194. Eet-overdenkingen

Afgelopen week ben ik begonnen met meer uit de voorraad te eten. 
Ik krijg soms wel eens wat toegeschoven en vergeet dat dan ook af en toe in mijn menu te betrekken. 

Nu had ik me al voorgenomen hier eens kritisch naar te kijken en dat ook een beetje uit te dunnen, want als er alleen maar bij komt en niks afgaat, dan wordt dat ook een rommeltje.

Mijn voorraadkast onder de trap staat al aardig vol en ik was in de gang ook al dingen aan het verzamelen en in de keuken. Te veel was mijn conclusie nu ik aan het opruimen ben. Ik wil juist minder uit potten en blikken eten en meer vers, maar tegen gratis eten zeg ik ook niet snel nee.
Vandaag was de gang weer aan de beurt om leger te worden. En daar staat gewoon te veel. 
Nu kan ik een deel wel boven gaan opslaan en dat zal ook wel tijdelijk gaan gebeuren, want ik wil mijn gang gewoon leeg hebben. 

Maar vanaf deze week wil ik ook zoveel mogelijk deze voorraad gaan opgebruiken. Dat geeft soms rare combinaties die vaak toch wel goed uitvallen. 

Maandag had ik hertenstoofvlees met gekookte aardappels en een halve pot rode kool. Het stoofvlees zat in een pot en had ik van mijn vader gekregen, die waren bij de Adi in de opruiming. Zelf zou ik het nooit gekocht hebben, maar het viel best te eten. Deed me aan haché denken, dus met de aardappels en de rode kool, smaakte het prima.

Op dinsdag struikelde ik. 
Ik had wat in mijn hoofd dat ik zou gaan maken en wachtte tot het tijd was om te gaan beginnen met het maken. 
Toen ontbrak er iets wat ik dacht zeker wel in huis te hebben. En dan moet je razendsnel naar wat anders over gaan. 
Ik had nogal wat gewoon brood in huis dat wel op moest, dus wilde snelle tosti's maken, maar ik was het potje met de tostisaus kwijt. 
Daarna bedacht ik: dan wordt het een broodje met hamflakes kebab, die ik met korting had meegenomen en snel op moest. Maar ook die zak broodjes was onvindbaar. Hier woont soms ook een niemand in huis, die dingen laat verdwijnen. Van het weekend had ik zeker drie zakken broodjes voor een zoon gehaald die naar een beurs ging. Twee zakken zijn er zeker op gegaan, maar die derde??? 
Toen was het weer omschakelen en dacht ik aan wraps maken, maar inmiddels was het al zo laat, dus maar een snelle 1-pan-maaltijd ervan gemaakt. 
De kebab in de koekenpan aangebraden, blokjes overgebleven gekookte aardappels erbij gedaan en een blikje kidneybonen. Ook was er nog een komkommer, dus die er maar deels bij gesneden als extra groen.

Het is niet de eerste keer dat me dit overkomt. Dat ik op het laatste moment ineens erachter kom dat iets niet in huis is, dus vanaf nu heb ik me voorgenomen om 's middags al even te kijken of alles wat ik die dag maken wil wel in huis heb en ik niet op het laatste moment verrast wordt door het ontbreken van een essentieel onderdeel.  

Ik heb wel eens shoarma willen maken om dan op het laatst tot de ontdekking te komen dat ik geen enkel pitah-broodje in huis had of macaroni willen maken en alles behalve de macaroni in huis te hebben of een rijstgerecht zonder de rijst in huis te hebben of het niet zo snel kunnen vinden. 
Ik schat meestal in hoeveel tijd ik nodig heb om te koken wat ik van plan was en begin dan ook pas als het tijd is en als iets dan niet aanwezig is op het moment supreme, zit ik ineens voor het blok.
Vanmiddag had ik een helder idee en vond mijn pot met tosti-saus weer een beetje weggeschoven achter zaken, dus het brood gelijk nagekeken of dat nog te gebruiken was en nu wordt het vanavond dus alsnog tosti eten. Zodat het brood ook opgebruikt wordt voordat ik het weg moet gooien. De rest van de komkommer kan er dan ook bij en ik heb nog tomaatjes e.d voor de vitamientjes erbij. (ik had vorige week drie komkommers in de reclame gekocht en kreeg er ook nog eentje bij van mijn buurvrouw, dus even genoeg komkommer gezien)

