woensdag 30 november 2011

26. Consumindervriend(inn)en

Je consumindervriend(inn)en moet je eren en hoog houden.
Teunie is zo eentje, die ooit mijn voorbeeld en leermeesteres was toen ik als beginnend consuminderaar heel nieuwsgierig was, om alles wat ik las, ook in praktijk te brengen.
Ik had toen net de Vrekkenkrant ontdekt en kreeg van mijn zoon mijn eerste computer, samengesteld uit oude onderdelen en begon mijn ontdekkingsreis op internet.
Eén keer per twee maanden zo'n blad vond ik veel te weinig en oh, wat was ik blij toen ik ontdekte dat er een groep op yahoo bestond, die over het consuminderen mailden.
De_gulden_gulden is opgericht in 1997 en bestaat nog steeds. Ik ben er rond 1999 bijgekomen en vond er mijn plekje. Teunie zat er toen al langer bij en is er inmiddels al een paar jaar geen lid meer van.

Maar volgen doe ik haar nog steeds. Ze heeft met veel succes haar eigen weblog Eenvoudig Leven ontwikkeld en inmiddels is er ook een boek van haar hand verschenen.
Gevuld met leuke interessante onderdelen van haar weblog, ingedeeld naar de seizoenen met lekkere recepten en allerlei consumindertips en het is via haar weblog te bestellen.
Ooit deelde ze haar voorraadlijst van haar maandelijkse boodschappen met ons en voor mij was dat een openbaring. Zij had weliswaar een veel groter gezin, maar aangepast hielp het mij ook mijn boodschappengangen tot veel minder te beperken. Eén keer per maand de houdbare zaken halen en dan hooguit wekelijks nog wat vers bijhalen. Vroeger betekende dat voor haar dik 2 karren vol bij de Aldi halen, tegenwoordig, las ik, dat ze met de tijd mee is gegaan en de boodschappen tegenwoordig thuis laat brengen. Dat kost dan wel weer wat, maar tijd en benzine zijn ook niet gratis en gemak dient ook de mensch. We worden ook een dagje ouder en zij heeft een tijd ook ernstig met haar gezondheid getobt. Gelukkig is ze weer opgekrabbelt en gaat het nu al tijden weer goed met haar. Maar ik bewonder haar nog steeds om haar thuis-aanpak. Ze bakt zelf haar broden, weckt en bakt van alles en naait, breit, wast,strijkt en kookt voor haar gezin in veel grotere hoeveelheden dan een doorsnee gezin. Tien kinderen waren er ooit en het kan zijn dat ik de tel ben kwijtgeraakt ergens, ik had maar de helft. Inmiddels zijn er in ieder geval kinderen volwassen en getrouwd en er is nog een deel thuis en via haar weblog deelt ze nog steeds haar consumindertips.        

dinsdag 29 november 2011

25. Consuminderen is leuk

Er is al ellende genoeg, dus laten we maar positief blijven. Des te meer kunnen we gewoon aan.

Consuminderende mensen zijn vaak heel creatief denkende mensen, die verder kijken dan hun neus lang is. We trainen onszelf erop om een vraagstuk van meer kanten te benaderen. Het heeft mijn leven tenminste zeer verrijkt. In plaats van oppervlakkig, veel dieper bewust nadenkend.  En dat op allerlei gebieden.
We onderzoeken eerst wat we willen hebben als er een wens is. Dan gaan we uitzoeken wat er zoal bestaat op dat gebied en vragen rond naar ervaringen van anderen. Daarna volgt een prijs/kwaliteits onderzoek doorgaans. Willen we nog steeds, dan gaan we ook bekijken of het 2de hands of gratis te krijgen valt. Veel mensen kopen van alles maar als het niet bevalt of te veel werk is belandt het al snel op de 2de hands markt. Dat zag je bijvoorbeeld met broodbakmachines. Die kun je vaak als nieuw voor erg weinig overnemen. 

Consuminderaars staan ook veel meer open voor leuke initiatieven en gaan vaak als ZZP-er/eigen baasje aan de slag.
In mijn omgeving zijn er tal van mensen die een bedrijfje begonnen zijn, kleinschalig vanuit huis vaak eerst om vervolgens langzaam te groeien. Er zitten mensen tussen die hun droom waarmaken door te verhuizen.
Ik ken iemand die via een website allerlei textiel bedrukt, borduurt, enz. Ze zat eerst in een stad in het zuiden en is nu naar het hoge noorden  gegaan, omdat daar meer mogelijkheden waren. Meer bedrijfspand en woonhuis voor minder en voor het bedrijf maakte het toch net uit waar het zat.

Ik ken iemand met beperkte midddelen, die van de stad Utrecht naar een klein dorpje in Groningen is gegaan voor de stilte en het buitenleven. Ze heeft er een consuminderkookboek geschreven en nu is ze op weg net over de grens naar Duitsland om de volgende stap van haar droom waar te kunnen maken, een kleine biologische bed&breakfast en daarnaast mensen helpen. http://www.eenvoudiggelukkig.nl/  Ik ken iemand die met haar hele gezin naar Oostenrijk is vertrokken en ze zijn daar helemaal gelukkig. Frankrijk is ook een favoriete bestemming voor veel consuminderaars. Veel hebben daar een (vakantie)huisje dat ze opknapten en verhuren of waar ze (later) zelf zelfvoorzienend willen gaan wonen. 

Mensen die na ziekte of tegenslag zijn gaan omscholen, niet bij de pakken neer zijn gaan zitten, maar zichzelf weer uit die situatie hebben kunnen trekken. Terwijl ze min of meer afgeschreven waren om nog aan het werk te kunnen komen.  

