zondag 1 april 2012

71. Werkperikelen

Als vijf jaar werk ik als thuishulp voornamelijk bij oudere mensen. Eerst twee jaar als Alpha Hulp, omdat toen alle vaste hulpen eruit waren gewerkt en niemand meer in vaste dienst werd aangenomen.
Als Alpha Hulp was je een soort kleine zelfstandige die ingehuurd werd.
Je had dan wel een hoger uurloon, maar je werd alleen voor de gewerkte uren uitbetaald. Geen recht op ziektegeld en ook geen vakantiegeld. 
Na twee jaar werd dat weer teruggedraaid en moesten we allemaal weer in vaste dienst komen met steeds een jaarcontract, tegen een lager uurloon uiteraard. Wie dat niet wilde kon zijn biezen pakken en ander werk zoeken, net als bij de eerste ronde reorganisatie. 
Ik hang nu tegen het einde van mijn derde contract aan, net als de rest van mijn lichting waarschijnlijk dus vrees dat er weer een reorganistie in de lucht hangt, al bezweerde mijn zorgmanager dat daar geen reden toe was. Na mijn derde contract moeten ze me voor onbepaalde tijd in dienst nemen of het contract niet meer verlengen. 30 juni loopt mijn huidige contract af. Dus we wachten af.

Maar er zijn toch ook al weer nieuwe bezuinigingen aangekondigd. De clienten krijgen om de zoveel tijd een soort verlenging van het zorgcontract. Er moet dan weer bekeken worden of er iets aan de situatie veranderd is en of ze meer of minder zorg nodig hebben. Maar er gaat zonder meer bezuinigd worden op de zorguren, is mij verteld, die worden minder toegewezen.  En het eerste slachtoffer is al op mijn lijst verschenen, een meneer die eerst 3 uur per week hulp had, krijgt nu nog maar 2 uur hulp. Mijn simpele geest zegt me dat ik dan harder moet werken om dat zelfde huis nu in 2 uur wekelijks schoon te houden i.p.v. de 3 uur die er voor stond.
En als dat bij alle clienten gaat gebeuren dat ik dan straks 3 huizen per dag moet gaan doen om aan mijn 6 uur per dag te komen, met verplaatsingen tussendoor. Gelukkig lopen die contracten niet allemaal tegelijk af, maar als er elke keer weer eentje bij komt waarbij een uur wordt ingetrokken, wordt het steeds moeilijker om een rooster rond te krijgen. Sommige clienten hebben op meer zorg recht dan ze nu gebruiken en van ons wordt nu verwacht dat we die mensen gaan aanspreken om die uren nu wel in te gaan zetten en daar dan de verloren uren terug te winnen, door af en toe eens een uur langer te werken of elke week een half uur. Ik vind dat de zorgplanning dat zelf zou moeten regelen. Wij weten niet eens precies op hoeveel uur zorg iemand precies recht heeft. Ik wist maar van eentje dat ze eigenlijk nog recht op iets meer zorg had dan ze nu afnam, maar er blijken nog drie clienten van me te zijn, volgens de planner die de wijziging doorgaf van de meneer. Die zou ik dan moeten bewerken om zo weer aan mijn gemiste uur te komen. Nu gaat het om 1 uur, maar er kunnen natuurlijk meer gaten komen in de loop der tijd.
Het wordt er niet gezelliger op en ook niet makkelijker.     

1 opmerking:

  1. De zorg wordt beperkt en jij gaat harder werken om toch de dingen af te krijgen, die je normaal in drie uren moet doen. Het lijkt wel een vorm van slavernij. In dit land wordt "goed" voor de zieken en ouderen gezorgd. Teveel managers en de mensen, die het eigenlijke werk verrichten, krijgen veel te weinig betaald.

    BeantwoordenVerwijderen

Consuminderreacties graag!