maandag 28 juli 2014

137. Verse consuminderstart met Simpel Thuis

Langzamerhand ben ik alle mappen en spullen weer tevoorschijn aan het halen om weer verder te gaan waar ik ooit bleef steken. Mijn droom is nog steeds om lekker van thuis uit te kunnen werken en nu ga ik langzamerhand die stap wagen om uit te testen of er nog behoefte aan is. Ooit wilde ik dat ook, maar toen werd het door verplicht meer uren te gaan werken in de kiem gesmoord. Een paar jaar heb ik wekelijks zo'n 10 tot 12 huizen schoongemaakt, 8 via werkgever, 1 particulier en later kwam de moeder er ook nog bij, mijn vader help ik wekelijks en zelf heb ik ook nog een huisje, waar ik soms niet eens aan toe kwam. Zeker de laatste tijd had ik even een diepe inzinking, achteraf door Vitamine D gebrek. Alles begon me zeer te doen, krampen in willekeurige spieren en oneindige moeheid. 
Maar ik ben weer medisch genezen verklaard, al voel ik me nog steeds niet 100%. Bloedonderzoek heeft uitgewezen dat ik nu weer boven de onderlimiet zit. En nu moet het vanzelf beter gaan. Ik doe er in ieder geval van alles aan om mezelf in conditie te houden. Door gezond eten, extra vitamines slikken, want deze energie-terugval wil ik nooit meer meemaken.
Nu de blik weer op de toekomst en die is ook onzeker, zeker in mijn huidige beroep als thuishulp. Niemand weet hoe het na 1 januari gaat lopen, er gaat zeker bezuinigd worden en ook al ben ik wel in vaste dienst, dat is ook geen baangarantie meer tegenwoordig. 
En ik moet eerlijk zijn dat ik ook niet meer de jongste ben, werken vind ik niet erg, maar het is gewoon erg zwaar en de beloning is minimaal. Ik hou van de mensen waar ik werk over het algemeen. Het wordt ook een beetje familie als je er jaren wekelijks komt.

Maar nu ben ik toch van plan om mijn Simpel Thuis website weer nieuw leven in te blazen en me ook aan een digitaal blad te wagen met kleine stapjes. Dat kan ik voor een klein prijsje aanbieden zonder heel erg veel onkosten te maken. Daar moet ik alleen veel tijd insteken, een goede planning maken en hopen dat ik weer leuke mensen mee ga krijgen. 
Consuminderen is alleen maar leuk en positief naarmate je er meer mee bezig bent en er zijn zoveel leuke initiatieven tegenwoordig die allemaal aansluiten. Je raakt nooit uitgeleerd. 

dinsdag 8 juli 2014

136. Even weer de bonnetjes noteren

Soms lijkt het geld je portemonnee uit te vliegen en dan wordt het weer even tijd om de bonnetjes te noteren, zodat je nog eens terug kunt kijken waaraan alles uitgegeven is. Was het noodzakelijk, extra of kon je wel zonder achteraf? 
Ook kan het nuttig zijn je aankopen van een code te voorzien zodat je snel terug kunt zien wat waarvoor is uitgegegeven. 
O voor ontbijt, L voor lunch, A voor avondeten, V voor voorraad, X voor extra en zo zijn er nog wel wat categorien te bedenken. T voor tuin, K voor knutsel of klus.
Ik haal elk jaar een kantooragenda met een bladzij per dag voor ong. 2 euro en dat is mijn huishoud/afsprakenbijbel. Daarin noteer ik alles wat ik onthouden wil. Mijn boodschappen, menuutjes schrijf ik wekelijks op, klusjes die gedaan moeten worden, afspraken die ik niet vergeten mag en na afloop van een jaar heb ik zo ook een soort dagboek, waarin ik van alles terug kan vinden.  
Ik gebruik hem vooral als ik erg goed opletten wil wat ik uitgeef. Door het steeds op te schrijven gaat vanzelf de rem er wel op. En een menuutje maken houdt mij beter bij de les. Er blijft niks liggen en vaak kies je ook voordeliger uit als je alles bijhoudt. Je weet dan wat er is en door er beter over na te denken kies je ook vaak voor reclames en gebruik je je voorraad ook beter. Ik schrijf vaak aan het begin van de week een soort raamwerkje op, van de dingen die al in huis zijn, wat er dringend op moet, wat er nog in de vriezer zit en maak daarna een plannetje voor de komende week. Afwisseling in kleur en smaak vind ik ook belangrijk, dus de ene dag iets met vis en de andere dag iets van kip of vlees, een keer aardappel, een keer pasta, een keer rijst, een dagje snel als er lang gewerkt moet worden. Een keer een lekker vers groentensoepje van een kippenpoot of met gehaktballetjes kost ook weinig en vult goed. 
Deze maand weet ik wel waardoor het geld de portemonnee uitvliegt. Ik ben door mijn ziek zijn ook een stukje particulier werk kwijtgeraakt, wat ik dus rechtstreeks mis. En twee dierenarts-bezoeken met één van mijn twee katers hakken er ook even flink in. Nu moet ik dus even flink op de financiele rem gaan staan om niet helemaal scheef de maand te eindigen.  
Gelukkig heb ik nog een leuke voorraad, die ook wel wat minder kan, dus ik kan voorlopig alleen nog maar wat verse noodzakelijke producten bij halen.  
Bonnetjes vraag ik altijd (hoe vaak er niet wat verkeerd is aangeslagen of dat de reclames niet goed in het systeem staan) dus het is voor mij een tweede natuur om gelijk ter plekke na te kijken of het wel klopt.
Dat heeft me al heel wat bespaard. 
Geld vinden gebeurt maar heel zelden, maar zo heb ik me wel meermalen behoed voor teveel uitgeven. 