(P.S Het brood had me dit keer voor de gek gehouden. Ik had alles klaargezet, tosti-apparaat, saus, kaas, enz. Normaal zie ik meestal de eerste schimmel ontstaan op de korst en dit zag er nog prima uit en voelde ook nog redelijk vers aan, maar toen ik de eerste boterham weghaalde en de volgende wilde pakken, bleek de schimmel al overal in het brood te zitten en werd het toch een koude wrap vanavond. Met kipfilet, kruidenkaas, ijsbergsla, komkommer, paprika en tomaatjes.)

Fruit is er ook nog als toetje, daar moet ik ook nog tegenaan eten. 
Ik had zelf een bak kiwi's in huis, kreeg er een bak druiven bij van mijn buurvrouw afgelopen week en van mijn vader een galia-meloen en ik vergeet het vaak gewoon om nog te pakken. 
Ik kan het misschien beter op een eerder tijdstip op de dag pakken. 

Voorlopig heb ik nog heel wat weg te eten, gelukkig aan de ene kant. Maar het geeft me ook wel een beetje onprettig gevoel. 
Ooit in hele slechte tijden heb ik bij de voedselbank gelopen en daar kreeg ik toen ook van alles mee. Ook dingen die ik zelf nooit zou kopen en vaak in grote hoeveelheden. 
Die stopte ik dan ook in dozen voor later, maar het groeide me toen helemaal boven het hoofd. 
Potten, blikken, zakken en dozen, vaak prima spullen maar ook met troep soms, je wilde ook niet ondankbaar zijn dus sleepte je alles maar je huis binnen. Het moest ook vaak snel op, want het zat dan vaak ook aan de datum. Veel snoep en chips, of een hele tray fruityoghurt en de week erna kwam weer een nieuwe lading. 
Vers zat er niet vaak tussen, een beetje fruit of groente als je geluk had en dus zat je eerst alles wat beslist op moest weg te werken en alles wat wat langer bewaard kon sloeg je eerst op. Brood zat er wel altijd bij en heel veel blik- en pottenwerk. Soms kreeg je heel veel van hetzelfde, dan was daar blijkbaar een overschot aan. Ik had wel eens 15 potten pindakaas staan, dan kreeg je er 2 elke week die je vervolgens niet zo snel op kreeg. Blikken ragout, knakworsten, smac e.d. 
Heel af en toe is dat wel eens lekker, maar niet als dagelijks eten. Ik heb nog hele tijden wasmiddel, doucheschuim en schoonmaakmiddelen gehad uit die tijd. Dat vond ik goede praktische zaken, maar de koek, chips en snoep mochten ze van mij eruit laten. 

Voorlopig heb ik nog heel wat weg te werken en daar ga ik ook wat mee doen. Via een bekende kreeg ik heel veel potten groente, die zij ook weer gekregen had en alleen ook niet verwerken kon. Ik moest maar een boodschappentas meenemen, had ze gezegd en er kwamen achteraf ook nog 2 dozen bij. Het was veel meer dan waar ik rekening mee had gehouden. Nu dus flink verwerken in de komende weken/maanden met af en toe ook een portie vers uiteraard. Een bloemkool en worteltjes uit de reclame liggen ook klaar. Maar ook de andere helft van de pot rode kool moet uiteraard in komende dagen verwerkt worden.  

  

193. Rommelige drukke tijden

Het was weer hollen en stilstaan afgelopen tijd. 

Prive erg druk met allerlei afspraken en verjaardagen. 
Eind van de maand nog een waarschijnlijk laatste afspraak met de bedrijfsarts voordat ik overga naar het WIA. maar dat is iets waar ik vrij rustig onder blijf. 
Het is zoals het is, ik kan er ook niks meer van maken. 
Bijna 63 jaar heeft mijn lijf het prima gedaan en nu gaat het dus wat minder. 
Ik prijs me nog gelukkig wanneer ik via facebook de laatste wensen lees van mensen via de Stichting Ambulance Wens Nederland. Vaak mensen die nog veel jonger dan ik zijn en aan het einde van hun leven zijn. 

