dinsdag 25 september 2012

107. Consuminderoverwegingen

Bespaarzuinig  raakte mij vanavond met haar blog. Daar zit ik zelf ook al een tijdje tegenaan te hikken. 
Aan de ene kant ben ik erg met basisvoeding bezig. geen zakjes en pakjes en zo min mogelijk rare toevoegingen binnen zien te krijgen.
En aan de andere kant deed ik mijn boodschappen wel bij de supermarkt. AH, Lidl enz. Zo goedkoop mogelijk, want mijn inkomen is ook niet erg hoog. Maar de berichten dat AH bijvoorbeeld ineens 2% korting instelt aan zijn leveranciers deden mij ook weer nadenken en de berichten van land- en tuinbouw die ook al heel lang zware tijden kennen en vaak ook in de tang van de supers zitten qua inkomsten. 
Plofkippen, kiloknallers, allemaal het resultaat van zo groot mogelijke bedrijven die het welzijn van de dieren niet hoog in het vaandel hadden staan, maar alleen in winst zaten te rekenen. Maar wij als consumenten houden dat ook in stand door zo min mogelijk te willen betalen.
Ik ben ook een voorstander van de kleine middenstand steunen en weer naar de slager/groenteboer/kweker/markt, enz. te gaan in plaats van de grootgrutters die bijna alle kleintjes wegwerken.  
De lokale markt steunen in de naaste omgeving. 
Ik moet ook nog bekijken hoe ik dat aan zal pakken. Is er nog een slager? En waar? Hier in mijn dorp in ieder geval niet meer, maar bij mijn vader zit er nog wel een en in Pijnacker ook. Een paar lokale kwekers weet ik inmiddels ook te vinden. Nieuwe zoektocht dus.

  

zondag 23 september 2012

106. Consuminderherfstweer

In de zomer ben je toch liever buiten, daarom is deze tijd voor mij veel    . Het wordt vroeger donker en buiten 's middags al een stuk frisser. 
Dan ga ik weer lekker binnen verder. 
De BBM is weer ingeschakeld om zelf brood te bakken. Mijn oude hema bbm was stuk gegaan en ik had nog een Aldi-BBM-aanbieding staan.  En dan moet je even weer de verhoudingen leren kennen van die machine. 
Er waren nog druiven en een gekregen appel, dus die tot een druivenjammetje gemaakt. En ik had kiwi en banaan en ooit eens gelezen dat dat ook een lekkere combinatie is, dus die ook tot twee potten jam verwerkt.
Ik had een krop andijvie en doorgaans moet ik wel eens wat weggooien omdat het verlept. Maar dit keer had ik een deel van de krop verticaal   afgesneden en verwerkt als stamppot rauwe andijvie. Dit keer was ik niet van boven begonnen met snijden, maar had vanaf de zijkant een deel afgesneden en de rest in een pan met een bodem water gezet en de andijvie bleef gewoon lekker fris tot het einde. Van een client kreeg ik twee struikjes lof, zij had veel teveel tegelijk ingeslagen en ook die werd lekker verwerkt. Nu zijn er weer gratis tomaten die binnen kwamen, veel kleintjes. Vandaag bij zoon en schoondochter meegegeten en daar weer een bakje bami meegekregen.  Morgen maar eens  zitten om alles weer een plekje te geven.

dinsdag 11 september 2012

105. Doorgaan en handige tip

Ik ben druk met lijstjes, voorraad, opruimen, consuminderen en slimme tips lezen. Vandaag kwam ik er weer eentje tegen, waar ik zelf nooit opgekomen zou zijn.

Bij niet bederfbare producten noteer ik bij het aanbreken van een nieuwe verpakking de datum onderaan de verpakking. Op die manier weet ik perfect dat ik met een spuitbus deo ongeveer 3 maand doe idem voor een fles shampoo,.... Met een doos dash waspoeder voor de witte was doe ik ongeveer 13 maand. Een fles kleurwasmiddel gaat ongeveer 4 maand mee. Het nut van te weten 'hoelang' ik met een product doe, is dat ik kan anticiperen en inspelen op de reclames. Als je wacht met een product te kopen tot je het echt nodig hebt, staat het meestal niet in aanbieding. Met 'mijn' systeem kan ik zo goed als elk product in aanbieding kopen omdat ik ook weet wanneer de aangebroken verpakking zal leeg zijn....

Deze ga ik ook eens uitproberen, want van sommige verpakkingen weet ik gewoon niet hoe lang ik met iets doe. Van sommige dingen heb ik gewoon al een te grote voorraad staan. Wasmiddel heb ik bijvoorbeeld nog voor jaren staan, denk ik. Terwijl ik het bijna nooit koop. Via de voedselbank ooit binnen gekomen. Daar heb ik dus al een rem op staan, niet kopen. 
Wasverzachter koop ik ook nooit, maar krijg ik soms weer via clienten. Ooit had Hoogvliet een spaaractie om gratis op bonnen te sparen en toen heb ik ook weer flessen gekregen. Of ze kopen een fles, maar blijken er niet tegen te kunnen. Laatst kreeg ik weer een fles douche-schuim van eentje. Daar heb ik ook wel genoeg van staan voorlopig, net als zeep.

