zondag 31 juli 2016

202. Heerlijk een verse consuminder-maand voor de boeg

Voor mij altijd weer een lekker punt om dingen weer op te pakken. 
Afgelopen maand ben ik weer begonnen met zelf brood te bakken en dat blijf ik lekker doen. Het lukt nog niet altijd even goed en ik ben nog in de testfase van diverse mixen uitproberen. Maar het brood op zich smaakt me veel te lekker, ondanks dat sommige nog niet helemaal een schoonheidsprijs verdienen.

Komende maand wil ik weer lekker bijtijds op gaan staan. Na een jaar thuis zijn is mijn ritme er een beetje uit, al lig ik geen halve dagen op mijn bed. Maar langzamerhand wordt het af en toe toch een beetje later op staan, een beetje hangen achter de computer en dan is de halve dag alweer voorbij.  
Dus vanaf morgen ga ik de wekker weer lekker zetten. Ik heb me voorgenomen de ochtend voor mijn huis te gebruiken en in de middag mag ik lekker gaan knutselen, dingen verkopen, ruilen of iets anders wat me iets opbrengt, vreugde of voldoening in ieder geval.

Voor komende maand ben ik ook van plan iets anders mijn boodschappen te doen. 
Normaal haalde ik ongeveer per week in huis wat ik nodig dacht te hebben en dan ben je toch erg afhankelijk van de reclames die er dan zijn, vooral op vleesgebied. 
Dat laatste wil ik voor zijn. Ik ben afgelopen week al naar een Turkse winkel geweest en heb daar 2 kg halal kipfilet en 2 kg kippendijenvlees in gekocht en per portie ingevroren. Daarnaast had de Aldi een vleespakket in de aanbieding en dat heb ik van mijn vader gekregen. 
Hij gaat altijd op vrijdag zijn boodschappen doen bij die winkel, die voor mij erg ongunstig ligt. 
Ik kom zelf af en toe bij de Lidl voor sommige boodschappen of de Plus tegenwoordig en af en toe AH, Jumbo, afhankelijk van de reclames. Bij de een haal ik koffie, bij de ander weer andere producten. 
Ik kijk altijd op zondag naar de reclames voor de komende week en stem daar mijn route op af. Op vrijdag ben ik in Delft bij mijn vader en daarna doe ik daar in de buurt wat ik doen moet. 
Op donderdagmorgen ga ik elke week met mijn buurvrouwtje van 80 even naar de AH, zodat zij haar boodschapjes daar kan doen en neem dan zelf ook mee wat ik daar nodig heb. Daar haal ik bijvoorbeeld de basic-kattengrit en die bevalt mij en mijn katten prima. Die geeft niet af en dat is met (licht)rode katten ook een puntje. Ik heb ook wel eens een andere soort geprobeerd en dan hadden ze een soort grauwsluier aan de poten, of een rare donkerrode gloed.
    
Nu heb ik dus aardig wat vlees/kip in voorraad liggen en ik wil nu kijken hoe lang ik daarmee doe. Daarmee ben ik gisteren begonnen om te gebruiken. Op zaterdag eet ik doorgaans brood met iets warms erop. Vandaag was het kippendijenvlees met zilvervliesrijst met linzen.
 
Het was weer eens heerlijk gelukkig. Vaak heb ik met het warme weer niet zo'n kook-inspiratie. Dan wordt het al gauw een hapje ijsbergsla met bonen en vis of zo. Of een broodje kipshoarma zoals dit.
 

Zo ga ik de folders nog even doorkijken om te beslissen wat er komende week weer op tafel gaat komen en moet ik een dag van te voren weten wat ik uit de vriezer moet halen. Dat is voor mij toch weer even een slag anders werken. Ik heb nu geen vleeskosten meer voorlopig, dus dat moet ook uiteindelijk schelen in de boodschappenkosten. Maar ik ben daardoor ook iets minder flexibel en kan niet ineens dingen heel erg gaan omgooien. 
Zo deed ik het voorheen wel, dan had ik wel een raamwerk, maar ik kon rustig van alles door elkaar gooien, at ik het vandaag niet, dan kwam het morgen of overmorgen wel. 