Ik wilde graag weer eens bij mijn jongste dochter in Belgie kijken en daar ben ik ook een paar dagen geweest. 
Dat bezoek verliep op zich prima, maar het was er wel erg slecht weer en er was iemand tegen mijn geparkeerde autootje aangereden, zonder uiteraard een boodschap achter te laten. Dat merkte pas toen ik weer weg zou rijden bij het inladen. Ook was er achteraf water in mijn autootje gekomen aan de passagierskant  (raampje misschien niet goed dicht of via andere weg door overvloedige regenval). De vloermat bleek drijfnat te zijn, maar dat merkte ik pas bij thuiskomst. Je zag het niet en ik was uiteraard ook afgeleid door de flinke deuk en krassen die ik aan die kant in de deur zag zitten.  
Dus ik had mijn tas met spulletjes voor onderweg en mijn laptop in tas daar laten zakken en pas thuis merkte ik dat het drijfnat daar was. 
En vergat thuis prompt ook nog mijn lichten uit te zetten, wat een lege accu opleverde. Mijn laptoppie was niet echt nat geworden, maar weigerde toch dienst, merkte ik gelijk. Ik had beloofd gelijk bericht te sturen zodra ik veilig weer thuis was, maar dat lukte dus niet. Mijn oude mobiel gilde natuurlijk ook dat ik een nieuwe whatsapp versie op moest laden voordat ik daarmee een bericht kon sturen, dus uiteindelijk via een zoon maar even laten berichten, want niks werkte.
Nu heb ik mijn oude xp-computer maar weer uit het stof gehaald en die weer neergezet. Zo kan ik nog een beetje weer lezen en langzamerhand heb ik de belangrijkste dingen weer aan de loop. Maar de meeste foto's staan op mijn laptop en natuurlijk net nog niet op een stickje gezet. Die had ik net wel in huis en ik kan nu de oude foto's en belangrijke bestanden van mijn oude computertje wel veilig stellen.
Ik heb ook geen liggende gelden om onmiddellijk de laptop weg te brengen of een andere aan te schaffen. Voorlopig is hij even met mijn dochter mee, die hetzelfde merk heeft. Ze zou eerst even checken of het misschien aan het stroomsnoer kan liggen. De kabels had ik als eerste in de tas laten zakken en daarop de laptop laten zakken. De bodem was wel een beetje klammig vochtig geworden, maar ik had goede hoop dat mijn laptop zelf het wel overleefd had.

Voorlopig ben ik weer druk met mijn tuintje om dat stukje bij beetje weer onkruidvrij te krijgen. Te lang kan ik niet staan, dus doen we iedere keer maar weer een stukje. Afgelopen week heb ik voor het eerst een deel van mijn maggiplant geoogst en geprobeerd te drogen. Dat gaat prima met een lekker zonnetje. Ooit heb ik bij een oude Afghaanse dame gewerkt en die deed dat met munt. Uitspreiden op een blad en ze had er dan nog een soort hoesje over van een soort vitrage-achtige stof zodat de wind er wel door kon waaien maar niets weg kon waaien en er ook geen beestjes bij konden. Zij haalde blijkbaar ergens een paar flinke bossen en na droging ging dat in potten en blikken en daar maakte zij weer thee mee.  
Dat ga ik zeker ook nog vaker doen. Lavas heb ik genoeg en ook munt staat in mijn tuintje. De rabarber doet het ook prima en de eerste aardbeien heb ik gisteren ook kunnen oogsten. 
Heerlijk weer te kunnen eten en snoepen uit eigen tuintje. 

