Wij zijn afgelopen dinsdag naar Nijmegen geweest met een groot deel van de familie voor de crematiedienst van de laatste oma, die van mijn jongste meiden. Mooi, maar wel emotioneel toch. Daarnaast zijn zij de laatsten van die familie die nog leven, dus komt daar ook nog een hoop bij kijken. Het huis moet leeggehaald worden, allerlei dingen geregeld en daar zijn ze nog wel even zoet mee.
Gevolg is wel zeer rommelige tijden en veel overleg enzo. Vandaag is de oudste van de twee weer geweest en was er ook Het Varend Corso in Delft.
Voor het eerst in vijf jaar weer bij mijn vader voor de deur langs. Vanwege de bouw van de ondergrondse spoorlijn in Delft was de Buitenwatersloot lang afgesloten en kwam het Corso niet meer langs. Maar ook geen pleziervaart meer en dat is toch wel de charme van aan een normaal doorgaande gracht te wonen. Het uitzicht is nooit saai en je ziet dan regelmatig hele mooie boten langs komen.
Vanmorgen startte ook met een rommelmarkt voor de bewoners. Mijn vader kwam er donderdag of vrijdag pas mee aan dat hij ook wel iets mee wilde doen, dus halsoverkop kon ik nog in mijn huis duiken om iets te verkopen op te duiken.
De verkoop liep helemaal niet, maar het was wel heel gezellig. Veel bekenden die even aan kwamen wippen en ook hele leuke types die langs kwamen. Een man die al jaren in Australië woonde en nu op familie bezoek was. En ooit op de Buitenwatersloot gewoond had, maar op een plek waar de huizen lang geleden al afgebroken waren omdat er een brug kwam en een doorgaande weg. Hij wist wel de naam van de familie maar geen huisnummer. Mijn vader houdt zich al een flink aantal jaren bezig met de bewoners-geschiedenis van de Buitenwatersloot en heeft daar ook een website over.
http://www.buitenwatersloot-delft.nl/
Zo probeert hij stukje bij beetje van elk huis de soms erg lange geschiedenis te achterhalen.
De Buitenwatersloot zelf is al heel oud, maar ook daar is overal driftig gebouwd en weer afgebroken. Via archieven, bewoners die nog veel weten, oude adresboeken, volksonderzoeken komt er af en toe weer iets naar boven en dat vindt hij leuk. Vandaag kwam er ook een oude man in een invalidewagen langs, die zeker wist dat hij ook familie had gehad aan de sloot. Maar ook hij wist alleen nog een naam en geen huisnummer.
Daar is mijn vader dan via oude adresboeken wel achter gekomen, het beroep helpt soms ook om iemand echt te vinden als zekerheid wanneer er meer mensen met dezelfde achternaam in dezelfde plaats wonen.
Oude beroepen is een tweede hobby van hem waar hij al heel veel jaren mee bezig is.
http://www.genealogie-info.nl/website-Beroepen-van-vroeger/
Daar komt ook nooit een einde aan.
Maar tussen alles door heb ik me toch wel heel goed aan mijn menu gehouden en geen gekke dingen gedaan of plotsklaps maar iets te eten gehaald. Dat is mijn valkuil wel eens als ik heel moe ben of veel aan mijn hoofd heb. Dat ik dan maar eens eten laat komen of hals over kop iets kant&klaars haal. Ik heb wel vaker eens een uitgebreide boterham gemaakt ipv warm eten. Maar dan wel met tomaat, komkommer en sla ed.
Vandaag nog was ik pas tegen 18.00 binnen en dan heb ik echt geen trek om nog te gaan koken, dus werd het een uitsmijter, maar wel met champignons en ui, wat spekjes en geraspte kaas. Terwijl ik wel even een aanvechting had om maar een pizza of zo mee te nemen onderweg.
Ik ben nog steeds blij met mijn vlees- en kipvoorraad. Morgen ga ik lekker een pan kippen/groentesoep maken met een afbakstokbroodje.
Die had ik eigenlijk voor ergens in het weekend in mijn programma zitten, maar toen kwam het er niet van. En dan schuift het wel door.
Castlefest is ook weer geweest. Ik ging er al jaren op zaterdag altijd naar toe, met mijn middelste dochter met gezin inmiddels en mijn jongste zoon. Maar ik red het niet meer. Het is teveel lopen. Vorig jaar heb ik het nog geprobeerd, maar de afstand van de parkeerplaats naar het terrein was me al te ver. Op het terrein liet ik me op een bankje zakken en kon helemaal niet gezellig rondlopen en daar gaat het uiteindelijk om. Mensen kijken, sfeer happen en genieten, de markt bekijken en zien en gezien worden is het daar op een leuke manier.
