zondag 24 november 2013

127. Even bijkomen

Zo maar een zondagmorgen, maar wel een hele lekkere vandaag.
Na hele roerige tijden een paar besluiten genomen om mijn leven weer wat meer structuur te geven, want dat was de laatste tijd ver te zoeken.
Rust en meer structuur, want er kwamen te veel onplezierige verrassingen op mijn pad.

Nu zit ik eindelijk voor het eerst in maanden eens aan een zondagse brunch, in mijn pyjama nog, terwijl de was draait en ik al heel wat gedaan heb. 
Verse koffie, 2 broodjes en een vers gekookt eitje en gelijk ook drie gekookt om er een verse eiersalade mee te maken voor komende week.

Even weer terug naar de basis, wat heeft een mens nu helemaal nodig. De boel weer eens op een rijtje zetten en even gas terug nemen om het grotere geheel weer beter te kunnen zien.
Mijn leven stond weer teveel op de automatische piloot en dan ga je gegarandeerd de fout wel eens in. Boodschappen doen zonder lijstje, dingen vergeten of teveel van hetzelfde meenemen. Tijdgebrek doet je ook dingen vergeten, vaak niet rampzalig, maar toch komt er af en toe ineens iets niet-meer-aan-gedacht-langs, waardoor je jezelf toch weer op de vingers getikt voelt. Stom, stom, stom.
Maar met een paar kleine veranderingen hoop ik nu toch weer grip op alles te krijgen en wat meer tijd om alles op een rijtje te houden.
De zondag is nu een vrije dag voor mij, waarop ik alles kan en mag doen wat ik wil.  En zo zit ik dus nu heerlijk eens rustig aan een brunch. 
De huishoud-agenda is weer van stal gehaald, bonnetjes worden weer genoteerd, een grof menu voor komende week gemaakt en besloten om komende tijd even gas terug te nemen met boodschappen doen en eerst de voorraad weer aan te spreken en de vriezer mag ook weer leger voor de feestdagen. Alleen verse waar komt voorlopig nog in het mandje.
Er gaat flink geruimd en weggedaan worden. 
Leven als in een vakantiehuisje, zonder onnodige ruis. Daar kan je ook prima wonen zonder alle frutsels die langzaam je huis infiltreren. En als ik om me heen kijk staat alles hier vol met niet noodzakelijke zooi. Gevonden, gekregen en aangewaaid.
Mooie dingen en minder mooie, maar doordat er veel staat, zie je de mooie dingen niet eens meer. Meer is niet altijd mooier, minder is het toverwoord nu. 

En ik heb al heel veel weggedaan, maar nu wordt het tijd voor een volgende ronde huisje leeg maken. Dat wordt mijn project voor komend jaar. Ruimte krijgen om mooie dingen te kunnen maken en zien. 
Ik hoop zover te komen dat ik minder of anders kan gaan werken, maar met meer kwaliteit van leven. 
De komende maand gebruik ik als aanloopperiode om serieus het roer om te kunnen gooien. Het consuminderen zit er al ruim 20 jaar in, maar het kan nog veel beter.    
  
       

1 opmerking:

  1. Heb ik net een hele reactie geschreven is ie weg ;) Nou vooruit, dan nog maar een keer!
    Als je nu het hele jaar iedere week 10 stuks de deur uitwerkt (weggeven/weggooien of naar de kringloop brengen) dan heb je in een jaar tijd 520 stuks opgeruimd.
    Begin in 1 kamer en blijf daar ruimen tot er niks meer te vinden is wat weg kan/moet. Dan pas naar de volgende kamer.
    En in het volgende jaar NIETS meer binnenhalen, alleen eruitwerken ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Consuminderreacties graag!