Er zijn mensen die geboren consuminderaars zijn. Die vanaf dag 1 een doel hadden en daar heel strak naar toe werkten. Zo ken ik een stel dat vanaf het begin haar salaris spaarde op weg naar hun droom, een eigen zelfgebouwd huis. Ze kochten een stuk grond met een oud huisje en elke cent ging naar het doel en dat huis is er gekomen zonder enige lening. Zelf werk ik ook bij eentje die zo is. Een Indische mevrouw, die gescheiden en arm in Nederland terecht kwam, maar die elke cent die ze kon (be)sparen ook weglegde voor de studie van de kinderen. Ze spaarde voor een autootje, voor een stacaravan, ze kwam hier een lieve man tegen en ze zijn uiteindelijk samen nog een paar maanden teruggegaan naar Bali, waar ze oorspronkelijk vandaan kwam. Ook nu heeft ze nog haar potjes: voor het onderhoud van de auto en eventueel vervanging, voor ziektekosten, voor onverwachte zaken. Een heel lief mensje van ruim 80, dat nog steeds goed op de centjes let.  
          

maandag 28 november 2011

24. Armoede in Nederland - Ernstig consuminderen

Helaas komt dit al te vaak voor en vroeger vooral bij vrouwen met kinderen.
Maar tegenwoordig kan het iedereen overkomen, een baan is zomaar opgeheven en weg, de hypotheek is vaak te hoog afgesloten en men kan het ineens niet meer betalen en dan is het omlaag vallen als een baksteen.
Ik heb alle stadia van armoede wel meegemaakt. Bijstand toen ik net gescheiden was en dat was achteraf nog de rustigste tijd tot ze ten onrechte geld gingen inhouden en ik van het kastje naar de muur werd gestuurd met smoesjes van mensen tekort/vakantietijd enz. Ik had gewoon recht op een volledige uitkering, maar moest het maanden met 400 gulden in de maand zien te doen. Achteraf is het wel weer goed getrokken, maar niemand vergoed de zenuwen en het vechten tegen een log instituut om je recht uiteindelijk te krijgen. Toen bestond er nog geen ombudsman o.i.d.
Daarna gelukkig een vrij rustige periode gekend waarin ik de kost zelf kon verdienen, nogmaals getrouwd en financieel weer een stukje beter, tot man in WAO terecht kwam, er weer een scheiding kwam en vanaf toen heb ik elk mogelijk baantje aangepakt om niet weer in de bijstand te komen. Alles om de kinderen en hun scholen heen, want juist in de tienerleeftijd wilde ik er zijn om ze op het goede pad te houden.
Dat is me jaren ook min of meer gelukt tot ik een aantal jaren geleden dacht een betere baan te hebben gevonden. Meer uren werk en een leuk loon en na de proefperiode ook een jaar contract, alleen de uren bleven op 0 staan, maar dat was een wassen neus volgens de personeelsdame. En ik bleef ook wel voldoende uren maken voor drie-kwart jaar, tot het bedrijf financiële problemen kreeg en ik van de ene op de andere dag geen werk meer aangeboden kreeg.
Dat was het begin van mijn financiële valpartij, want inmiddels was ik in de vijftig en kwam niet 1,2,3, meer aan een baan. UWV uitkering aangevraagd en daar bleef ik ook in de molen hangen terwijl toch de vaste lasten doorgingen, dus maar weer van alles aangepakt. Pakjes bezorgd, stadpost, demonstrateur in supermarkten, verdiende allemaal heel weing en uiteindelijk Alphahulp in de ochtend geworden en een adminstratief baantje 's middags.  Dat liep twee jaar prima, ik kon weer inlopen. Maar toen werd besloten dat alle Alphahulpen weer in vaste dienst moesten, met een halvering van loon ongeveer en mijn administratieve baantje hield op te bestaan.
Hulp gezocht en een maatschappelijk werkster toegewezen gekregen die blijkbaar net van school was en er kennelijk ook niks van snapte. En de kosten draaiden maar door en geen enkele hulp/aanvulling o.i.d. werd aangevraagd. 
Weer naar het UWV en daar bleek achteraf dat de jaren dat ik als Alphahulp had gewerkt niet meetelden als werkjaren en ik kreeg een uitkering van 140 euro per maand en samen met mijn halve thuishulp baan zat ik ver onder bijstandsniveau en ik holde weer achteruit. Vrijwillige schuldhulpverlening aangevraagd en dan zit je zo weer maanden in een molen en meer werkuren als thuishulp genomen, tegen een loon waar je ook niet vrolijk van werd.
Uiteindelijk werd de aanvraag voor vrijwillige schuldhulpverlening ook afgewezen en dan is de enige weg nog de WSNP en dat betekent nog drie jaar op een minimum leven. Ik had toen nog een zoon thuiswonen die wel leer/werkte en zichzelf net kon bedruipen, maar niemand had mij verteld dat hij voor de belasting e.d. als mijn partner gezien werd, aangezien hij boven de 27 was. Die heb ik min of meer de deur uit moeten doen vorig jaar rond de kerst, hij heeft wel een huurflatje gevonden bij zijn werk en is nu wel blij dat hij niet meer elke dag 3 uur onderweg is om van en naar zijn werk te gaan, en de laatste dochter van 20 is afgelopen zomer na haar eindexamen bij haar vriend gaan wonen.
Nu kan ik weer een beetje rust vinden, maar nog loopt alles niet helemaal goed. Overal waar maar beslag op gelegd kon worden is wel gedaan afgelopen jaren. Ik mag nu zelf wel weer gewoon mijn salaris ontvangen en mijn betalingen doen, aangezien ik niet opzettelijk schulden heb gemaakt. Het was niet omdat ik niet met geld om kon gaan, maar er bleef gewoon niks over om van te leven op een gegeven moment. 
Gisteren zag ik toevallig onderstaande reportage over Armoede in Nederland, vroeger en nu, onverwachts want een tvgids is ook al jaren niet in huis
 http://www.rkk.nl/kruispunt/archief/2011/detail_objectID736733.html