Plannen zijn er ook weer genoeg, nu de tijd nog vinden. Bloggen blijf ik wel doen, maar dan meer op het persoonlijke vlak. 
Met mijn algemene consuminder-stukjes wil ik mijn website weer actief gaan bevoorraden. Daar ga ik de bezem even doorhalen komende tijd en helemaal afstappen van het idee dat ik weer een blad wil uitgeven. Ik wil dat meer als een platform gaan gebruiken. www.simpelthuis.nl

Ik had al een heel plan op schrift gemaakt en dan laat de techniek je even in de steek. 
Ook wilde ik meer spullen weg gaan doen via de gebruikelijke kanalen en had daarvoor ook al een lijst gemaakt, zodat ik soepel van alles de deur uit kon gaan doen. Maar helaas dat werkt dus ook even nog niet. 

Maar ik heb nu wel de tijd om eens uitgebreid alle ruimtes in huis aan te pakken. Ook stukje bij beetje, maar met lijstjes werk ik graag gestructureerd mijn huisje weer eens grondig bij langs. 
Ik ben nu in de keuken begonnen om die van top tot teen aan te pakken en elk kastje en deurtje ook uit te zoeken. En elke dag staat er een ander stukje huis op het programma zodat ik er afwisseling in blijf houden. Ik ken mezelf en als ik dagen/weken op eenzelfde project blijf hangen is mijn zin al snel weer weg. 
Nu neem ik elke dag een onderdeel onder handen. Op maandag de huiskamer/wc, dinsdag de keuken, woensdag de gang/trap, donderdag bovenslaapkamer en vrijdag nog een rondje huiskamer/wc en het weekend de badkamer en de schuur telkens een stukje en dagelijks probeer ik ook een stukje tuin erbij te pakken als de energie er nog is. 

192. Gereedschap kwijt zijn

De plotselinge overgang van fris naar heet weer trek ik slecht, heb ik wel gemerkt afgelopen week. 
Een verademing is het dan ook voor mij dat het nu weer wat frisser is. Ik merkte het gelijk vanmorgen al, na een heerlijke nachtrust sliep ik plotseling een gat in de dag en sliep tot half tien uit. En mijn energieniveau is ook gelijk weer omhoog gegaan. 
Gelijk de wasmachine aan gezet, een mok koffie naar binnen en ik ging gelijk aan de gang in huis. 

Rommel opruimen, boterhammetje eten en ik moest op zoek naar een schuurmachientje voor mijn vader. 
Die heb ik ooit wel gebruikt en geleend dus uiteraard, maar waar hij terecht is gekomen? Ik heb echt geen idee, dus zoek ik op alle mogelijke plaatsen eerst uiteraard. Waar ik in eerste instantie dacht dat hij zou liggen niet dus. De persoon die hem voor mij gebruikt heeft weet ook niets meer, dus zoeken we weer verder. 
En wat je dan allemaal weer tegenkomt. De trapkast is bij mij een zwart gat waar veel in verdwijnt. Daar ben ik dus ook ingedoken en veel tegengekomen wat ook uitgezocht moet worden, maar nog geen schuurmachientje. 
Dan zijn er nog dozen en kratten waar hij mogelijk in is terecht gekomen. 
Of in andere kasten of toch in de schuur al betwijfel ik dat. Daar was het heel vochtig, vroeger stond die regelmatig blank bij grote regenbuien. Sinds de riolering vernieuwd is is dat probleem gelukkig wel opgelost, maar het blijft een vochtige plaats en niet erg geschikt om elektrische machines neer te zetten en op te slaan. Maar er kan zomaar iemand toch gedacht hebben om hem daar weg te leggen. 

Mijn gereedschap is ook zo'n rampentoestand. Ik heb ooit een complete set aangeschaft van hamer(s), schroevendraaiers, tangen, keurig in een karretje opgeborgen en het was de bedoeling uiteraard dat alles weer netjes teruggelegd zou worden na gebruik. 
Na vijf kinderen groot gebracht te hebben was alles versleten, vies onder de brommersmeer of weg, dus bij een aanbieding had ik een keurige nieuwe set van alles aangeschaft voor in het "nieuwe huis".  
Ik heb nu dus een lege kar met keurige lege vakjes en waar alles gebleven is weet "niemand". 
Er zwerft wel een bak ergens in de schuur rond waar iets in ligt, maar voor elke schroevendraaier moet ik weer op zoek. 
De waterpomptang weet ik nu toevallig op de trap te liggen samen met een steeksleutel, omdat ik die pas nodig had. En een hamer heb ik nu ook in huis bij de hand liggen. 
Maar de rest ligt nog ergens om gevonden te worden. Ik zoek nog kruisschroevendraaiers en rechte, de tangen en nog het één en ander. 
Voorlopig heb ik weer heel wat bekeken op zoek naar dat schuurmachientje. 
En straks ga ik toch maar de schuur induiken omdat ik denk dat hij daar niet ligt en hij daar dan toch waarschijnlijk blijkt te zijn. Juist omdat ik denk dat hij daar zeker niet is. 
Daar vind ik meestal de dingen die ik kwijt ben, op plekken waar ik zeker van ben dat ze daar niet zijn.

