vrijdag 10 mei 2013

121. Consuminderen in de keuken

Hoe meer ik me in voeding verdiep, hoe minder ik eigenlijk besef te weten. Natuurlijk is vers en basisvoeding voordeliger, dan kant & klaar kopen. Zelf snijden scheelt ook aanmerkelijk op de kiloprijs. 
Wil ik vruchtenyoghurt, dan koop of maak ik yoghurt en doe er zelf wel vers fruit in, want in de supermarktfruityoghurt zit vaak geen enkel stukje echt fruit. Veel is fabrieksmatig gewoon nagemaakt. 
Pakjes en zakjes komen de deur niet meer in, al maak ik de al aanwezige nog wel op.
Je moet tegenwoordig een complete scheikundige zijn om etiketten nog te kunnen lezen en dan ook nog snappen wat er staat.
De light versies, gezonde keuze kreten, schreeuwen je toe. Maar als je dan goed leest zit er nog van allerlei troep in verstopt. 
0% vet bijvoorbeeld, maar wel bergen suikerachtige zaken.

Ik ben steeds meer voorstander van eten wat je grootmoeder ook kende, geen margarines meer, maar roomboter. Herkenbaar stukje vlees, ipv. allerlei soorten burgers, rollen, enz. Vleeswaren van een echte slager ipv supermarkttroep. 
Ook het dagelijkse broodbeleg wil ik zelf gaan maken in de toekomst. Je betaalt goudgeld voor een bakje salade en uiteindelijk is het gewoon conserveermiddel, zuur, suiker en een paar ingredienten. Eiersalade is zo zelf gemaakt en je weet dan precies wat erin zit.
Jam maak ik al zelf, en ook van verse groente en fruit zijn er lekkere smeersels te maken. 
Kaas maar wat minderen, daar eten we toch vaak teveel van, hoorde ik pas weer, 1 plak per dag is voldoende.
In alle koek en snoep zit heel veel suiker verstopt, geen wonder dat we allemaal dikker worden, want het hapt zo makkelijk weg en hebben we het nodig? Nee, helemaal niet. 
Ontbijtgranen en mueslies, rijen verschillende staan er op de schappen, net als toetjes, koekjes enz.
Ik ga mijn leven weer een stuk simpeler maken, lekker zelf soepjes maken van water met wat kruiden en groente.
Mijn eigen dagelijkse broodbeleg verzinnen en maken.
Alleen nog eten wat ik herken. 
En veel meer zelf gewoon maken, pasta is eigenlijk 100 gr. meel met een eitje mengen per persoon. 
Straks maak ik een lekkere rabarbercrumble voor het weekend, de rabarber komt lekker vers geplukt uit eigen eettuintje.
Bieslook, maggiplant, paardenbloemblad, alles is te verwerken tot een maaltje vers.





8 opmerkingen:

  1. Dat valt mij ook altijd op, steeds zijn er weer nieuwe verrassingen die me er steeds meer van overtuigen dat ik beter gewoon zo basic mogelijk kan gaan doen. Je kunt bij wijze van spreken gewoon geen labeltje meer vertrouwen. Maar tegelijkertijd gaat er ook een hele nieuwe wereld open, dat is wel heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed bezig!
    Bewustwording is al de eerste grote stap.
    Niet iedereen kan of wil zelfvoorzienend worden, maar kritisch en selectief consuminderen kan je een prima bewust en tevreden leven creëren.
    Voor mijzelf heb ik ontdekt dat het veel meer voldoening schenkt dan snelle hap snap consumeren.
    Daar is het broodje tevredenheid gevoel sneller voorbij.

    Het gaat niet om het voordelige gemak van een onder hygiënisch geconditioneerde omstandigheden vers verpakte en handig voorgesneden slamix bij de groot grutter vandaan. Snel uit een koeling gegraaid op weg naar huis van het werk. Daarna gedachteloos op het bord omkeren en al TV kijkend naar binnen werken.
    Als je de inhoud vergelijkt met een mooie(!) krop sla bij de groenteman of op de markt, zal blijken dat het bijna niks is. Hoofdzakelijk lucht. De prijs van een stevige krop is ca 50 cent, een zak slamelange van 100 gram maar liefst 1,59. Gemak kost geld.

    Ik kweek mijn eigen slaplantje, die uiteindelijk veel meer per krop gaat kosten, die is met moeite, inspanning, zorgen, liefde, vreugde en tegenslag. Maar als hij eenmaal op mijn bord ligt geniet ik er van. Mijn welverdiende beloning waar ik nog lang tevreden en trots op ben. Dat is een totaal andere instelling voor een eenvoudige maaltijd.
    Nu nog onthaasten. Want om ten volle kunnen genieten en je producten en je levensinstelling heb je rust en balans nodig.
    Stress en consumeren zijn gestimuleerde en breed geaccepteerde volksziektes aan het worden.

