vrijdag 25 november 2011

22. Dagje Winterfair

Gisteren dan toch een dagje op stap geweest.
Weer met hindernissen, want 's morgens bleek de ns weer eens een seinstoring te hebben. Om half twaalf vertrok de bus vanaf Den Haag Centraal, maar er was dus geen treinverkeer mogelijk door een seinstoring tussen Rotterdam en Den Haag.
Gelukkig had ik al uitgezocht dat ik de randstadrail nu wel kon inzetten, dus een beetje vroeger vertrokken en zonder problemen toch bij de startplek gekomen.
Zo vaak gebruik ik het openbaar vervoer niet, ik had nog wel een anonieme OVkaart van mijn zoon, maar had geen idee of er nog saldo en hoeveel op stond. Daarom wat vroeger vertrokken, want ik wist wel dat er in Pijnacker een oplaadapparaat stond, maar had zo'n apparaat nog nooit gebruikt. Gelukkig stond er een gebruiksaanwijzing voor dummies, als ik, op en ik kon moeiteloos mijn kaart uitlezen en er bleek nog genoeg op te staan. Dat deel van de missie was dus geslaagd met vlag en wimpel. Trein/railgeval kwam ook snel en mijn reisgenoot was ook al aanwezig op het startpunt.

Het weer werkte ook heel erg mee, lekker zonnetje voor het grootste deel van de dag en heerlijk lopen slenteren op de fair. Veel mensen kijken, af en toe eens even zitten en alles bekeken.
Rijk zijn ze niet aan ons geworden. Ik heb twee dingen meegenomen, verse zelfgemaakte worsten van een boerderij en een heel leuk plantenbakje om zelf op te maken in de vorm van een dienblad met twee mokken en een kan. Reisgenoot nam alleen twee potten jam mee, maar verder was het gewoon erg gezellig, lekker babbelen buiten de werksituatie.

Ik ken deze mevrouw al een jaar of vijf en weet dat onverwachte dingen haar snel heel zenuwachtig maken. Ze hing al om 8 uur 's morgens aan de telefoon terwijl net mijn wekker aan het aflopen was, of ik het nieuws al had gehoord. In alle staten omdat ik misschien niet kon komen, maar rust deed wonderen. Daarvoor had ze ook al gebeld omdat ze de laatste dagen niet erg lekker was geweest na haar griepprik. Ze was al naar het reisbureau terug geweest om te vragen wat ze moest doen als ze te ziek zou zijn en gaf mij ook weer het telefoonnummer door van het reisbureau in geval van nood. Maar alle zenuwen waren gelukkig voor niets geweest en we hadden allebei een heel leuk dag. Na afloop was er nog een etentje in Haarzuilens zelf en dat was ook erg geslaagd. Heerlijke soep vooraf, het diner bestond uit frikandeau met gebakken aardappeltjes of patat en vier soorten groente en ijs toe. Mijn reisgezelschap was wel een aardig tikkie ouder dan ik, maar we hebben wel gelachen in de bus en daarbuiten.    

3 opmerkingen:

  1. Klinkt als een leuk dagje zo! :) Aan mij zouden ze op zo'n dag ook weinig verdienen, maar gewoon rondkijken is vaak ook voldoende, toch? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo'n dagje zou ik zelf gebruike om inspiratie op de doen en net als jij weinig tot niets uitgeven.

    BeantwoordenVerwijderen

Consuminderreacties graag!