zondag 27 november 2011

23. Druk consuminder weekend

Vrijdag is ook een gewone werkdag, maar dan prive bij een jonger stel. Ooit ben ik tijdelijk bij haar moeder thuishulp geweest, na een valpartij had ze tijdelijk assistentie nodig. 
Haar dochter en man werken allebei, hebben een groot huis, dus die konden ook wel hulp gebruiken. Daar werk ik inmiddels ook al een aantal jaren en de moeder help ik af en toe nog met de hoge klussen die ze zelf niet kan. Daar ben ik half in de familie opgenomen inmiddels. Moeder woont vlak bij en komt regelmatig koffie drinken, dus dan spreken we elkaar weer. Ze doen ook vaak even samen de weekendboodschappen en ook de lunch wordt regelmatig gezamelijk genuttigd.
Vrijdagmiddag doe ik tegenwoordig ook mijn weekend boodschappen bij de Lidl in Nootdorp, omdat ik daar dan praktisch langsfiets op weg naar huis. Vroeger deed ik het op zaterdag na mijn vaders huis in Delft, maar dan moest  ik nog een aardig eind omfietsen en nu gaat het in één moeite door.
Zaterdag ben ik uiteindelijk met mijn jongste zoon naar Nijkerk gegaan, op bezoek bij de jongste dochter, vriend en zijn ouders. Allerhartelijkst werden we ontvangen en het was gewoon erg gezellig.
Zelfs zoonlief, die doorgaans niet zo'n visite man is, had geen enkele haast om weer naar huis te gaan. Hij reed met zijn bestelautootje van de zaak, dus mijn Jumbo-treinkaartje heb ik nog steeds niet gebruikt. Ik moet nog oppassen dat ik ze ook gebruik, want ik heb er nu nog twee die allebei tot eind december geldig zijn. Eentje om mijn oudste dochter en kleinzoon op te zoeken in Enschede en de tweede had ik dus gisteren willen gebruiken, maar dat bleek niet nodig te zijn.
Op zondag doe ik normaal mijn eigen huisje, maar ik help mijn vader ook normaal op zaterdagochtend om zijn huis op orde te houden. Hij houdt het wel een beetje bij, maar hij is 86, dus stofzuigen, dweilen en de badkamer/wc's schoonhouden is mijn wekelijks werk en af en toe de ramen weer eens doen.
Vanmorgen dus eerst maar weer richting vader gegaan en op terugweg kwam ik een tafeltje/lektuurbak tegen bij een vuilniskiepbak.  Helemaal mijn stijl en eerst fietste ik nog even door, maar al denkend toch hevig in de remmen geknepen en weer omgedraaid.
Ik denk dat een soort ouderwets telefoontafeltje is eigenlijk, vierkant en van donker hout met twee plankjes onder en een laatje dat naar twee kanten uitgeschoven kan worden en aan weerszijden zit een vakje voor lektuur. Het laatje in de fietstas gestopt en de tafel achterop gezet en toen maar gaan lopen. Want het was best een behoorlijk zwaar degelijk gemaakt ding en het bleef niet vast genoeg achterop staan om ermee te durven fietsen. Het werd wandelen dus en een uurtje doorstappen i.p.v. nog 10 a 15 minuten fietsen.
Maar ik had mijn salontafeltje gevonden voor niks zo. 
Precies de goede kleur en ongeveer het formaat wat ik  zocht, niet te groot en ik was al heel wat keren de kringloopwinkel ingeweest om te kijken of er iets kwam wat paste bij mijn andere meubilair. En nu stond het er gewoon. 
Gelijk de kamer ingeschoven en nu ben ik gewoon erg blij met de "nieuwe" aanwinst.    
Gelijk weer aan het schuiven gegaan, want ik had er nu tijdelijk een rond licht rotan tafeltje staan en die mag nu naar boven samen met de ene rotan stoel die ook nog tijdelijk in de kamer stond. Dat geeft ook weer meer eenheid en ruimte.
  

vrijdag 25 november 2011

22. Dagje Winterfair

Gisteren dan toch een dagje op stap geweest.
Weer met hindernissen, want 's morgens bleek de ns weer eens een seinstoring te hebben. Om half twaalf vertrok de bus vanaf Den Haag Centraal, maar er was dus geen treinverkeer mogelijk door een seinstoring tussen Rotterdam en Den Haag.
Gelukkig had ik al uitgezocht dat ik de randstadrail nu wel kon inzetten, dus een beetje vroeger vertrokken en zonder problemen toch bij de startplek gekomen.
Zo vaak gebruik ik het openbaar vervoer niet, ik had nog wel een anonieme OVkaart van mijn zoon, maar had geen idee of er nog saldo en hoeveel op stond. Daarom wat vroeger vertrokken, want ik wist wel dat er in Pijnacker een oplaadapparaat stond, maar had zo'n apparaat nog nooit gebruikt. Gelukkig stond er een gebruiksaanwijzing voor dummies, als ik, op en ik kon moeiteloos mijn kaart uitlezen en er bleek nog genoeg op te staan. Dat deel van de missie was dus geslaagd met vlag en wimpel. Trein/railgeval kwam ook snel en mijn reisgenoot was ook al aanwezig op het startpunt.

Het weer werkte ook heel erg mee, lekker zonnetje voor het grootste deel van de dag en heerlijk lopen slenteren op de fair. Veel mensen kijken, af en toe eens even zitten en alles bekeken.
Rijk zijn ze niet aan ons geworden. Ik heb twee dingen meegenomen, verse zelfgemaakte worsten van een boerderij en een heel leuk plantenbakje om zelf op te maken in de vorm van een dienblad met twee mokken en een kan. Reisgenoot nam alleen twee potten jam mee, maar verder was het gewoon erg gezellig, lekker babbelen buiten de werksituatie.

Ik ken deze mevrouw al een jaar of vijf en weet dat onverwachte dingen haar snel heel zenuwachtig maken. Ze hing al om 8 uur 's morgens aan de telefoon terwijl net mijn wekker aan het aflopen was, of ik het nieuws al had gehoord. In alle staten omdat ik misschien niet kon komen, maar rust deed wonderen. Daarvoor had ze ook al gebeld omdat ze de laatste dagen niet erg lekker was geweest na haar griepprik. Ze was al naar het reisbureau terug geweest om te vragen wat ze moest doen als ze te ziek zou zijn en gaf mij ook weer het telefoonnummer door van het reisbureau in geval van nood. Maar alle zenuwen waren gelukkig voor niets geweest en we hadden allebei een heel leuk dag. Na afloop was er nog een etentje in Haarzuilens zelf en dat was ook erg geslaagd. Heerlijke soep vooraf, het diner bestond uit frikandeau met gebakken aardappeltjes of patat en vier soorten groente en ijs toe. Mijn reisgezelschap was wel een aardig tikkie ouder dan ik, maar we hebben wel gelachen in de bus en daarbuiten.    

woensdag 23 november 2011

21. Groen, groener, groenst

Helemaal blij. Vanmorgen een zware plof op mijn deurmat en daar was het boek dat ik lezen mag van MamaNatuurlijk en weer door ga geven uiteraard als ik hem uit heb, onder mijn volgers.
Heerlijk leesvoer voor in de trein zaterdag en natuurlijk er al snel een eerste blik ingeworpen en het leest prettig. Een beetje groen ben ik natuurlijk wel, maar ik hoop op leuke insteken om nog een stapje verder te kunnen gaan. (En inderdaad een leuk kringloopprijsje ;-)
Ik zal er zeker nog eens op terug komen.