    Typerend overigens dat consuminderen en onthaasten beide niet in de spellingchecker voorkomen....;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben 64 en opgegroeid zonder pakjes en zakjes. Die kwamen toen ik veel ouder was, maar doordat ik groenten, vis, kaas en kruiden altijd op de markt kocht kwam ik ze nooit tegen. Op advies van collega's heb ik er eens naar gekeken, maar vond ik dat veel ingewikkelder dan uit mijn kast de benodigde kruiden te nemen. Havarine heb ik 20 jaar geleden geprobeert uit geldgebrek, maar ik kwam tot de ontdekking dat ik liever droog brood at dan dat. Voor vlees zonder suiker fiets ik vijf kilometer, maar dat wissel ik af met vis, ei, kaas, kip en peulvruchten. Door de vele turkse en marokkaanse winkels kan ik veel linzen, groene, gele en kikkererwten kopen. Als alleenstaande werkende vrouw vond ik het normaal om voor mezelf smakelijke en gezonde maaltijden klaar te maken, tot grote hilariteit van getrouwde collega's. Soms snel en makkelijk, maar ook tijdrovende, ingewikkelde dingen. Koken vond en vind ik erg leuk, dat scheelt misschien en ik houd nog steeds van lekker eten. Van generaties na mij snap ik dat ze het lastig vinden zonder, ze zijn vaak opgegroeid met.
    Wat ik niet begrijp is dat iemand van mijn leeftijd die zonder die dingen is opgegroeid een kant en klare maaltijd uit de winkel, opgewarmd in de magnetron lekker vind. Daar geef ik geen commentaar op, want het kan wel aan mijn gebrek aan inlevingsvermogen op dat punt liggen. Koek of snoep koop ik weinig en dan in de biologische winkel. Vorig jaar keek ik uit nieuwsgierigheid bij de supermarkt naar de ingredientenlijst van een boterkoek en vroeg me af waar de term boterkoek op sloeg, want boter zat er niet eens in. Wat ik zo erg vind is dat de regering het zo vreselijk vind dat obesitas zulke grote vormen aanneemt en dat we daar maatregelen tegen moeten nemen. Onderwijl geeft ze fabrikanten aan alle kanten het groene licht om het eten om te vormen tot rotzooi zonder voedingswaarde, waar je dik van wordt.

    Elise

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat leuk dat je bij mij komt lezen, welkom. Ik ga ook hier graag meelezen. Zelf dingen maken, ik heb een aantal leuke sites ontdek waar ik graag neus. Wellicht ken je ze al, o.a. biobudget . nl en voedzo . nl Vanaf komende week ga ik full-time werken. Het koken zal dan voornamelijk door manlief gaan gebeuren. Hij vindt het minder leuk dan ik. Maargoed, oefening baart kunst.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Interessant artikel! Ook hier geldt het motto: hoe meer je weet, hoe minder je weet. Heeft met de leeftijd te maken, ben ik bang.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik geloof niet dat de leeftijd ermee te maken heeft, maar meer de sterke industrie die baat heeft bij het uitvinden van nog meer onzin-eten, die onderzoeken beïnvloedt ten gunste van hun producten. Pas nog een reportage over de suikerindustrie gezien, die alleen maar positieve resultaten laat zien. De inzichten verschuiven veel te langzaam, alles moest ineens light, vet was slecht, roomboter enz. Zelfs nu adviseren dieetisten nog halvarine e.d. terwijl aan de ander kant wetenschappers zeggen dat juist het huidige dieet van halvarine en kunstmatige producten voor een explosie aan vaat aandoeningen zorgt.
      Ik ben geen biofreak, maar meer een gezond verstand mens. Grote massa's vee zorgen voor meer kans op ziektes en veel antibiotica die uit voorzorg vast toegediend worden.
      Massa productie van groenten zorgen ook voor meer gebruik van kunstmatige toestanden om groei te bevorderen en ziektes tegen te gaan. Alles moet vooral snel groeien en zo snel mogelijk oogstbaar zijn en daardoor gaat ook het biologisch evenwicht in de grond kapot. Want er moet zo snel mogelijk weer verdiend worden. En dode grond geeft geen mineralen e.d meer af, dus alles wordt ook steeds armer aan goede stoffen. De paar grote supermarktketens hebben ook steeds meer macht om hun inkoopprijzen zo laag mogelijk te houden, zodat telers ook tegen van alles op moeten boksen om nog een beetje bestaan te houden. Ik koop graag op de markt of bij de teler zelf om de grootgrutter ertussen weg te krijgen.

      Verwijderen
  6. Ik ben ook vaak onthutst over mijn eigen gebrek aan kennis over wat ze allemaal in voedsel doen...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik mis je al een poos, gaat het wel goed daar in Delft?
    Groet, Louisa

    BeantwoordenVerwijderen

Consuminderreacties graag!