En ik wil deze maand gaan kijken wat ik nog gratis of heel goedkoop buiten tegen ga komen om jam van te maken, zoals bramen momenteel. Ik heb zelf wel een kleine bramenstruik die nu rijpe vruchten gaat geven, maar buiten zullen er veel meer te vinden zijn.
  

zaterdag 30 juli 2016

201. Weekend en even uitpuffen

Het leven gaat momenteel met horten en stoten. Het is hollen of stilstaan. En afgelopen week helemaal.
Het begon vrij rustig. Ik was lekker in de consuminder-stand bezig. Zelf brood aan het bakken eindelijk. Weliswaar van een mix eerst, maar het smaakte me prima.
Helemaal met de hand gemixt en deze was nogal vochtig qua deeg. 

Daarna heb ik er nog twee gemaakt van een abdijmix en die gingen al veel beter. Het mengde beter en de rijs was mooier en er kwamen twee schitterende en lekkere broden uit mijn oven. Morgen weer aan de bak, want ik vind het 10 x lekkerder dan een supermarkt brood. 

Ik ben nog steeds lekker aan de opruim, al gaat dat met stukjes en beetjes. Vaak gaat het ene dag heel lekker en dan moet ik het weer even rustiger aan doen en dat frustreert mij nogal. Ik wil er doorheen vliegen, maar dat lukt gewoon niet. Ik sop de ene dag de badkamer volledig uit en dat was ook heeeeeel hard nodig en de volgende dag lukt er maar weinig.
Maar ik ga rustig door. Dan maar wat minder snel. De warmte speelt me ook parten, boven de 25 graden doe ik het gewoon niet meer goed. Daar kan ik heel slecht tegen. 

Ik ga de voortuin ook weer eens aanpakken, het onkruid groeit daar tegen de klippen op. Ik moet soms gewoon wachten op iets beter draagbare temperaturen om daar aan de gang te kunnen gaan. En dat geduld is soms ver te zoeken. Dan erger ik me aan alles en komt er vervolgens helemaal niks uit mijn handen.   
Ik ben nog teveel van plan en het gaat dan niet snel genoeg. 

In mijn woonkamer ben ik ook blijven steken. Ik was met van alles bezig, maar vorige week kwam mijn jongste zoon die hier tijdelijk logeert ineens beneden met zijn computerkast. Die was ineens in staking nadat er een blikje met een heel klein beetje vocht was omvallen. Vervolgens is hij gaan schoonmaken en drogen wat hij zag, maar niks werkte. Tot ergens in de middag de kast spontaan ineens weer aan-floepte. (Ondertussen moesten we wel samen met mijn laptopje doen)
Toen moest hij hem wel weer even uitzetten om de randapparatuur er weer aan te koppelen en vervolgens gebeurde er dus weer niks en deelden we weer de laptop. Pas na twee dagen kwam er ineens toch weer leven in de kast en nu durft hij hem niet meer uit te zetten en zit hij dus ook een deel van mijn woonkamer in beslag te nemen.
Het is wel gezelliger zo, maar soms mag hij wel weer eens een poosje weg zijn. Ik ben teveel gewend om mijn eigen gang te gaan.

En vervolgens kwam donderdag het bericht binnen dat mijn laatste ex-schoonmoeder wel erg slecht van gezondheid werd en er gekeken werd of ze ergens wat meer verzorging kon krijgen. Er was zelfs al een plekje gevonden in een hospice. 
Tot dan had ze nog redelijk zelfstandig gewoond in een flat bij een bejaardencomplex. Maar de stekker werd er daar ook uitgetrokken en alle voorzieningen waren al weg. Veel oud-bewoners waren ook al weggetrokken en in plaats daarvan werden er tijdelijk jongelui in gehuisvest. Uiteindelijk zou het complex afgebroken worden, dus er was ook veel leegstand, maar zij had de moed niet meer om nog eens te verhuizen. 
's Avonds kwam het bericht door dat ze overleden was. Ze was moe geweest en in de stoel in slaap gevallen. 
Er was gelukkig wel iemand bij aanwezig geweest. 
Haar maatschappelijke hulp van heel veel jaren en haar man waren er de laatste tijd gelukkig extra veel omdat wel duidelijk werd dat het een stuk minder ging. Ze kon amper nog lopen en had een wond aan haar been die ook maar niet dicht wilde. 
Er kwam wel twee keer per dag iemand voor om te verbinden, maar verder had ze behalve 1 x per week een huishoudelijke hulp geen extra hulp. Er was geen winkeltje meer, de kapper was al tijden weg en ook eten moest van elders komen.  
Alleen die vertrouwenspersoon zorgde nog voor de nodige boodschappen ed. en keek naar haar om. 
Maar gelukkig is ze rustig in haar slaap weggegleden. En kunnen we dinsdag afscheid van haar nemen. Ze is de oma van mijn jongste twee meiden en die hebben gelukkig wel contact via mail met haar gehouden. Ook al wilde ze al tijden geen bezoek meer hebben, dat was haar teveel. Ze heeft nog wel haar achterkleinzoon gezien het eerste jaar, maar toen hij peuter werd, was dat haar ook te druk. Dus werden er toen druk foto's opgestuurd. Ze woonde aan de andere kant van het land, dus even op de koffie was ook geen optie. 
Toen de kinderen nog klein waren ging ik er wel een paar keer per jaar met de trein naar toe, maar dat werd op een gegeven moment ook wel erg duur voor mij. Later toen ik een autootje had kwamen we wel weer wat vaker. Ook toen mijn ex-schoonvader in een verzorgingshuis kwam na een aantal beroertes en in een rolstoel terecht kwam. Nadat hij overleden was ging het contact met haar ook steeds moeizamer. 