Ik sta nog steeds in de No Impact Week Mode en mijn twee-wekelijks afvalbergje is al aanzienlijk geslonken.
Mijn persoonlijk verbruiksafval is zeker nog een stuk minder geworden. En dat wil ik er natuurlijk graag inhouden.
Ik let op met inkopen en ga voor zo min mogelijk verpakking erom heen. 
Het "misschientje" (klein opvouwbaar tasje voor een paar boodschapjes) zit standaard in mijn werktas of rugzakje, zodat ik geen plastic tasje hoef te pakken of kopen. 
Ik heb maar een klein stadstuintje, maar ga toch een composthoopje realiseren in een hoekje van de tuin, zodat ik mijn bescheiden eigen groene afval ook kan laten composteren. 
Alle kleine beetje helpen toch?
  

dinsdag 22 november 2011

20. Verrassing

Tijdens het opruimen van de keuken vond ik nog een verrassing. In een dubbel plastic zakje(helemaal fout natuurlijk) zaten drie, wat ik dacht misschien buitengewone, aardappels. Maar helemaal mis, het waren rode bieten.
Die heb ik in geen jaren gezien en ik wist niet eens meer hoe lang ze ook alweer moesten koken. Gelukkig is er dan internet om weer even op te halen hoe lang ze in de pan moeten koken voor ze eetbaar zijn. Want koken wist ik nog wel en dan de schil eraf peuteren en van die leuke rode vingers krijgen van raspen of plakjes snijden. Maar hoelang????
Dat voelt dan wel weer lekker aan als basis koken, niks potje/blikje, gewoon de echte oerbiet in je handen hebben met de aarde er nog aan, dus even wassen is ook geen luxe. 
Lekker zelf snijden en hakken, geeft mij een oergevoel, van lekker bezig zijn met verse nog herkenbare groente. Met een flinke gekookte aardappel erbij en een lekker, beetje krokant gebakken, karbonaadje wordt dat vast ook smullen vanavond. Weer eens iets totaal anders. 

Ik maak wel gelijk aardappels voor twee dagen, want morgen wordt het weer een latertje met eten en donderdag ben ik lekker een keer uit eten. 
Vrijdag zie ik dan wel weer, dan ben ik ook laat en moe thuis en zal het wel wat makkelijks worden, maar dat is ook wel in huis.
Er zit van alles in de vriezer voor dat soort dagen. Zaterdag ben ik ook op pad en eet ik elders. Zondag is voor mij de rustdag om me weer op te laden voor een nieuwe werkweek en te bekijken wat er komende week weer op het menu moet komen.

19. Toen was er zon

Ineens ziet de wereld er weer een stuk vriendelijker uit. Ik zie zon en zowaar de overkant weer. Gelijk voel je meer energie binnenstromen en daar moeten we maar gelijk gebruik van maken.
Stevig opruimmuziekje aan en gaan met die banaan. Die ik trouwens ook nog even op moet diepen voor een lekkere smoothie zo. Een groot glas extra energie en vitamientjes maken. 
Want ik had last van de mistblues, geloof ik. Moe, geen zin, niet lekker in mijn vel zitten en niks leuks meer zien, terwijl er toch genoeg leuke dingen ook gebeuren, maar even niet bij mij, leek het wel.
Maar de zon doet wonderen en ineens is die blues weer weggetrokken.  
Heerlijk zo'n zonvriendelijke dag ertussen en laten we hopen dat het donderdag ook weer zo'n mensvriendelijke dag wordt.
Blauw is toch een stuk aangenamer om te zien dan zo'n wattendeken grijze dag.

Vanmorgen al op de fiets gesprongen om een klein boodschapje te doen. Een lange mail naar jongste dochter teruggeschreven die ook een geestelijk steuntje in de rug nodig had en nu weer over tot de orde van de dag.
Beetje genoten van mijn vrije dag door eerst eens lekker uit te slapen, me ingeschreven bij werk.nl om ander werk te zoeken en nu even bijgelezen met een bak koffie.
Zometteen de stofzuiger maar eens aanzetten om als een tornado mijn huisje door te gaan. Ramen even lekker open zetten en luchten maar. 
De katten hebben hun sporen ook weer achtergelaten, dus als Miep Kraakhelder mijn huishoudschortje aantrekken en met de nodige milieuvriendelijke attributen hun sporen weer wegwerken.
Miep komt al niet vaak langs, dus gelijk maar eens goed gebruik van haar maken. Ze is meestal zeer aktief in andermans huizen.
Maar vandaag schijnt de zon en Miep is in opperbest humeur.  Ze ziet het helemaal zitten en gaat los zo.
Er is voldoende eten in huis, er is nog veel leesvoer dat op me wacht, maar eerst de handjes uit de mouwen en mijn wijze woorden en gedachtes ook praktijk laten worden. Mijn weekje vrij is ook om iets uit mijn handen te laten komen. 

maandag 21 november 2011

18. Eetinspiratie nodig

Wekelijks krijg ik een tas met o.a. groente. Op zich natuurlijk zalig, want wat er al is hoef ik niet te kopen. Nu zitten daar steeds spruiten in.
Hele dikke spruiten zelfs, die ik al eens gewoon gekookt heb geprobeerd, maar toen waren ze na 15 a 20 minuten nog keihard. Nu hou ik wel van beetgaar en niet zacht en snotterig, maar hier was geen vork in te krijgen.
Vandaag heb ik ze maar in de grote koekenpan gegooid. Eerst een kipfiletje bruin rondom aangebraden en toen een grote aardappel in blokjes erbij gedaan met een gesnipperd uitje en dit keer de spruiten in vieren gesneden erbij gedaan en alles nog even rondom aangebraden en toen een kopje water toegevoegd en met deksel erop nog een kwartiertje laten pruttelen. Dan zijn de aardappels/groente gaar en is het water ongeveer verdampt. Dan kun je het nog even op een hoog vuurtje bruiner bakken en wat kruiden toevoegen. En dat smaakte prima.

