevlogen Indische dame vertelt wel heel duidelijk hoe het anders kan en moet gaan worden. 
Voor mij eens te meer weer een reden om op mijn manier toch ook weer terug naar basisvoeding te gaan. Biologisch waar dat kan, geen pakjes en zakjes meer kopen en zelf maken wat mogelijk is. Zelf snijden en zo min mogelijk bewerkte voeding meenemen. Etiketten zoveel mogelijk eerst bestuderen op vreemde toevoegingen en zoveel mogelijk eten wat grootmoeder nog kende. 
Oude recepten hebben ook hun charme, die kenden geen voorbewerkte zaken. Boter was roomboter en niks van de huidige chemische smeersels. Welvaartsziekten kwamen veel minder voor. De hooikist is ook iets wat weer in ere hersteld kan worden om energie te sparen. Alle kleine beetjes helpen in ieder geval. 
Ik ga mijn eet-tuintje komend jaar ook weer nuttig invullen, heb weer heel wat leuke pallet-ideetjes via internet gevonden, voor de tuin, maar ook voor meubilair. Lekker hergebruiken wat er is en consuminderen waar mogelijk. 

donderdag 7 februari 2013

116. Het wordt weer langer licht

We hebben wat afgeploeterd met sneeuw en ijs, gelukkig was het ook snel weer voorbij maar helaas komt er nog weer een staartje kou aan. 
Iedereen die ik spreek snakt naar wat zon en voorjaar en ook hier wordt al weer voorzichtig over het eet-postzegeltuintje nagedacht en wat voor te zaaien.  Afgelopen jaar had ik te weinig tijd en energie om alles goed bij te houden, maar dit jaar wil ik er volop tegen aan.
Ik heb al weer een voorraadje wc rolletjes gespaard. Ik vind dat handig om in voor te zaaien. De rolletjes kunnen mee de grond in en vergaan wel en de worteltjes van de jonge plantjes raken zo niet zo door elkaar gegroeid. Ik knip ze middendoor en vooral met bonen voor zaaien was dat een succes. Ook ander kwetsbare planten wil ik zo opkweken.
Lidl heeft komende week weer zeer betaalbaar zaad zag ik. Maar eerst kijk ik wat ik zelf nog heb liggen.    
Zo af en toe krijg ik ook wat zaad toegestopt, dus eerst even bekijken wat ik heb liggen. Zo groot is mijn tuintje ook niet en er staat al het één en ander vast in aan fruitstruiken. Mijn rabarber doet het elk jaar steeds uitbundiger en ook de lavas groeit elk jaar groter, framboos en braam staan en diverse bessenstruikjes. Ik heb ook twee appelboompjes en een pruim staan en een aardbeienperkje dat ik vorig jaar al gehalveerd had, want het werden steeds meer aardbeienplantjes. Leuk is dat elke vaste plant ook vaak weer een geschiedenis heeft. Af en toe koop ik wat, maar vaak krijg ik via via wat. Mijn frambozen komen uit België, eerst voor mijn vader en via mijn zusje zijn ze uiteindelijk weer bij mij gekomen. De kweekster is inmiddels overleden, dus dat geeft toch een extra gevoel erbij. De bessenstruiken komen via de lokale ruilkring en de fruitboompjes heb ik zelf aangeschaft, toen ik van een cliënt een extraatje kreeg voor de Pasen en de goede man is inmiddels een tijdje terug heel plotseling overleden, maar het blijven voor mij die cliënt boompjes.  Ze hebben nog geen oogst gegeven, vorig jaar pas aangeschaft dus dat is nog even afwachten.  Er was ook een peer, maar die heeft het niet gered. 