Zij trok zich steeds meer terug en mijn ex kwam er al veel langer helemaal niet meer over de vloer, terwijl hij er niet al te ver van af woonde.  Hij is nooit bij zijn vader komen kijken toen hij ziek werd en ook niet toen hij in het verzorgingshuis opgenomen werd. Daar is hij zeker nog wel 5 jaar verzorgd, voordat hij uiteindelijk overleed. En ook bij de rouwdienst was hij niet aanwezig, wij wel. 
Ik ben inmiddels al zo'n 25 jaar gescheiden van haar zoon en toen was er al onmin daar ook onderling. 
Zij heeft allebei haar kinderen overleefd, dus een heel erg gelukkig leven zal ze ook niet gehad hebben. Allebei haar kinderen ontwikkelden een alcoholprobleem en haar dochter overleed al heel lang geleden. 
Die heb ik nog wel ontmoet en hooguit 1 of 2 keer gezien, maar daar is ook alles ongeveer mee gezegd.  En mijn ex zelf is inmiddels ook alweer 8 jaar geleden overleden. 

Dus wordt dit onze laatste gang die richting uit om ook haar naar haar laatste rustplaats te begeleiden.

Dan is dat hoofdstuk ook afgesloten en kan het boek dicht. Vergeten zullen we ze niet, maar het verhaal is nu af. Ik zal nooit vergeten dat ze mij lang geleden wel heel lief ontvingen, met mijn drie kinderen die er al waren en ze waren ook heel trots en gelukkig met de geboorte van hun eerste kleindochter toen alles nog goed ging. 
Later werd dat helaas minder en de tweede werd helaas in woeliger tijden geboren. Daar konden zij ook niets aan doen en voor mijn jongste werd het ook een valse start, waar ook zij nog steeds last van ondervindt. 
Want zij heeft haar vader nooit echt bewust gekend en ook de opa en oma van die kant zijn voor haar nooit de opa en oma geworden, die zij gelukkig van mijn kant wel ervaren heeft. 
Maar het blijft gewoon een gemis, waar ook mijn jongste zoon last van heeft gehad. Die werd ook kwaad of voelde een leegte/pijn als de oudere kinderen herinneringen aan beelden van vroeger ophaalden, die hij niet had of kon delen en zo voelde mijn jongste dochter dat ook regelmatig wanneer de oudere kinderen wel samen bepaalde herinneringen op kunnen halen, leuke of minder leuke.
Herinneringen kun je helaas niet inhalen.  