Maar ik heb nog wel zeker voor drie, vier maaltijden aan dikke spruiten.
Plus de wereld aan kleine langwerpige tomaatjes, 6 a 7 paprika's, twee gele cougettes, twee flespompoenen, een aubergine, een prei en een komkommer liggen. Voor een alleenstaande is er soms erg veel te verwerken en ik deel er al van uit ook. 

Afgelopen week had ik al een grote pan verse tomatensoep gemaakt van o.a. paprika, wat grote vleestomaten die er ook nog lagen en nodig op moesten en wat gehaktballetjes en pastasaus van o.a. paprika's, ui en tomaat met rul gebakken gehakt. Van het laatste heb ik ook twee keer gegeten, van de soep wel minstens vier dagen.
Ik bakte eens een uitsmijter met gesnipperde ui en paprikareepjes en ik heb extra paprikareepjes door het shoarmavlees gedaan. En dan hou ik nog over. Ik doe zo ongeveer dagelijks plakjes tomaat op mijn brood.

Ik hou mijn keuken al koud om alles maar zo goed mogelijk te houden en heb een deel ook in de schuur gezet.
Ik wilde al lege klickklack potten verzamelen om pastasaus te kunnen wecken, maar die lopen nog niet zo hard binnen. Zoetzuur is ook een mogelijkheid om het allemaal langer bewaarbaar te maken, maar dan heb ik ook weer potten nodig. In mijn omgeving wordt kennelijk erg weinig uit potten gegeten en ik heb ook mijn clienten gevraagd om ze te bewaren, maar dat loopt dus ook niet erg op.

Mijn vriesruimte is ook zeer beperkt, dus oneindig invriezen lukt ook niet. Kortom een luxe probleem van teveel zien te verwerken in te korte tijd, want op donderdag komt er al weer nieuwe aanvoer binnen en aan de andere kant niets laten verkommeren, want dat doet mijn consuminderhart ook weer zeer. Deze week sla ik een keer over, dus kan ik even inlopen, maar de inspiratie is soms ook even weg om weer eens iets heel anders te verzinnen met steeds ongeveer dezelfde ingredienten, die wekelijks weer binnenkomen.       

17. Consuminderen en de feestdagen

Gelukkig ben ik nu uit de kleine kinderen, maar vroeger was het bij mij het hele jaar al voorbereiden op de feestdagen. 
Met vier kinderen jarig in december/januari was de decembermaand voor mijn consumindertijd een forse aanslag op mijn portemonnee. Dan rende ik vaak vlak voor Sinterklaas nog door de winkels om nog maar iets te kunnen kopen. Te duur vaak dan. En dan kwamen de verjaardagen ook nog.
Gelukkig maakte ik rond 1990 kennis met het consuminderen en ineens zag ik het licht. Ik struinde het hele jaar naar kadootjes, verstopte ze en ik was ruim voor sinterklaas wel klaar met mijn aankopen. Geestelijke rust en rust op financieel vlak bracht dat.

Ook het Kerstdiner werd steeds simpeler. Geen wild en abnormale toestanden, want kinderen lusten dat vaak niet eens.
Houdbare waren kun je ruim van te voren vast beginnen wekelijks mee te nemen en let op aanbiedingen. 
Vlees sla ik ook vast in als er een leuke prijs aan zit en bewaar dat in de vriezer.

Tegen dat de kerstdagen kwamen was ik al klaar met mijn menu en hoefde ik alleen de laatste verse dingetjes nog te halen.
Kant en klare zaken zoals er tegenwoordig te koop zijn kwamen mijn huis niet in. Ik verbaas me gewoon als ik de folders tegenwoordig zie. Klant en klare hapjes met een glaasje/bakje erom heen zodat je helemaal niets meer hoeft te doen. Voor een hoofdprijs uiteraard te koop, maar of het lekkerder is dan zelfgemaakt durf ik te betwijfelen.
Ik dekte de tafel feestelijk met mooie glazen en wij hadden wel een iets uitgebreider menu dan normaal, met een soepje vooraf en een toetje als ijs, mooi opgemaakt, toe en doorgaans aardappeltjes, groente en rollade of kip als hoofdgerecht en dan genoten de kinderen ook. Later kwam het gourmetten erin en dat deden we dan ook af en toe. Maar ik haalde het vlees wel aan een stuk en sneed en kneedde zelf de hamburgetjes, slavinkjes enz. 
De kinderen vonden het heel gezellig om te gourmetten.
De simpele versie deden we wel vaker op een zondag, een pannenkoekgourmet bijvoorbeeld met een grote schaal pannenkoekbeslag en allerlei schaaltjes met dingetjes die je erdoor kon doen, als spekreepjes, rozijntjes, stukjes appel, geraspte kaas, fijngesneden groente, enz. Het kostte bijna niets en mam had dan ook een makkelijke kookdag.

En met Oud- en Nieuwjaar uiteraard zelf oliebollen bakken en appelflappen. Heerlijk vers uit eigen keuken. Met vijf kinderen en de nodige aanhang was kopen geen optie. Op de dag zelf kookte ik niet, maar had dan een buffetje met allerlei hapjes en stokbrood staan. Een zelf(op)gemaakte salade vaak en en wat andere makkelijk te maken kleine hapjes als bakjes ragout, wat andere warme hapjes en dat ging de hele avond wel door. Vuurwerk hadden we bijna nooit. De jongens hebben precies 1 x vuurwerk gekocht en de meiden vonden het voornamelijk eng buiten dan. We genoten wel met de buurt mee van achter de ramen.        

zondag 20 november 2011

16. Zondag Simpel Thuis

Onverwachts toch thuis op zondag en er het beste maar van maken. Lekker aan het (ont)rommelen geweest, was gedraaid en opgehangen, afwasje gedaan en straks maar eens kijken wat het menu voor komende week wordt.
Kleine wereld vandaag, de ochtend begon met mist en nu trekt het weer helemaal dicht. Zoals een bekende medeconsuminderaar en weervrouw twitterde: Dichte mist, hou de vangrail vast ....
Net even rondje langs mij bekende bloggers gemaakt en ontdek ik ineens tot mijn vreugde dat ik een boek "gewonnen" heb om te mogen lezen en weer door te geven. Groen, groener, groenst, lijkt me na No Impact Week geen slechte doorstart om nog groener te worden.