En ik heb er twee banken bezocht met een optreden toen. Van het ene optreden naar het volgende was ook een eind lopen, dus daar weer gelukkig een bankje gevonden en dat was mijn hele Castlefest bezoek. Dus dit jaar besloten via de livestream maar te gaan kijken. En dat is een heel ander beleving. Nu heb ik heel veel van de muziek gehoord. Normaal ging ik op die ene dag dat ik er was ook niet uitgebreid naar de muziek luisteren, daar was gewoon geen tijd voor op ene dag. Dan was het kijken en lopen steeds. Mensen en sfeer happen en niet op één plek blijven.
Maar nu is het thuis blijven geweest en wel vier dagen mee mogen genieten en dat scheelt ook weer in de portemonnee. Geen reis, geen toegang en daar eet en drink je ook wat voor die ene dag in het jaar dat je gaat. Daarnaast ook wel weer leuke chats gehad met mensen uit de hele wereld, die ook naar de stream zaten te kijken en soms vragen hadden.
Maar nu is het leven hopelijk weer even redelijk normaal aan het worden. Er staan geen gekke dingen meer op het programma voorlopig, maar een garantie is er natuurlijk niet op.
Zo probeert hij stukje bij beetje van elk huis de soms erg lange geschiedenis te achterhalen.
De Buitenwatersloot zelf is al heel oud, maar ook daar is overal driftig gebouwd en weer afgebroken. Via archieven, bewoners die nog veel weten, oude adresboeken, volksonderzoeken komt er af en toe weer iets naar boven en dat vindt hij leuk. Vandaag kwam er ook een oude man in een invalidewagen langs, die zeker wist dat hij ook familie had gehad aan de sloot. Maar ook hij wist alleen nog een naam en geen huisnummer.
Daar is mijn vader dan via oude adresboeken wel achter gekomen, het beroep helpt soms ook om iemand echt te vinden als zekerheid wanneer er meer mensen met dezelfde achternaam in dezelfde plaats wonen.
Oude beroepen is een tweede hobby van hem waar hij al heel veel jaren mee bezig is.
http://www.genealogie-info.nl/website-Beroepen-van-vroeger/
Daar komt ook nooit een einde aan.
Maar tussen alles door heb ik me toch wel heel goed aan mijn menu gehouden en geen gekke dingen gedaan of plotsklaps maar iets te eten gehaald. Dat is mijn valkuil wel eens als ik heel moe ben of veel aan mijn hoofd heb. Dat ik dan maar eens eten laat komen of hals over kop iets kant&klaars haal. Ik heb wel vaker eens een uitgebreide boterham gemaakt ipv warm eten. Maar dan wel met tomaat, komkommer en sla ed.
Vandaag nog was ik pas tegen 18.00 binnen en dan heb ik echt geen trek om nog te gaan koken, dus werd het een uitsmijter, maar wel met champignons en ui, wat spekjes en geraspte kaas. Terwijl ik wel even een aanvechting had om maar een pizza of zo mee te nemen onderweg.
Ik ben nog steeds blij met mijn vlees- en kipvoorraad. Morgen ga ik lekker een pan kippen/groentesoep maken met een afbakstokbroodje.
Die had ik eigenlijk voor ergens in het weekend in mijn programma zitten, maar toen kwam het er niet van. En dan schuift het wel door.
Castlefest is ook weer geweest. Ik ging er al jaren op zaterdag altijd naar toe, met mijn middelste dochter met gezin inmiddels en mijn jongste zoon. Maar ik red het niet meer. Het is teveel lopen. Vorig jaar heb ik het nog geprobeerd, maar de afstand van de parkeerplaats naar het terrein was me al te ver. Op het terrein liet ik me op een bankje zakken en kon helemaal niet gezellig rondlopen en daar gaat het uiteindelijk om. Mensen kijken, sfeer happen en genieten, de markt bekijken en zien en gezien worden is het daar op een leuke manier.
En ik heb er twee banken bezocht met een optreden toen. Van het ene optreden naar het volgende was ook een eind lopen, dus daar weer gelukkig een bankje gevonden en dat was mijn hele Castlefest bezoek. Dus dit jaar besloten via de livestream maar te gaan kijken. En dat is een heel ander beleving. Nu heb ik heel veel van de muziek gehoord. Normaal ging ik op die ene dag dat ik er was ook niet uitgebreid naar de muziek luisteren, daar was gewoon geen tijd voor op ene dag. Dan was het kijken en lopen steeds. Mensen en sfeer happen en niet op één plek blijven.
Maar nu is het thuis blijven geweest en wel vier dagen mee mogen genieten en dat scheelt ook weer in de portemonnee. Geen reis, geen toegang en daar eet en drink je ook wat voor die ene dag in het jaar dat je gaat. Daarnaast ook wel weer leuke chats gehad met mensen uit de hele wereld, die ook naar de stream zaten te kijken en soms vragen hadden.
Maar nu is het leven hopelijk weer even redelijk normaal aan het worden. Er staan geen gekke dingen meer op het programma voorlopig, maar een garantie is er natuurlijk niet op.
Heel leuk om te lezen. Bedankt Cecile
BeantwoordenVerwijderen