    

dinsdag 19 juli 2016

200. Een persoonlijk mijlpaaltje

Nooit gedacht toen ik begon dat ik ooit de 200ste zou schrijven. 
Maar het blijft leuk en vandaag op mijn 63ste verjaardag helemaal leuk dat het samen valt.
Dit keer een hele rustige dag, met wel heel veel felicitaties van allerlei facebook-vriendinnen en familie. 
Heel gezellig om die binnen te zien stromen. Uit eigen keuze geen uitgebreide viering vandaag. Met 60 had ik een groot feest en vorig jaar is het ook uitgebreid gevierd met alle kinderen en aanhang erbij. En die zitten overal, van Enschede tot in Belgie. 
Vandaag wilde ik het lekker rustig gedenken. En alleen maar dingen doen die ik leuk vind. 
En zo is het ook gegaan. Vanmorgen lekker rustig thuis bezig geweest. Ik wist dat mijn vader zowiezo langs zou komen, dus daar heb ik op gewacht en lekker een bakje koffie met hem gedronken.
Vanmiddag ben ik lekker op stap geweest. Er was begin juli een nieuwe kringloopwinkel gekomen, dus die moest nog bezichtigd worden. Zondag was er een foldertje van binnen gekomen, waarin twee bonnen zaten. Eentje voor een gratis kop koffie met een muffin en eentje met 20% korting. Daar heb ik beide dankbaar gebruik van gemaakt. 
Eerst uitgebreid de winkel bekeken en toen nog een rondje goed gekeken. En uiteraard weer een paar leuke dingen gevonden.
Het duurste was een leuk oud bankje voor 7,50. 
En ik vond een mooi interessant boek over oude antieke spullen van het platteland met een heleboel foto's voor 2,50. Dat is altijd leuk en handig als je eigenlijk altijd op jacht naar mooie oude spulletjes bent. Daarnaast vond ik nog een leuke witte schaal met 4 kleine inzetbakjes erbij en een rondje in het midden voor dipsaus, denk ik,  voor 0,25 cent en op het laatst vond ik nog een mooie tekening(kopie) van een oude boerderij uit 17honderdzoveel in Delfgauw. Weliswaar in een verkeerde moderne glasplaat, maar daar heb ik nog wel een passende lijst voor.
Ik ben toch alweer zo'n 9 jaar nieuwe inwoner van deze plaats/dorp, dus een beetje lokale geschiedenis mag ook wel eens in huis aan de muur. Voor 10 euro was ik daar klaar en had ik een lekker bak koffie gedronken en een flinke bosbessenmuffin gegeten.

Ik zocht eigenlijk een andere bureaustoel. Mijn twee katten hebben de mijne helemaal kapot gekrabbeld. 
Het was ooit een hele mooie luxe kunstleren stoel en hij zit ook nog wel heerlijk, maar hij ziet er niet meer uit. 
De achterkant is compleet geperforeerd, de bovenkant zetten ze ook graag de nagels in en de zitting mist ook soms een stukje bekleding. 
Maar bureaustoelen waren er nog niet, die winkel is nog in ontwikkeling. Er waren nog lege stukken en het is natuurlijk altijd afwachten wat het aanbod is en wordt. 

Gelukkig was het mijn dag en ben ik nog even door naar een andere kringloopwinkel gereden. 
Eentje die al veel langer bestaat en aardig uitgebreid is. Daar zijn drie verdiepingen met spullen. 
Boven de bedden, eethoeken, baby/kinderkamer spul en bureau's/stoelen. De tussen etage is voor huiskamermeubilair en beneden is het kleine spul als boeken, kleding, glaswerk enz. 
Daar vond ik wel de bureaustoel die ik zocht. 
Een stevige houten zitting op een goed stevig onderstel. Lekker simpel en hopelijk is deze voldoende kattenproof. Ik kan er een kussentje op leggen om lekker te zitten.
Er waren ook wel andere kunststoffen stoelen in allerlei kleuren, maar die hadden dan ook gelijk weer een heel wankel onderstel.
Nu was ik voor 5 euro klaar en hopelijk nu voor heel lange tijd. Er liep een heel aardige meneer rond als klant en die bood spontaan aan om mijn stoel even naar beneden te brengen en dat aanbod heb ik met veel dank aanvaard. 

Als afsluiting heb ik nog wel een splinternieuwe keukenweegschaal gekocht. Die kon ik niet 2de hands vinden dus die heb ik uiteindelijk nieuw aangeschaft. 
Ik wil zelf weer brood gaan bakken en dan moet ik toch redelijk secuur meel ed af kunnen wegen. Eerdere pogingen met grof gokken gaven niet zo'n best resultaat. 
En ik wil veel meer dingen zelf gaan bakken en maken. 



zaterdag 16 juli 2016

199. Uithuilen en doorgaan

Niemand heeft er baat bij als je in een dip blijft hangen, dus ook ik grijp mezelf weer bij de lurven (en waar zitten die dingen nu?).