Ik kwam in de Telegraaf van mijn vader nog een interessant boek tegen. 'Doe het zelf, doe het groen', tips voor een milieubewust stadsleven.

Vrijdag verschenen, alleen de prijs houdt mij voorlopig tegen, 29,90 vind ik pittig aan de prijs en ik wacht wel tot het boek 2de hands naar bovenkomt. http://www.rootsimple.com/ is de website van de auteurs, dus voorlopig lees en spit ik daar wel hoe ik zo zelfvoorzienend mogelijk in de stad kan leven.
Ook las ik nog een interessant stuk over een People's Supermarket in Londen, een soort buurtsuper van en voor de klanten, waar zo min mogelijk weg wordt gegooid. Maaltijden worden twee keer per dag bereid van producten die aan de datum zijn en waar ook boeren en (thuis) kwekers rechtstreeks hun verse waren kunnen verkopen. Zoiets kennen wij toch niet bij mijn weten. De prijzen worden bewust laag gehouden en ze werken met leden en vrijwilligers. Hier kunnen de kromme komkommers en groente met een plekje ook verkocht worden en daardoor kunnen ze de prijzen zo laag houden. Leden betalen 25 pond per jaar en moeten vier uur per maand vrijwilligerswerk in de winkel doen als vakken vullen of achter de kassa, maar krijgen 10% korting op al hun aankopen. Interessant concept, ze draaiden het eerste jaar al gelijk en er zijn plannen om in een andere arme wijk een tweede winkel op te zetten.

zaterdag 19 november 2011

15. Weekje consuminder-vakantie

Heerlijk een weekje vakantie in het vooruitzicht.
Tijd om weer lekker in mijn huisje te rommelen, of ontrommelen zoals een van mijn volgers het noemt.
Ik zou eigenlijk morgen naar mijn jongste dochter reizen in Nijkerk en alles was geregeld, treinkaartjes zijn in huis, boodschapjes gedaan enz. Ga ik via de ns-reisplanner kijken hoe laat de trein gaat, blijkt er helemaal geen trein te rijden van Delft naar Den Haag en ook naar Rotterdam niet. Geen nood, er zou een snelbus rijden.
Maar even verder kijken leert dat morgen er ook nog een staking is en de bussen, enz. ook niet rijden. Dan even checken of de randstadrail dan een oplossing is, maar ook die blijkt stil te liggen morgen. Rijswijk als opstappunt nemen is ook geen oplossing, daar geldt hetzelfde probleem. Dus uiteindelijk maar een weekje uitgesteld. 


Donderdag ga ik een dagje uit naar de Kerstfair op kasteel De Haar in Haarzuilens. Met een georganiseerde busreis en met een lieve cliente die daar graag ook eens naar toe wilde,  met een etentje toe. In geen jaren gedaan, dus wel eens leuk om mee te maken.
Vroeguuuuh ging ik nog wel eens met zo'n heel goedkoop busreisje weg, met zo'n verplichte demonstratie/verkoop eraan vast en ook een etentje wat doorgaans bestond uit een paar aardappelschijfjes, 6 doperwten en drie worteltjes en een stukje vlezigs wat je met vergrootglas moest zoeken. Ben benieuwd wat we hier als eten toegediend krijgen. 
Het kasteel had ik toevallig dit jaar eerder al eens gezien, toen ik kaarten gewonnen had voor een tuin- en woonfair, maar ik ga er graag nog eens naar toe. Want het is een indrukwekkend mooi gebouw en ik ben gek op torentjes, erkers en verrassende hoekjes.

Als ik Delft binnen rijd, ga ik ook graag onder de enige toegangspoort door die Delft nog kent, de Oostpoort.





Dat geeft zo'n heerlijk terug in de tijd gevoel en kan ik me dan zo indenken hoe mensen vroeger zo de stad in- en uit gingen. Om familie te bezoeken, handel te drijven enz. Vroeger woonde ik vlak bij die poort aan de binnenkant in Delft en nu ben ik een buiten-bewoner die de stad weer in komt dan. Maar in gedachte volg ik ook de jarenlange voetstappen van mens en dier die de stad in wilden of weer verlieten,wanneer ik door die poort loop of fiets

maandag 14 november 2011

14. Terug naar het simpeler leven

Na een week zo No Impact mogelijk leven, weer over naar het dagelijks gedoe, al zal ik best het één en ander meenemen naar de toekomst.
Maar eerst mijn huisje verder versimpelen. Een week of wat geleden had ik een gratis dubbele hangkast opgehaald, die we uit het grofvuil in de hal van een flat weg konden vissen en al een tijdje bij een client in de kelder stond.
Mijn kleinste slaapkamertje wordt mijn opslagruimte -inloopkastruimte. Afgelopen weekend lekker aan de was geweest en alles eens goed aan het uitzoeken. Het kamertje moest natuurlijk eerst helemaal leeg en schoon, voordat we de kast erin schoven. En daarna kon natuurlijk het grote uitzoeken beginnen. Wat kan weg, wat mag naar een ander en wat hou ik zelf?
Afgelopen week stond dat even stil door de no impact week en stond mijn focus even op die beleving, maar nu gaan we weer verder.

Gisteren mezelf weer een lekker schoon bed gegeven en vanaf morgen ben ik van plan om elke dag een uurtje eerder op te staan. Zodat ik dan fris eerst mijn eigen huisje bij kan houden. 
Na zes uur (twee huizen) schoonmaken per dag bij anderen en anderhalf uur fietsen, is de puf er wel uit als ik thuis kom. Dan wil het hoofd nog wel, maar de benen en voeten niet meer. Door mezelf eerst aan de beurt te zetten, komt er hopelijk meer uit mijn handen. Ik hoop dat dit een positief effect heeft op mijn eigen huishouding. Nu schuift alles doorgaans op naar de zondag en wat ik eventueel tussendoor nog op weet te brengen en dat is niet genoeg. Ga ik nu 's avonds zitten dan voel ik me weer schuldig en niet prettig. Dat moet gewoon anders. 