vrijdag 25 januari 2013

115. Weer een leuke consuminderweek

Morgen mag ik de Plus-doos ophalen, bij elkaar gespaard met hulp van een cliënt. 
Een tweede cliënt doneerde gelukkig tussendoor ook nog wat gekregen zegels waar zij niks mee deed en uiteindelijk heb ik op de valreep ook nog een alleenstaande moeder blij kunnen maken, want de maandag voordat de aktie afliep kwam die laatste cliënt nog met 17 zegels, terwijl onze kaart gelukkig al vol was.   
Mijn eerste cliënt doet de meeste boodschapjes bij de Plus, ik kom er af en toe. Ze hebben vaak vlees met 50% afprijzing, soms 35%, dus af en toe ga ik weer eens neuzen naar betaalbaar vlees. Bij elke 10 euro kreeg je een spaarzegel en je moest er 60 hebben. Ze hadden ook wekelijks een aantal artikelen waar je extra zegels op kreeg en zo kwam ik dan aan mijn zegels, want dan neem ik natuurlijk wel dingen die ik ook wel gebruik, maar die een stuk goedkoper waren dan 10 euro. Zo waren o.a. zakjes geraspte kaas goedkoper en met zegel en een aantal heb ik lekker in mijn vriezer gestopt. Of wat smeerseltjes die lekker op toast of brood waren, een potje snoep, enz. Zo sprokkelde ik de nodige zegeltjes ook bij elkaar.
Samen hebben we er ook weer de lol van gehad. Mijn cliënt vond het leuk om te doen en te puzzelen zodat zij ook steeds toch weer aan een zegeltje kwam en ze wil graag weten wat er uiteindelijk allemaal in zit.
Van een andere cliënt kreeg ik een postcodeloterij-agenda, waar zij niks mee deed. Ik vind hem erg handig bij de telefoon en voor de kortingsbonnen vind ik ook wel weer liefhebbers en sommige zal ik waarschijnlijk zelf gebruiken.  
Zo scharrelen we door het leven. Qua boodschappen loop ik nu lekker. Ik wil zo min mogelijk inslaan en koop alleen noodzakelijke verse aanvulling en dat begin ik nu te merken. Voor komende week heb ik al het nodige in huis en normaal ging ik op vrijdag weer inslaan, als ik weer cash geld in huis had, maar dit keer hoefde ik gewoon niet. Ik heb gisteren al rundvlees in huis en speklapjes uit bonus aanbieding gehaald, daar ga ik morgen mee aan de slag. Ik wil een grote pan hachee maken en een bruine-bonen-maaltijdsoep. Ik heb witlof, peen, prei, knolselderij, ui en tomaat in huis, dus kan veel kanten uit. Van de bieb heb ik weer leuke kookboeken meegenomen, twee over budgetkoken, een hele dikke met allemaal Home Made recepten, een boek over inrichten met 2de hands spullen en een wat ouder boek om een opgeruimd huis te krijgen, dat gewoon al langer op mijn leeslijst stond.
Er staan misschien nog meer leuke dingen te wachten. Eén van mijn cliënten gaat samenwonen. Haar partner had een heel huis en dat is inmiddels bijna verkocht, moet 1 maart opgeleverd worden, zij heeft een huurflat en samen hebben ze bijna een grotere flat gekocht. En nu blijft er natuurlijk weer van alles over, want de keuken is daar al compleet ingericht, dus ze had het over twee vaatwassers over en een wasmachine, waar ze niet mee willen leuren, dus als ik iemand weet? Rijswijk is de plek waar het straks over is. Ik heb geen idee van merk of leeftijd, maar als iemand interesse heeft moet die mij maar even prive mailen, dan kan ik eventueel het contact over en weer leggen. Ik heb zelf mijn vaatwasser weggedaan, omdat ik er gewoon geen plek voor heb en heb een prima wasmachine, dus ik stroom het graag door.