zondag 6 juli 2014

135. Op de consuminderweg weer

Ik hoop weer lekker op de consuminderweg te zijn. Na ruim drie maanden halfbakken zijn en een korte vakantie, ben ik nu hopelijk weer op weg naar mijn oude niveau langzamerhand. Al gaat dat ook met vallen en opstaan momenteel. De ene dag is de andere niet, maar stukje bij beetje voel ik weer wat energie binnen komen.
En dat is hard nodig, want ik kan mijn werk als thuishulp ook kwijt raken, als ik het lichamelijk niet meer trek. Voorlopig moet ik het tot het eind van het jaar zien vol te houden, wat er daarna gaat gebeuren is ook nog zeer duister. Zowiezo 40% bezuiniging op de thuishulpen en minder uren hulp voor clienten via de WMO. 
Mijn werkgever moet ook nog maar afwachten of ze weer in de race zitten qua aanbestedingen. Het lijkt erop dat de grotere organisaties gaan overleven. Mijn buurvrouw kreeg haar thuishulp via Careyn en die tak is nu opgegaan in T-zorg. Alle thuishulpen zijn overgegaan in twee etappes.
Ik zal ook een nieuwe koers moeten gaan vinden waarschijnlijk, maar bang ben ik er niet meer voor. Ik zie wel waar het schip strandt en bekijk dan wel weer wat dan de mogelijkheden zijn. Geestelijk ben ik me er wel langzaam op aan het voorbereiden, dat er een kans is dat ik mijn werk kwijt raak, ook al heb ik een vast contract of veel minder uren krijg. 
Daar zal ik ook niet erg rouwig om zijn. Het is toch zwaar lichamelijk (en ook wel zwaar geestelijk) werk. Je gaat toch vaak met zieke of gehandicapte of veel oudere mensen om en er overlijdt ook wel eens eentje of er gaat eentje hard achteruit. Zo'n client heb ik er momenteel ook tussen zitten, dan is het elke week weer afwachten of ze er nog wel is.

Zelf hoor ik ook niet meer bij de piepjonge garde, dus ik sta open voor een ander soort werk. Met 60, bijna 61 jaar, liggen de banen niet voor het opscheppen, dus ik probeer zo lang mogelijk door te gaan. Ik probeer er in ieder geval vast op voorbereid te zijn en tast al jaren voorzichtig mijn mogelijkheden af. Helaas moet ik nog een jaar of 6,7 brood op de plank krijgen en is de keuze om minder uren in loondienst te gaan werken nog niet mogelijk. Ik zit nu al op bijstandsniveau en kan nu net alles aan elkaar breien, dus heb niet de luxe positie om voor minder uren te kunnen kiezen. 
Maar ik heb gelukkig wel de boel op een rijtje. En ik kan gelukkig de touwtjes ook wel strakker trekken als dat nodig is. Ik wil nu weer een periode van opruimen inlassen en verkopen/weggeven wat niet meer nodig is. Ik ben heel blij met de Facebookgroepen in mijn omgeving zodat je zeer rechtstreeks kan kopen tegen leuke prijsjes, maar ook weer wegdoen. Zelf hou ik erg van heel oude gebruiksvoorwerpen en af en toe komt er eens iets heel leuks langs. Zo ben ik aan een hele mooie Singer handnaaimachine gekomen en een heel oude telefoon.

Daar ben ik weer heel blij mee. Voorheen had ik een virtine kast vol met VW-Kevers staan, maar daar ben ik even klaar mee. Die had ik jaren gespaard, maar na zo'n 100 exemplaren heb je alle modellen en kleuren wel ongeveer en ik deed er eigenlijk al jaren niks meer mee. Die heb ik netjes afgesopt en ingepakt en heb nu mijn oude gebruiksvoorwerpen in de kast gezet. 
Want ik had in de loop der tijd nog wel meer leuke oude dingen verzameld, die maar in een dichte kast bleven staan, omdat je die niet dagelijks gebruikt. Maar nu kan ik ze mooi neerzetten en er toch ook van genieten. 
Ik had eerst ook een beetje oud Delfts blauw op een dressoir staan, maar met twee katten in huis bleek dat ook niet veilig te staan en vond ik op een dag van alles kapot gevallen op de grond. Nu gaat alles dus de vitrinekast in en kan ik er toch naar kijken. Wat oud servies, wat oude glaasjes, een oude kandelaar nog van mijn ex schoonmoeder, een oude cakeschaal met van die leuke kleine glazen bordjes om een plakje cake op te serveren.  
Ik heb op zolder nog meer schatten staan, want ooit lang geleden wilde ik al mijn huisje terug brengen in de tijd. 
Helaas was het toen nog niet erg praktisch met mijn kinderen in huis, maar nu kan ik langzamerhand toch stapje voor stapje dingen veranderen. Via rommelmarkten en kringloop ben ik ook wel leuke dingen voor kleine prijsjes tegen gekomen en af en toe ook gewoon op straat gevonden. Via mijn clienten komt er ook wel eens iets langs. Een van mijn clienten woont in een flat waar veel ouderen wonen, daar worden wel eens huizen leeggehaald als er iemand overlijdt. Tegenwoordig hebben ze daar ook een gedeelte in de kelder waar men overtollige dingen neer kan zetten voor een andere liefhebber die nog te goed zijn voor de stort.