Dan kan ik mijn eten ook beter voorbereiden. Ik eet graag een warm hapje met veel groente, maar het hangt nu vaak af van de mate van energie die ik nog op kan brengen wat ik er van maak. En vandaag was dat weer eens te weinig. Ik had zaterdagmiddag vier kippenpoten in de oven gebraadstoomt en ik ben gek op kip, maar na drie dagen werd het toch wel erg eentonig. En vanavond had ik alleen nog maar moed om de laatste in de magnetron warm te maken. Tijd om vanaf morgen weer eens een menuutje in elkaar te draaien en vast klaar te zetten wat die dag gegeten gaat worden of vast wat voorbereiden.
Straks maar vast een pannetje tomaten/groentensoep maken met veel groente erdoor. Ik heb nog veel hele grote tomaten liggen en die moeten toch ook eens op. Ik wilde het eigenlijk dit weekeind al maken, maar schoof het toen weer voor me uit. En gelijk wat pasta/pizzasaus maken voor twee keer, zodat ik morgen alleen nog wat pasta hoef te koken. Op woensdag kan ik ook pas laat met koken beginnen en dan is een pizza met extra groente ook wel eens lekker. Met een bakje soep erbij, zodat er dan toch ook weer voldoende groente binnen komt. 
Ik ga mezelf maar eens vooraan in de rij zetten in plaats van het sluitstuk van de dag te zijn.
        
  

zondag 13 november 2011

13. No Impact week - dag 5,6,7,8

Dag 5 ging over energie besparen of zo min mogelijk verbruiken. Daar ben ik al langer mee bezig, maar nu toch een flink tandje harder deze week. Niks onnodig aan uiteraard en ook de computer maar mondjes maat aan gehad. TV alleen aan voor programma's die ik werkelijk volg en niet als achtergrondbehang.  
Dag 6 was water het onderwerp. Daar ben ik ook al langer mee bezig. Consuminderen is al zuinig en bewust met alles omgaan.
Dag 7 was Goed Doen het onderwerp. Ik ben de hele week al andere mensen aan het helpen als thuishulp en op zaterdag help ik mijn vader van 86 met zijn huis op orde houden. Dan kom ik ook wekelijks even weer bijpraten, want hij is nog steeds een actief baasje.
Dag 8 was de ECO-zondag, tijd om even rustig bij te komen en te evalueren, genieten van buiten, rust en de lichamelijke accu weer opladen.
Later zal ik er nog wel eens uitgebreider op terug komen, want ik ben zeker nog van plan om verder door te gaan met de handvaten van deze week en dan niet maar 1 dag tot hooguit een week voor elk onderwerp nemen, want ik wil nog veel langer doorgaan en ook dieper gaan. Nu raakten sommige zaken zeker wel binnen, maar door de snelheid van steeds weer een onderwerp erbij te pakken, blijft niet alles even goed plakken en permanente verandering heeft gewoon langer nodig.
Toch heeft het wel zin om zo'n weekje eens uit je eigen comfortzone getrokken te worden.
Je gaat toch weer anders tegen je eigen gewoontes aankijken en dat geeft verrassende ontdekkingen. Ik weet heel goed hoe je zuinig boodschappen doet, maar zo no impact mogelijk is toch weer een hele stap verder. Ik kocht bijvoorbeeld wel eens een bakje eiersalade, maar zelf maken is eigenlijk ook erg simpel heb ik ontdekt, verser en gezonder dan zo'n plastic bakje uit de super. Ik ga mijn gewoontes zeker nog eens nader aan de no impact methode toetsen en wil het boek ook eens lezen.       

woensdag 9 november 2011

12. No Impact week - dag 4 Voeding

Dit is voor mij een lastige, om zo duurzaam mogelijk voedsel te vinden, zonder verpakking, lokaal en uiteraard biologisch, schoon enz.
Met een dikke portemonnee kan je veel kopen, natuurvoedingswinkel, internet,groentetas enz.
Maar met een klein beursje wordt het een stuk lastiger om betaalbaar te slagen.
De koffie pads voor de Senseo zijn op en ik ben overgestapt op fairtrade losse koffie, die ik met een filter rechtstreeks op mijn mok zet. Dat is beslist beter dan de ES-pads met onbekende afkomst. De filter gebruik ik meermalen. Als afval hou ik nu 1 filterzakje over voor meerdere mokken koffie i.p.v. een pad per mok.
Mijn volkorenbrood bak ik zelf in de bbm op nachtstroom.
Als avondeten heb ik vandaag duurzaam gevangen kibbeling gegeten, met twee hollandse aardappels en een paprika in de koekenpan gebakken. Gisteren en eergisteren had ik een pan zelfgemaakte snert op mijn menu. Van spliterwten, knolselderij, winterpeen, prei, ui en laurierblad. Zelfgesneden uiteraard, maar niet alles 100% biologisch. Erbij was roggebrood met spek of volkorenbrood.
Morgen wordt een vleesloze dag. Meergranenpannenkoeken met homemade pruimenjam via de lokale ruilkring binnen gekomen. 
Appels heb ik ook nog liggen, die komen vrijdag op het menu via een kennis binnen gekomen die meedoet aan 'adopteer een appelboom'-project. 
Stoofperen zijn voor het weekend, bij een lokale kweker gekocht langs de weg in mijn buurt. Op zaterdag eet ik brood, dat is mijn niet-kook-dag.  

dinsdag 8 november 2011

11. No Impact week - dag 3 Vervoer

Vervoer is ook geen probleem. Begin van de zomer heb ik een gebruikte fiets met trapondersteuning overgenomen, om de auto meer te laten staan en totdat het echt gaat vriezen pak ik elke dag de fiets.
25 km is mijn dagelijks woon-werkverkeer, dus de fiets spaart heel wat liters benzine uit, zeker toen de benzine steeds duurder werd, was de berekening al heel snel gemaakt. Na drie maanden fietsen had ik de aanschaf er al zeker dubbel en dwars uit. En elke maand langer fietsen is alleen maar besparen. Er moet wel wat groene stroom in, maar ik tank na elven de accu op de nachtstroom bij. Net als mijn mobiel af en toe, wassen doe ik in het weekend, drogen gewoon buiten of op het rek boven aan de trap. 
De lift heb ik wel gebruikt, ben 58 dus niet meer piepjong, dus traplopen wordt wat zwaar en daarbij nog 6 uur per dag als thuishulp bij ouderen werken is op zich al zwaar genoeg. 
Voor langere reizen sla ik treinkaartjes in de aanbieding in. Ik heb een dochter in Enschede wonen en eentje in Nijkerk, dus zodra er weer ergens een aanbieding is, koop ik er een paar. Ik heb nu nog twee Jumbokaartjes liggen en ga dan per trein op 1 dag op en neer op familiebezoek. Met mijn oude autootje red ik dat niet meer en zeker niet voor die prijs.   
   