woensdag 16 januari 2013

114. Consuminder-etenswaardigheden

Ik was weer eens aan het puzzelen om betaalbaar toch een gezonde maaltijd op tafel te krijgen. Dit keer was de keuze niet moeilijk. Ik had namelijk gisteren een pak diepvries boerenkool meegenomen en helemaal vergeten op te ruimen. Vandaag pakte ik mijn (werk)tas weer en deed er mijn krantje in en een lunchpakket en er zat nog een krant van gisteren in dus de boerenkool werd niet opgemerkt. Maar ik zag wel ergens dat de tas een beetje nat was van onderen. Nu had ik door de sneeuw wel andere dingen om op te letten, dus nog geen belletje dat ging rinkelen. Ik had mijn krantjes wel weer uit de tas gelegd en aan het eind van de dag was die tas wel erg nat van onderen geworden en wat groen en toen schoot me ineens weer te binnen dat dat pak boerenkool er nog in zat. Dus vandaag stond stamppot boerenkool op het menu. Aardappels uiteraard met de boerenkool in een pan, een half pakje spekjes en een halve magere rookworst, grootste deel van de Lidl. Kosten ongeveer: 0,50 aardappels, 0,56 boerenkool, 0,42 spekjes en 0,95 magere rookworst = 2,43 en daar kan ik minstens twee keer van eten.

Ik ben alleen nu en dan heb ik ook wel eens geen zin in koken, al is het wel een hobby van me, maar dan moeten er wel meer mensen mee eten. Voor mezelf wordt het vaak een eenpansgerecht of iets waar ik meer dagen van kan eten, met af en toe een boterhammetje tussendoor. 
Ik kook wel bij voorkeur vers en zonder pakjes en zakjes, want na een keer brood als gemaksvoedsel, mis ik mijn groente en vleesje wel. 

Op woensdag eet ik met mijn dochter, schoonzoon en jongste kleinzoon, de ene week bij mij en de andere week daar, zo hebben we allebei eens een dagje kookvrij en dat bevalt ook prima. En voor de rest schipper ik een beetje tussen vers of diepvries met af en toe een blikje of potje. Want eenpersoons porties maken is soms lastig. 

Inmiddels is het woensdag en heb ik vandaag een grote pan macaroni gemaakt. Twee verse kipfilets in blokjes gesneden, een paprika en twee uien gesnipperd, in de voorraad stond nog een pot pastasaus van Jamie Oliver en er was ook nog geraspte kaas van een aanbieding van een tijdje geleden. De prijzen weet ik niet precies meer, maar er was ruim voldoende voor drie volwassen eters, waarvan er eentje nog een tweede bord nam en er is nog een ruime portie over om in te vriezen.  Het zal bij elkaar hooguit 3 euro zijn. 1,60 kipfilet (Lidl), 0.49 zak 500 gr. macaroni (Lidl), 0,33 paprika (3 voor 0,99), ui 0,20 (Lidl, 5 kilo 1.19, is nu weer in aanbieding), pasta saus was restanten aanbieding C1000.  

Ik heb nu dus weer twee maaltijden achter de hand voor dagen dat ik minder zin/tijd in koken heb. Ik merk wel dat per 1 januari sommige prijzen weer stiekum omhoog zijn gegaan. Ik noteer wel alle boodschappen in een kantooragenda van de witte boekenhal. Die heeft 1 pagina per dag en ieder jaar haal ik er weer eentje, dat is gelijk mijn huishoudboek ook.  Af en toe haal die van vorig jaar nog wel eens te voorschijn om prijzen eens terug te kijken, want ik noteer elke bon per boodschap in mijn agenda. Vaak schrijf ik ook mijn maaltijden een tijdje op, als ik weer eens erg prijsbewust bezig ben. Als ik betaalbare ideetjes zoek, is het soms weer leuk om eens terug te kijken.