Update: Schuurmachientje lag dus wel in de schuur in een doos. PFFFFF, Gek word ik soms van dat soort dingen.

191. Aanvullend geld zien te vinden

Ik ben de afgelopen tijd een stuk in inkomen achteruit gegaan. 
Stukje bij beetje ging er weer wat van af. 
Voordat ik ziek werd had ik nog een werkhuisje waar ik wekelijks kwam en ook nog de moeder die af en toe hulp nodig had. Dat is als eerste afgevallen en langzamerhand lever ik steeds weer wat in. 
Mijn benzinevergoeding is uiteraard afgevallen sinds ik niet meer voor mijn werk hoef te rijden. 
Mijn zorgkosten zijn toegenomen door diverse eigen bijdragen voor medicijnen en onderzoeken en fysiotherapie die niet vergoed wordt. 
En mijn salaris is ook gedaald in de loop der jaren, doordat ik een flinke stap terug moest doen om nog werk te vinden dat mij wilde hebben als 50+-er. 

Maar goed, ik ben niet de enige die dit tegenkomt. Dus nu maar weer omdenken en zien dat ik er iets beters van kan maken. 
Vrije tijd heb ik genoeg ineens en daarmee moet ik toch iets kunnen doen. Hobbies heb ik ook genoeg, kwam er alleen nooit meer aan toe. Vandaag Dag van de Arbeid, dus mijn inspiratie is om deze maand te starten met iets meer geld te genereren. 

Ik heb gisteren 20  euro in mijn geldkistje gedaan als de start van mijn investeringpot. Dat mag ik alleen gebruiken om er weer meer geld van te kunnen maken op korte termijn. 

Ik kan nu spullen verkopen die er al zijn (en ook wat slim inkopen en weer zien te verkopen, maar dat is een gok uiteraard). Koken voor thuisafgehaald en kijken of dat hier ook lukt (zit net buiten de stad). 
Ik kan me verhuren als chauffeur voor buurtgenoten zonder auto en om lokaal kleine spullen te vervoeren. 
Deze dingen ga ik zonder meer uitproberen. 

Kijken of ik met mijn hobbies nog iets kan maken wat verkoopbaar is. Ik kan oude meubeltjes opknappen en versieren/schilderen enz. 
Maar moet daarvoor wel een soort werkplekje in de schuur zien te maken. 
Met twee zeer aanhalige en nieuwsgierige katten in de huiskamer kan ik daar niks haarvrij maken.  
De keuken is mini en mijn slaapkamer is ook geen optie. 
Op zolder zou ik ook nog iets kunnen realiseren voor de winterdag, maar ik zie me nu ook niet zo snel met wat zware spullen twee trappen opklimmen, waarvan de laatste zo'n zolder/opvouwtrap is en geen vaste trap. 

Oogst uit mijn tuintje zien te krijgen en inmaken zonder al te veel te investeren. Nu heb ik bijvoorbeeld rabarber en lavas of maggi volop te oogsten en dat kunnen natuurlijk nog meer soorten worden. Fruit komt zeker nog later, appels, druiven, bessen, frambozen en bramen o.a. en kan daar jam of chutney's van maken.

Ik ga zeker nog verder broeden op ideetjes en graag zie ik ervaringen van anderen ook.