Bovenstaande brug kwam ik ooit in Sneek tegen. 

Vanmorgen weer boodschapjes gedaan en nu kunnen we er weer een poosje tegen. 
Spulletjes voor een lekkere pan gevulde groentesoep.
Melk en eieren zodat ik wat kan bakken en ook een keer hartige pannenkoeken kan maken. Er zijn voldoende aardappels in huis en diverse soorten pasta en rijst. 
Verse groente is ook voldoende in huis. Komkommer, ijsbergsla, cherrytomaatjes, diverse soorten bonensoorten, dus we kunnen weer vooruit. 
Op zondag krijg ik eters, dus dan is een pan soep ook altijd lekker. Dat schept zo lekker weg. 
Op zaterdag begin ik daar vast mee en neem dan vast een bakje met een boterham erbij.
Dat is al jaren een familiegewoonte, soep met een boterham op zaterdag. 
Dan kook ik verder niet, maar er komt dan doorgaans wel iets warms op de boterham. Soms een lekkerbekje van de viskraam, maar het kan ook een hamburger of kroket zijn of een uitsmijter. 
En dat is laatste is het vandaag ook geworden. Lekker met wat spekjes, vers gehakte uiensnippers, en wat er verder nog in huis is en op mag. Wat bieslook en peterselie, plakjes tomaat, stukjes paprika erin en een beetje geraspte kaas erover laten smelten. 

Door de weeks ben ik wel van makkelijk en snel. Vaak worden het dan wel 1-pans gerechten. Stukje vlees of kip, wat aardappelschijfjes of blokjes en flink wat verse groente erbij wat in de aanbieding is. Of eens diepvries of uit een potje. Zo had ik een keer broccoli,  een keer sperziebonen en een keer witte bonen met tomatensaus uit een pot (en daar eet ik wel twee keer van, dus nog een keertje later in de week).
Vrijdag was het rijst met kippedijtjes in stukjes en lenteuitjes o.a.
Morgen wordt het dus soep en waarschijnlijk een macaroni-schotel. Paprika's haal ik heerlijk vers rechtstreeks bij de kweker vandaan, de sausjes komen ook doorgaans van eigen hand. 

Van de ijsbersla wil ik bij warm weer een lekkere vissalade maken van tonijn met kidneybonen o.a. en een keer wraps, want de voorspelling is wel dat we een kleine warmteuitbarsting gaan krijgen of te wel een beetje echte zomer. 
Tot woensdag hooguit en dan wordt de temperatuur weer minder. Bij heet weer eet ik liever wat fris ipv van warm eten.
Het is toch een luxe dat we uit zoveel kunnen kiezen tegenwoordig hier. Als ik naar dit schilderijtje kijk, dan was het vroeger toch een heel stuk minder. (Ik heb deze ooit op een rommelmarkt gevonden en vond hem gewoon lief en leuk. Ik kijk er nog steeds graag naar. Iemand waarschuwde me nog wel toen, dat het geen echte was!! Dat snapte ik ook wel, voor die prijs kon het alleen maar een reproductie zijn en ik verwachtte ook geen echte kunst te kopen. Ik heb er, geloof ik, hooguit 2 euro voor gegeven, maar ik ben er nog steeds heel blij mee. Als ik er naar kijk ben ik even helemaal terug in de tijd, dan stap ik er als het ware even in en loop ik even mee met de mensen op straat. Ik heb ook geen idee waar het is, maar het zou in elk stadje kunnen zijn en doet me ook wel een beetje aan Delft denken met die gracht).






   


    

vrijdag 15 juli 2016

198. Ben even totaal in de weg kwijt in de wereld

Gisteren wilde ik nog even het laatste nieuws kijken toen de berichten over Nice langzaam binnen druppelden. Ontzetting en van alles ging er door me heen.
Vanochtend en vanavond werd ik overspoeld door informatie en stukje bij beetje komt er een beeld van een absurd persoon binnen die met een vrachtwagen dood en verderf op een Franse feestdag heeft gezaaid. Waar onschuldige families een feest vierden, dat abrupt is ontaard in een nachtmerrie.
En nu komen er vanuit Turkije ook weer heel verontrustende berichten binnen over een militaire staatsgreep. Daar is het politieke klimaat natuurlijk ook niet ideaal, maar waar wel? 