maandag 7 november 2011

10. No Impact week - dag 2 Afval

Vanaf zondag werden we geacht ons persoonlijke afval al apart te houden en uiteraard zo min mogelijk afval te produceren. Elke dag komt er een uitdaging bij en we worden ook geacht de eerdere uitdagingen de rest van de week ook vol te houden.
Het niet kopen van dag 1 is geen punt deze week. Ik koop toch al zeer weinig buiten de dagelijkse dingen om, al had ik vanmorgen even een aanvechting om een nieuw shaghoesje te halen. De mijne was al totaal versleten en ik ben hem afgelopen zaterdag ook nog verloren.
Ik had nog een cadeaubon in mijn tas zitten van mijn verjaardag van een Primera winkel in de buurt van mijn werk en reed vanmiddag langs die winkel. Maar toch maar door gereden, het kan later ook. Pakje shag kan ook los in de tas, maar ik was zo gewend aan een net hoesje erom heen.


Mijn afval is ook minimaal. Als ik het bekijk zit er nog niets echt overbodigs in. Lege broodzak, wat koffiepads, verpakking van een worst voor de snert, wat paprikaresten en uienschillen.
Een broodtrommel voor mijn lunch gebruik ik al veel langer i.p.v. zakjes. Ik heb twee katers, dus er is ook wekelijks een kattenbak te verschonen. Dat zit in een papieren zak.  
Vlees kan ik nog niet onverpakt kopen. In mijn dorp zit alleen een AH en de meeste aanvullende boodschappen haal ik op vrijdag bij de Lidl in Nootdorp, omdat ik dan daar werk en vrijwel langs die Lidl kom. En ook daar is al het vlees voorverpakt in plastic. Een slager is nergens meer te bekennen. Ineens schiet me te binnen dat ik toch nog een echte slager bij mijn vader aan de overkant weet. Daar ga ik toch ook eens kijken.
Mijn boodschappen komen deels van de voedselbank en zijn dan al lokaal en onverpakt vaak. Ik weet ook een paar adresjes waar ik rechtstreeks van de boer/kweker kan kopen. Stoofperen heb ik nog liggen, tomaten en paprika's komen waarschijnlijk ook wel uit lokale kassen. Die kan ik om de hoek ook langs de weg kopen. (kassengebied westland) 
Ik kook al zeer basis. Bak mijn eigen brood in de bbm als het niet via de voedselbank binnenkomt, want dan maak ik dat eerst op. Dat is er dan al, maar uiteraard altijd wel in een plastic broodzak. Nu kook ik met wat er is en probeer ook alles te gebruiken. Deel wat ik teveel heb, want er zit ook wel eens wat teveel in mijn tas om in mijn eentje te verwerken.   
        

zondag 6 november 2011

9. No Impact week - dag 1 Consumeren of consuminderen

Vandaag gestart met NoImpactweek2011. Een uitdaging om een week lang zo min mogelijk te consumeren, na te denken over je afval, vervoer, energieverbruik, watergebruik enz. http://www.noimpactweek.nl/   
Dag 1 gaat over bewust consumeren of te wel consuminderen dus. Dat is geen probleem als rasconsuminderaar. Boodschappen haal ik op vrijdag en het meeste is dus al binnen. We gaan uiteraard niet naar een koopzondag en de grootste uitdaging ligt voor mij in het vermijden van de verpakkingen die ongewild toch binnen komen.
Maar het geeft mij ook weer uitdagingen om bepaalde zaken bewust te omzeilen en toch zo no impact mogelijk te leven.
Het feit dat je er beter over nadenkt is al een eerste winst en natuurlijk ook zo min mogelijk verspillen.
Vervoer is geen probleem. Ik laat de auto nu ook al vaak staan en fiets tegenwoordig veel vaker. Naar mijn werk in Rijswijk is het elke dag 1 1/2 uur fietsen heen en weer, maar ik geniet wel van de frisse lucht en het uitzicht onderweg.
Maar de lift niet gebruiken zal ik toch maar niet doen. Ik moet soms 6 of 9 of nog hoger werken en dan zijn het wel heel veel trappen te lopen en dat twee keer per dag. Voor 1 of 2 verdiepingen loop ik nu ook al via de trap, daarvoor vind ik het niet de moeite om de lift te laten komen. Maar als thuishulp heb ik al zwaar lichamelijk werk 6 uur per dag en dan is die lift niet pakken maar de trap net iets te veel. Heb je zittend werk dan zal het juist een uitdaging zijn. Ik ben heel benieuwd of ik nog meer uitdagingen tegen kom komende week   

donderdag 3 november 2011

8. Blogstilte, maar vol consuminderplannen

Het was even stil van mijn kant. Druk met werken, nog steeds aan het ruimen en deze week op de bovenverdieping bezig. Ook prive erg druk, dus toen bleef het bloggen even hangen.
Maar we zijn weer aanwezig en gaan er weer voor.
Voor komend jaar ben ik een project aan het maken met 52 consuminder-doelen door mij te behalen in 1 jaar tijd. 1 per week moet goed haalbaar zijn.
Ik kwam op het idee door een leuk kookblog waar ik toevallig op terecht kwam en die ook zo'n lijst gemaakt had van 52 doelen op kookgebied die haar een doel gaven om aan te werken 
http://es-factory.nl/blog/to-do-to-try/ 


Het geeft mij ook de kapstok om naar toe en aan te werken en hopelijk ook weer leuke insteken die ik dan waarschijnlijk ook weer tegenkom. Ik heb er in ieder geval weer erge zin in en hoop in het nieuwe jaar dan ook weer een verse consuminderweg in te slaan. Ik sta open voor leuke suggesties en hoop in december mijn 52 weekdoelen op een rijtje te kunnen aanbieden en met jullie de doelen te kunnen bereiken. Op naar 2012 met een leuke consuminder-routegids voor dat jaar.
De buikriem moet voor velen toch weer een tandje strakker, dus elke suggestie en hulp om zonder pijn toch leuk te kunnen leven met minder geld is meegenomen.