     

190. Opruimen weer

Na het weekje vakantie was ik het helemaal zat thuis.
Ik zat gewoon helemaal dichtgebouwd in mijn huiskamertje. 
Ruim een jaar geleden had ik een aparte ronde eethoek gratis op kunnen halen en ik was er ook heel blij mee, maar achteraf nam die veel te veel ruimte in. En zat ik vaak een beetje klem tussen de tafel en mijn wandmeubeltje erachter. Ik had ook nog 4 donkerbruine houten stoelen staan en inmiddels ook twee leuke witte stoeltjes met een blauw leren kussen opgehaald, die lekker zacht zaten.  
En ineens zag ik in dat die tafel gewoon weg moest. 

Samen met de 4 houten bruine stoelen, want ik heb ook nog een witte schommelstoel staan waar die twee witte stoeltjes wel leuk bij passen en ook nog een wit houten bankje. 

Dat is eigenlijk meer dan genoeg voor dagelijks gebruik. 

Ooit wilde ik alles helemaal ouderwets inrichten, maar nu kies ik toch voor praktisch en goed schoon te maken en er was ook al een witte tv-kast binnengekomen. 

Dan moet je gewoon één lijn doortrekken. 

Zodat het ook minder rommelig oogt dan met allerlei stijlen doorelkaar.

Dus had ik de tafel en de stoelen op facebook gezet, eerst op 1 groep en later op 2 groepen en uiteindelijk reageerde er gelukkig 1 persoon die ze graag op wil halen.

Dus nu heb ik weer een stuk vloer teruggevonden. Heerlijk weer.

En de mevrouw die hem op kwam halen was ook weer helemaal blij.

Komende maand ga ik toch weer verder met dingen wegdoen. Gratis of tegen een klein bedrag of proberen te ruilen tegen iets nuttigs. 

Eerst hoop ik nog dat dit weekend het laminaat weggaat dat ik al een tijd in de gang heb staan voor een goede bekende. Die zou gaan verhuizen en was druk op huisjes aan het reageren, maar uiteindelijk ging dat allemaal niet door. Ik kon ergens hals over kop gratis laminaat ophalen en ik wist dat zij geen vervoer had, dus dat voor haar opgehaald met het oog op haar nieuwe woning. Maar ondertussen staat het al een flinke tijd te wachten, ik werd ziek, zij werd ziek en nu proberen we toch een afspraak te maken dat het nu eens opgehaald wordt. Ik had al eens aangeboden om het te brengen als zij voor mensen daar kon zorgen om het uit te laden, want ik kan geen trappen lopen met stapels laminaat. Maar dat lukte ook niet. 

Een legere gang zou nu toch ook wel erg prettig zijn. Dat is toch de eerste indruk als je de deur open doet en zo groot is die nu ook weer niet.  

Ik wil ook heel graag gaan knutselen en wat kleine meubeltjes op gaan knappen. Met twee harige katten in huis, wilde ik dat lekker in de schuur gaan doen. Het weer werkt nog niet erg mee daarvoor. Het is gewoon nog te koud daarvoor. Op mijn slaapkamer wilde ik het eerst gaan doen, maar daar heb ik eigenlijk ook niet erg veel plek, plus dat het me ook niet erg gezond lijkt om in verf- en lijmluchten te gaan slapen. Daar wil ik het ook graag ook rustig houden. Een plek om te slapen en niet dat er allerlei projecten me toe zitten te roepen om af te maken. En de zolder is ook nog niet erg beloopbaar. 

Daar zou ik 's winters eventueel ook naar toe kunnen uitwijken, maar dan moet ik daar ook eerst wel eens heel hard gaan opruimen. 

Daar liggen nog heel veel boeken in dozen en zakken en alles wat ik eerst kwijt moest na mijn verhuizing. Veel kan gewoon weg denk ik achteraf, maar ik moest veel werken en was op als ik thuis kwam. 

Het ligt er al jaren en gemist heb ik niks ervan. Maar het moet toch eens door mijn handen heen gaan. Dus komende tijd is een mooie tijd om dat nu eindelijk eens aan te pakken. Er liggen ook wel hele leuke spullen tussen die ik via rommelmarkten voor later had aangeschaft, als de kinderen de deur uit zouden zijn. Dan zou ik mijn huisje naar mijn smaak aan kunnen kleden en inrichten.     