Dat begin ik me momenteel wel heel erg af te vragen. 
Amerika is ook al maanden in een vreemde race om het presidentschap. Clinton versus Trump. Ik kan me niet voorstellen dat een beschaafd land dat toch aardig wat wereldmacht heeft iemand als Trump als president zou willen hebben. Die zou iedereen weg jagen of in de gordijnen. 
Ook Engeland is min of meer een heel vreemde toestand terecht gekomen. De Brexit-toestand waar, door een referendum, een heel kleine meerderheid het lot van een heel land kan veranderen. De aanstichters nemen de verantwoording niet op zich, dus nu moet een vrouw Engeland weer vlot trekken. En wie benoemd ze tot minister van Buitenlandse zaken, die maffe ex burgemeester van Londen die ook al heel veel vreemde dingen heeft geroepen over europa en buitenlandse leiders.

Ik hou mijn hart een beetje vast, want dit allemaal kan tot heel veel rare toestanden in de wereld leiden.
Misschien heeft de mens het nodig om weer een beetje normaal te worden en heeft iedereen een spreekwoordelijke klap op zijn hoofd nodig om tot een beter nadenken te komen.

Maar soms heb ik het idee dat iedereen momenteel een beetje aan het doordraaien is.
Jij doet niet wat ik wil, dan neem ik zelf het recht in handen. We delen geen klapje uit dan, maar pakken wapens, bommen, noem maar op.


dinsdag 12 juli 2016

197. Lekker op consuminder-pad weer

Momenteel zit ik weer heerlijk in de consuminderflow. 
Deels ben ik aan het opruimen van opgespaarde overtollige rommel van afgelopen jaren en deels ben ik lekker bezig aan de praktische kant van het consuminderen weer. 
En dat voelt lekker. Helaas ben ik alleen en dan is de motivatie soms ver te zoeken. Je hebt geen tegengas of mensen die je eens even op een ander verrassend punt kunnen brengen. Lezen helpt wel wat, maar dat maakt je blik vaak niet veel meer open. 
Daarom kijk ik af en toe weer eens wat youtube filmpjes als extreme couponing  of extreme cheapskates. Dat is dan wel weer het andere uiterste, maar het opent mijn blikveld toch wel weer voor nieuwe uitdagingen. 

Op consuminder-gebied is er helaas niet veel nieuws te zien daar. Misschien dat jullie nog andere inspirerende filmpjes weten? 
The Green Granny was ook even een rage, maar die dateert ook al weer van een jaar of 7 geleden en waarschijnlijk zijn er wel meer van dat soort dingetjes te vinden, maar dan moet je maar net de juiste zoektermen weten. 

Ik probeer in ieder geval weer met een frisse blik in het leven te staan en weer wat nieuwe uitdagingen te vinden. Dit boek was ik aan het lezen. Het is geschreven door de overbuurman van mijn vader en speelt zich vooral in de jaren 20 en 30 van de afgelopen eeuw af. 
Boeken over het dagelijks leven van de gewone mens hebben altijd al mijn interesse gehad, vooral die van wat vroeger in de tijd en dat speelt zich helemaal nog niet zo heel lang geleden af. In de afgelopen 100 jaar is er heel veel veranderd. 

Voorlopig heb ik weer een laptopje dat werkt en na dagen puzzelen heb ik ook mijn laatste foto's weer van mijn mobiel af kunnen halen. 
Ik heb een ouderwetse BlackBerry Bold, maar die werkt voor mij prima als camera voor onderweg. Daar kan ik prima snel even een plaatje mee schieten. 
Eerst kreeg ik alleen maar grijze plaatjes te zien of een soort luxaflex afbeelding en maar een paar foto's kwamen wel goed door. Terwijl ik ze op mijn toestel wel prima kon zien, maar dat is gelukkig nu ook weer opgelost. Tegenwoordig moet je toch wel overal wat fotootjes bij kunnen zetten. Ook voor de verkoop of weggeef willen mensen eerst zien wat het precies is wat je aanbiedt.  
 