Doorgaans koop ik vooral aanbiedingen, zo had ik afgelopen vrijdag witlof voor 0,49, spruitjes voor 0,79 en vandaag weer een kilo peen meegenomen voor 0,49. Daar kan ik weer dagen van eten. De witlof moet nu eerst op, de andere groente kan langer bewaard worden. 


zaterdag 12 januari 2013

113. Consumindernieuwjaar

We zijn weer in een nieuw jaar beland en de drukte van alle feestdagen, Serious Request en vakantie is voorbij.
Tijd om weer een verse agenda in te wijden, het oude jaar even de revue te laten passeren en vol goede moed de consuminder-touwtjes wat strakker aan te trekken. 
Maar ik begin het jaar met goede positieve moed. Elk nadeel heeft ook zijn voordeel weer en we zijn er nog steeds zelf bij om bij te sturen waar mogelijk.
Begin van het jaar is hier altijd even druk met veel verjaardagen achter elkaar, maar ook die zijn geweest. Kleinzoon is al weer ruim een half jaar en groeit als kool, de beide dame-kleindochters zijn allebei in de lappenmand geweest en met grote kleinzoon gaat het gelukkig goed. 
Deze oma heeft sinds kort een babyuitzet via een veiling van Serious Request aangeschaft, beschikbaar gesteld door kringloopwinkel Het Goed. Het geld ging naar het goede doel en oma kan zo eens oppassen op de dichtstbijzijnde kleinzoon. Alles zat erbij, van vloerkleed, babyfoon, kinderstoel, bedje, box, wipstoeltje, pot tot badje met standaard. Ook beddengoed, speelgoed, boxkleed en twee hele grote beren. Zelfs plankjes met lieve konijntjes om aan de muur te hangen en een ladenkastje zaten er nog bij. Dat laatste had ik zelf niet echt nodig, maar de moeder wilde die wel graag hebben, dus die is naar haar doorgeschoven.
Ik had bij drie veilingen in de omgeving gekeken en deze was de meest complete en ook nog helemaal in mijn stijl. 
Heel mijn interieur is langzamerhand in oude stijl, dus daar past een spierwitte strakke moderne kinderstoel niet bij. Maar nu heb ik dus een ouderwetse donkere houten kinderstoel staan met een grote beer erin, zolang kleinzoon er niet is. En ik werd er helemaal blij van. 
Ook vond ik er nog een ouderwets telefoonbankje, dat ook mee naar huis mocht. Nu ben ik wel helemaal klaar in de woonkamer. Ik ga al jaren regelmatig eens neuzen bij de Kringloop en rommelmarkten en was nog nooit zo'n bankje tegengekomen en nu stond hij ineens daar.     
Van cliënten had ik dit jaar voor de kerst meestal wat geld gekregen en dat heb ik zo heel erg nuttig besteed.
De rest van de maand januari ga ik lekker rustig aan doen. Ik wil veel opruimen, de voorraad eens uitdunnen en niks nieuws meer binnen halen voorlopig. 
Mijn spaarpotje moet groeien, dus ik wil alleen nog vers en wat eventuele kleine aanvullende boodschappen bijhalen voorlopig. Een strakke planning hanteren verder, zodat niks aan mijn aandacht ontsnapt.
Het helpt dat ik er een "verse" cliënt bij heb gekregen, die voor mij zeer therapeutisch werkt. 
Ik werk dagelijks als thuishulp bij ouderen en de meeste huizen waar ik werk zijn gewoon keurig strak. Maar deze zeer aardige dame van 83, heeft een zeer bonte verzameling meubilair, boeken en ze bewaart letterlijk alles zeer ongeorganiseerd. Dat was echt overweldigend bij binnenkomst. Alle platte oppervlaktes staan vol gewoon.  Ook de keuken en de slaapkamer waren propvol. Alle kasten zitten ook propvol en er staan er nogal wat. Is dus een uitdaging om daar enige structuur in te krijgen en als reactie merk ik dat ik zelf thuis ook ineens hard ga opruimen. Want al is het nog niet zo erg hier, het kan altijd beter en ineens zie ik dat ook scherper. 
Een goed begin van het nieuwe jaar dus hier. En jullie?