189. Heerlijke consumindermijmeringen

Al is het weer een stuk minder, maar ik ben al lekker even aan een klein boodschapje geweest, zodat ik morgen lekker binnen kan blijven. 
Daar valt ook nog genoeg te doen. 
Ik ben van plan om jullie lekker dagelijks te gaan spammen met de ontwikkelingen hier voorlopig.

Vanmorgen even aan de boodschap en nog even overwogen of ik oranje Tompoezen mee zou nemen of de oranje jumbobollen, als traditie voor de koningsdag. Maar wat moest ik er met 4 of 5? Dus heel verstandig maar een doosje diepvries chocoladesoesjes meegenomen. Nog lekkerder ook en niet van die grote happen. 

Op verjaardagen hoop ik altijd dat ze er Bossche bollen oftewel moorkoppen hebben en dan mag ik er eentje. Maar ik zal ze nooit zelf kopen. Het moet voor mij iets heel speciaals blijven. 
Maar nu voor koningsdag toch een keer gezwicht voor een doosje mini-chocolade soesjes. Dan is het ook voor de rest van het jaar wel weer goed.

Morgen ga ik lekker helemaal de deur niet uit. De drukte en de rommelmarkten mogen ze van mij houden. Vroeger vond ik niks leuker dan koopjes te scoren langs de grachten en in de straatjes van Delft. Maar de aanloop van mensen werd steeds groter en je kon op een gegeven moment alleen nog maar met de stromen mee gaan en zag dan de helft niet meer. Toen ben ik gelijk ermee gestopt. 

En ik heb steeds meer de neiging om niet meer op spullenjacht te gaan. Ik wil mijn huisje juist leger krijgen, dus zelfs de action ziet me tegenwoordig nog maar hoogst zelden. 
Laatst had ik nog wel de aanvechting om voor een paar frisse tuinstoelkussentjes te gaan kijken, maar ze maken het steeds lastiger om er in de buurt te komen door parkeergeld te vragen. Op de fiets is het me te ver momenteel, dus dan gaan we toch maar niet. 

Voorlopig ga ik alleen nog maar verder met weghalen en wegdoen. Van buiten zitten komt nu toch ook niet veel. Na een weekje vakantie wil je juist weer lekker aan de gang thuis. 

    

188. Even een weekje op vakantie geweest

Elk jaar ga ik een weekje met  mijn vader op vakantie. De laatste vijf jaar was Drenthe ons doel, maar dit keer zijn we naar een klein dorpje in Friesland geweest en we hebben daar ook wel weer genoten.

We hadden dit keer het voorhuis van een boerderij gehuurd in Surhuizem. 
Weer eens iets heel anders dan een chalet op een vakantiepark. Maar het is ons goed bevallen. We houden allebei wel van het oude en willen graag allebei een eigen slaapkamer, dus komen dan wel uit op een huisje, appartementje of chalet. 
Verder gaan we doorgaans dagelijks op stap in de buurt en gebruiken het huisje als vertrekpunt. 
We ontbijten er en gaan dan op pad om in de namiddag weer thuis te komen. Koken doe ik meestal en we brengen de avonden lekker met tv en boeken door en de laatste jaren gaat ook een laptopje mee om contact met de familie te houden. 
Overdag verkennen we de omgeving, halen meestal ergens wel een broodje met koffie en doen een boodschapje indien nodig. 
We hebben dan ook weer veel moois gezien. Een klein maar mooi openluchtmuseum met de plaggenhut, de opvolger een iets minder primitieve slipkeet, maar ook  1-kamerwoningen, een vissershuisje enz.

 We hebben Drachten bezocht, Dokkum en nog heel veel kleinere plaatsen.

Deze had wel een heel korte naam die ook nog in het Fries vertaald was.
Uiteraard zijn er ook weer begraafplaatsen bezocht. Mijn vader wilde nog even langs zijn zus die nog niet zo lang geleden overleden is en haar urn was nu bijgezet bij haar man. 
En we zijn ook nog bij familie van zijn vaders kant langs geweest, die op een heel klein Fries kerkhof lagen. Dat graf gaat binnenkort waarschijnlijk geruimd worden, omdat er niemand meer is die de kosten van grafrechten en onderhoud wil betalen. En hij wilde het nog eenmaal gezien hebben en er een foto van maken.