Dit inspireert me momenteel ook lekker als ik aan het schrijven ben. Gevonden in een kringloopwinkeltje in Drenthe. Zo'n lekker oud boerderijtje waar het leven nog heel simpel is. 
Ik probeer wel op mijn kleine vakanties iets leuks, kleins en/of bruikbaars te vinden als souveniertje uit die streek. En meestal lukt dat ook wel. 
Van mijn laatste kleine vakantie heb ik een klein hindeloper beschilderd krukje meegenomen, leuk als bijzettafeltje of voetenkrukje. Toen zaten we (mijn vader en ik) in een heel klein dorpje in Oost-Friesland, maar Drenthe blijft nog steeds favoriet bij ons. 
Friesland was ook mooi en we hebben daar ook veel gezien, maar in Drenthe voelen we ons helemaal lekker om een onverklaarbare reden, want we komen er oorspronkelijk helemaal niet vandaan, maar er zijn meer familieleden terecht gekomen in het verleden. Iedere jaar zeggen we toch maar weer iets in Drenthe zoeken volgend jaar, als het ons gegeven is uiteraard. We hebben ook de Achterhoek eens gedaan en afgelopen voorjaar Friesland dus, maar we zijn al een jaar of vijf iedere keer weer in Drenthe uitgekomen.


maandag 4 juli 2016

196. Rare droom

Vanmorgen zat ik al rond vijf uur beneden. 
Ik droom normaal eigenlijk nooit, tenminste geen dromen die ik onthoud.
Maar vannacht was ik zo eng en benauwd aan het dromen geweest!
Ik zat midden in een moord verhaal. De dader was een oudere man en het slachtoffer een donker gekleurde medemens die ik ook niet echt persoonlijk kende. Maar ik was wel in het huis en ik zag het slachtoffer hangen in de gang. 
Er was een kat en muis-spel gaande, ik verstopte me steeds en probeerde de politie te bellen, maar om één of andere reden had ik in mijn hoofd dat ik 1212 moest bellen en dat lukte natuurlijk niet. Ondertussen hield ik wel steeds de dader vanaf een afstandje in de gaten. 
De dader kende ik wel vaag, als kennis van mijn vader, want aan het eind had ik wel de politie te pakken gehad en was de dader tijdelijk even uit zijn huis gevlogen. 
Maar mijn vader kwam met een clubje mannen binnen om even vertellen wat er precies aan de hand was geweest. Die mannen kenden de dader kennelijk ook als een soort collega.
Ik was heel blij dat ik toen wakker werd, want ik was steeds heel erg gespannen in mijn droom en ik kon niet onmiddellijk me weer omdraaien en weer in slaap vallen.
Wakker wist ik gelijk dat ik 112 had moeten bellen. En toen kwam heel langzaam binnen dat ik het gedroomd moest hebben.
Maar even een kleine pauze genomen en een half uurtje wakker gezeten tot ik weer rustiger was om vervolgens toch nog even naar bed te gaan. Uiteindelijk sliep ik dan wel weer. 
Stom is zoiets, de nacht ervoor had ik heerlijk lang geslapen en overdag was het ook een prima leuke dag. Mijn jongste kleindochter vierde haar 7de verjaardag en we hebben in de tuin aan de bbq gezeten. 
Pas rond 9 uur was ik weer thuis en daarna nog even lekker achter de laptop gezeten met het voetbal op de achtergrond. 
Ik ben toch de hele dag een beetje van slag door die rare droom ineens. Je komt wat later je bed uit. Daarna kwam ik ook niet echt op gang.
Het hoognodige kwam uit mijn vingers, maar ik was meer van plan vandaag. De afwas weer eens weggewerkt, over de boodschapjes nagedacht en gehaald. Wat mails gelezen en beantwoord en ineens is je hele dag al weer bijna voorbij, zonder dat je nu echt iets kan laten zien. Geen grote stappen gemaakt met opruimen, zoals ik van plan was. 
Ik heb mezelf 14 dagen de tijd gegeven om eens rigoureus de benedenverdieping door te gaan werken. En vandaag is zowat omgevlogen met weinig actie. Morgen is er wel weer een dag, maar dat was niet mijn bedoeling. 
Ik ga mezelf nog even bij kop en kont pakken en er nog een uurtje of wat opruimen uitpersen voor vandaag. 
Mijn weekmenuutje heb ik wel weer in de steigers staan, de rest van de week hoef ik daar niet meer over na te denken. Per dag bekijk ik wel wat er die dag op tafel komt, afhankelijk van de energie die ik dan nog heb. Maar ik weet wat er is en wat ik kan maken.

zaterdag 2 juli 2016

195. Stapje voor stapje weer aktiever

Soms heb je even een dalletje en dan kost het weer even tijd om daaruit te klimmen. 
De afgelopen tijd was een tijd van bezinnen hoe nu verder. Daar ben ik best een poosje zoet mee geweest. Dan komt het consuminderen op een wat minder prominente plaats.

