79. Even heerlijk weggeweest

Heerlijk het Drentse en Groningse land doorgecrost, maar Drente had wel mijn voorkeur.
Heerlijke kneuterige boerderijtjes en lekker rustig over allerlei binnenweggetjes gereden en mijn ogen uitgekeken. Graag had ik iets typisch Drents gevonden om mijn huisje mee op te leuken, maar verder dan een paar mini hunnebed-stenen ben ik niet gekomen.

Geen kringloopwinkel gezien in de stadjes waar we kwamen en helaas ook geen lijstje meegenomen met adressen. Dom, dom, dom, maar ik ga nog in de herkansing, over twee weken ga ik nog een keer die kant uit, met jongste dochter Tineke en vriend Jurgen en jongste zoon, Simon.
Dit keer was ik met mijn vader, voor het eerst in ruim veertig jaar samen in een huisje. Hij wilde graag nog eens langs de plekken waar zijn- en mijn moeder's voorouders gewoond hebben en we hebben bijna alles terug gevonden.
Gezellig langs begraafplaatsen waar nog voorouders lagen en ook het dorpje Fransum bezocht, wat enkel uit een kerkje en een paar huizen bestaat.

 Daar ligt de oorsprong van mijn moeders familienaam Fransema, het was alleen bereikbaar via een heel smal weggetje, wat eindigde in een puinpaadje. Maar het was wel een hele ervaring om zo allerlei sporen te vinden. Gevelstenen, grafstenen, en verder natuurlijk wat mijn vader al eerder gevonden had en graag met mij wilde delen. Tussendoor kwamen we ook wel in bewoonde streken en halverwege de dag gingen we wel ergens even wat eten, drinken en een plaspauze houden, maar wel keurig netjes hele betaalbare plekjes gezocht zonder gelijk kapitalen kwijt te zijn.
Rond tien uur vertrokken we iedere dag, om rond vier uur weer moe en voldaan op onze pleisterplaats terug te keren.
Met het weer hadden we veel geluk, wel wat flinke buien gehad, maar steeds onderweg en niet op de tijdstippen dat we buiten aan het wandelen waren. Hunnebedden gezien, Orvelte, museum in Assen, Grollo nog doorgereden was mijn jeugdsentiment (mijn eerste LP was van Cuby & the Blizzards, groeten uit Grollo, grijsgedraaid destijds, ik was blijkbaar nogal somber en blues minded toen) We zaten net voor het seizoen aan, want bijna nergens hoefden we entree te betalen. Heel wat voetstappen achter gelaten en heel wat plekken gezien. Maar we hebben de accu weer opgeladen en allebei genoten. 's Avonds heb ik netjes gekookt doorgaans en van alles van thuis meegesleept, dus daar waren ook geen klachten over. En het afwasje deden we meestal even samen.