Af en toe denk ik nog dat ik een gezin heb en zie dan een reclame en sla in. Dat moet ik ook kritischer gaan bekijken. Soep heb ik vandaag nog meegenomen, een paar kleine 1-persoons-blikjes voor een makkelijke dag, 2 halen 1 betalen bij AH, maar ik had al een stel zakken en blikken staan ook. Dus dat is ook iets wat ik niet meer mee moet nemen. Want ik wil ook steeds meer zelf maken en niet/minder uit een pak of blik eten.

Afgelopen weekend had ik de jaarlijkse bijeenkomst van de DGG-maillijst waar ik al jaren lid van ben. Een consumindergroep, met heel veel mail, maar het is net een grote familie geworden. Eén keer per jaar komen we bij elkaar ergens in het land en het was weer heel gezellig om de mensen dan in het echt te zien. Ik ga er ook al jaren naar toe, slechts drie maal heb ik overgeslagen. Elke keer is het weer een gezellig samenzijn. Iedereen neemt wat eetbaars mee en we delen alles op een soort groot buffet. We sparen onze goede spullen/kleding/bladen/boeken op en houden een soort gratis markt en dit keer had ik gelukkig veel meer spullen om weg te geven, dan ik weer mee terug heb genomen. Dat was ook een pluspunt dit keer. Ik had gewoon niks nodig en heb alleen een blad om zelf knuffels te maken mee terug genomen. En een hele mooie stevige poppenwagen voor mijn kleindochters. Een klein vast groepje komt elk jaar en er zijn ook elk jaar weer nieuwe gezichten. Grappig is dat je je toch een beeld vormt bij de mailtjes die je dagelijks ontvangt en dat dat beeld soms helemaal niet klopt. 
Maar het is een feit dat ik door heel nederland en belgie vriendinnen heb waar ik zo op een bakje koffie kan gaan. Is er iemand in nood of die hulp nodig heeft, dan is een oproepje zo geplaatst en komt er zo spontaan een groepje tot stand dat zich vrijwillig opgeeft om te helpen. Zo is er al een huisje geverft en opgeknapt, een zolder opgeruimd, bij een verhuizing geholpen toen de betreffende net een zware operatie ondergaan had. We mailen veel en lang niet alles gaat over consuminderen. Het kan over van alles zijn. Problemen, opvoeding van kinderen, ziekte, vakantie, dieren, een advies over de tuin. 
En ook overtollige spullen/kleding/boeken enz. worden over en weer aangeboden. Enige eis is dat het gratis moet zijn, al hebben we ook wel een sub-lijst voor spullen waar mensen nog wel iets voor willen hebben. Opvallend is wel dat hoofdzakelijk vrouwen actief consuminderen via de mail, het is een echt kippenhok, met slechts een handjevol mannelijke inbreng.
Zo'n dag is doodvermoeiend, doordat je eigenlijk iedereen wel even apart wil spreken, overvol indrukken raakt en sommige mensen zijn compleet kapot na afloop, maar het is het gewoon waard.         
  

zaterdag 1 september 2012

104. Toch maar weer aan de lijstjes

Mijn hele leven al ben ik redelijk chaotisch privé.  Werkmatig is dat geheel anders. 
Dan ben ik altijd heel consequent bezig en waarom, geen idee. 
Ik heb het ook maar opgegeven om dat uit te vinden. 
Thuis moet ik met een agenda en lijstjes werken om alles een beetje onder controle te houden. Thuis heb ik in veel mindere mate een moeten gevoel bij dingen die moeten gebeuren, terwijl ik dat wel buiten de deur heb. 
Maar uiteraard moeten er ook thuis dingen wel gedaan worden, maar die zie ik veel minder sterk als ik ze niet opschrijf. Wil ik echt wat voor elkaar krijgen,  dan moet ik gewoon met een lijstje werken. Zodat het ook in een logische volgorde gaat gebeuren, want ik heb last van het zgn "eerst even dat" virus. Ik begin dan ergens mee, kom onderweg weer wat anders tegen, en ga daar dan weer verder, vlieg van de hak op de tak dan en heb vervolgens aan het eind van de dag nog bar weinig zichtbaar echt gedaan. 
Ik vind veel te veel dingen leuk en interessant en vergeet mijn prioriteiten dan te stellen. Daar betrap ik mezelf zeer regelmatig op. Even mail lezen worden al snel een paar uren achter de computer, beetje blog lezen kost ook veel tijd, maar blijft ook leuk, want er komen steeds weer leuke bij. Maar ondertussen vliegt de weinige vrije tijd dan ook voorbij. 
Vanaf vandaag maar weer lijstjes invoeren, computertijd beperken en meer prioriteiten stellen. 
Zaterdag is MIJN dag, dan doe ik de dingen die ik leuk vind, na een week hard werken. Eens ergens naar toe, op mijn gemak boodschapjes doen of de stad eens in, naar de kringloop of zoals vandaag naar de jaarlijkse boeren-streekmarkt zonder op de klok te hoeven kijken steeds. Op zondagmorgen help ik mijn vader met zijn huis en daarna komt mijn eigen huisje eens aan de beurt. 
Toch de lijstjes maar weer invoeren om ook door de weeks het een en ander voor elkaar te krijgen. Het boodschappenlijstje is er uiteraard al en werken met een menu, maar een werklijstje voor thuis moet ook maar weer van stal komen.