Tel daar ook nog een kapotte laptop bij, een lieve kleinzoon die naar de basisschool ging en daardoor wat meer oppas-uurtjes nodig had.
Na een jaar ziek zijn moest ik ook een aantal dingen gaan heroverwegen, naar mijn oude werk kan ik niet meer terug. Dat is wel zeker, maar wat dan? 

Feit is dat ik niet lang kan lopen en staan. Dat blijft zo, al zal ik misschien nog wel enige vooruitgang kunnen boeken door veel te oefenen. 
Maar veel dingen die ik leuk vond om te doen gaan gewoon niet meer. Daar ben ik heel nuchter in.
Ik moet alles meer plannen en in stukjes delen. Op zich geen ramp, maar het is een handicap voor iemand die altijd maar door ging. Al was het op mijn tandvlees soms bij wijze van spreken.

Maar nu moet ik soms een beetje druk op mezelf zetten, want mijn eigen huisje was altijd al het laatste wat aan de beurt was. 
Achteraf had ik vooral de laatste twee jaar al mijn energie buiten de deur nodig om op de been te blijven. Thuis kakte ik dan helemaal in en deed alleen nog het hoognodige en soms dat niet eens.

Maar nu ga ik me toch weer een beetje opkrikken, merk ik. Ik maak weer plannen, ben druk met van alles aan het overdenken en probeer overal een oplossing voor te vinden. 

Financieel wordt het krapper en ik moet ook dingen kunnen vervangen. Dus ik stop nu vanaf 1 juli elke dag 2 euro in een grote pot. Na een jaar moet ik dan 730 euro hebben liggen en kan ik een kapotte wasmachine of zo opvangen. Van mijn salaris kan en kon ik eigenlijk niks sparen, dus probeer ik het zo op te vangen. 

Ik spaar het uit via de boodschappen en eventuele kleine dingen die ik verkoop via Facebook. Via lieve mensen krijg ik nog wel eens wat om eventueel weer door te verkopen. Kleding voornamelijk en ik heb zelf ook nog wel het nodige liggen dat nu wel weer weg mag. Ik spaar de koopzegels van de plus en de rente gaat ook de pot in. 
Ik wilde ooit mijn huisje helemaal in oude stijl inrichten als de kinderen de deur uit waren en speurde toen rommelmarkten en kringlopen af op leuke spulletjes. Dat ligt dus overal in huis opgeslagen. Vooral op zolder en in de schuur, zonde, want de schuur is ook niet helemaal vocht vrij. Maar mijn katten lieten de houten stoeltjes met rieten zitting ook niet met rust. Dus het was toen of kapot laten krabben of in de schuur stoppen tot ik er wel een goede plek voor zou hebben. 
Maar nu ben ik zover dat ik sommige dingen ook wel weer weg wil doen tegen betaling uiteraard, want ik heb er zelf ook voor betaald. Ik had net een lijst gemaakt van dingen die ik wilde verkopen toen mijn laptop ermee ophield. Tegenwoordig moet je overal ook wel een foto van maken om het te laten zien. 

Ik heb me nu ruim twee weken gegeven om de benedenverdieping ernstig te minimaliseren. Dan ben ik jarig en wil ik klaar zijn. Dat is mijn stok achter de deur. Ik vier het wel niet, maar dat is voor mij dan toch een mooi punt om naar toe te werken.
Daarna is de slaapetage aan de beurt en dan de zolder. 

Kleding voor mezelf krijg ik gelukkig volop via een vriendin van mijn buurvrouw, die ik op mijn beurt wekelijks weer meeneem als ze boodschappen wil doen in de buurt. Ik hoef alleen ondergoed en sokken te kopen. T-shirts krijg ik zo bij de vleet en heb inmiddels ook wel een stuk of vier/vijf jassen hangen, terwijl ik er maar eentje gebruik indien nodig, dus daar zou ik ook wel weer in kunnen uitdunnen. 
Wordt vervolgd ......