 We zijn naar Fransum toegereden, een heel klein gehucht in de provincie Groningen, waar mijn moeders achternaam vandaan komt. Alleen te bereiken via een boerenweggetje, eerst nog wel via betonplaten maar het laatste stukje is gewoon een karrespoor en er staan alleen nog een kerkje en een of twee boerderijen.

Dit keer konden we ook even in het kerkje kijken. 
We zijn naar Harlingen geweest, waar mijn vader geboren is en zijn geboortehuis nog staat.  Hij weet er zelf niet veel meer van want ze moesten al snel noodgedwongen weer verhuizen. Maar we hebben er wel een heerlijk broodje makreel gegeten.

 

Ik heb wel veel bewondering voor de oudere generaties die toch heel veel voor de kiezen hebben gekregen. 

De ouders, maar ook mijn vaders generatie hebben wel heel veel meegemaakt. 

Mijn vader is van '25, dus crisisjaren, oorlog 40-45 in zijn tienertijd, drie jaar naar Indonesie uitgezonden daarna, waar hij gelukkig een administratieve functie had en dan toch weer gewoon je leven daarna op zien te pakken weer. 

Alle moderne uitvindingen meegemaakt en van het simpele boerenleven buiten naar de stad gegaan. Hij heeft bij  zijn oma op een dorp gewoond door omstandigheden, waar de wc nog een hok buiten was. De komst van stroom, stromend water en later warm water meegemaakt, de eerste telefoon, ontwikkeling van  auto's, vliegtuigen, die generaties hebben alles zien komen. 

Ik ben zelf van '53, dus heb ook al een heleboel vernieuwing en modernisering langs zien komen. 

Ik weet dat mijn ouders de eerste jaren van hun huwelijk bij mijn vaders ouders inwoonden in Den Haag op de grens met Rijswijk. Daar ben ik geboren en mijn broertje ook nog. Die was heel laat met lopen omdat er gewoon geen ruimte voor was. 

Daarna zijn we naar een onvrije etage gegaan. Wij woonden op een etage, terwijl de oude bovenbuurvrouw en later een jonger gezin via onze trap en gang nog een verdieping hoger woonde. 

Onder ons woonde ook nog iemand, die een gezin boven haar helemaal niet fijn vond en mijn moeder heel wat dwars gezeten heeft door steeds te klagen als ze vond dat er te veel lawaai gemaakt werd. 

Dan werd er op de gekste tijden met een bezemsteel geklopt en er werden envelopjes met kalk in de brievenbus gestopt omdat we blijkbaar weer te luidruchtig waren geweest. Daar heb ik ook nog wel veel herinneringen aan. 

Van het huis met hoge ramen en er waren drie ruimtes op een rij. Een voorgedeelte wat de woonkamer was, een tussengedeelte waar mijn ouders sliepen en een achter gedeelte waar ik samen met mijn broertje sliep met schuifdeuren. Er was nog een zijkamertje en een keuken en toilet. De radio was eerst zo'n zwart draaiknopgeval en we hadden jabo op de grond waar je van die schuurknieen van kreeg. 

Uit de verhalen weet ik dat de oude bovenbuurvrouw al snel plotseling is overleden en dat mijn moeder met een andere buurvrouw dat ontdekt hadden, daar heb ik niks van meegekregen als kind. 

Het jonge stel dat daarna kwam weet ik nog wel, die hadden twee jonge zoontjes en we gingen destijds allemaal wel leuk met elkaar om. 

Door de benedenbuurvrouw wilde mijn ouders daar uiteindelijk toch weg en daarna kwamen we in een eengezinswoning met een badkamer met bad. 

Dat had ik nog nooit gezien, wij gingen tot die tijd in de teil. Daar hebben we vele jaren gewoond en kwam er langzamerhand van alles in huis. Eerst de langzaamwasser, waarbij je het wasgoed in de badkuip spoelde, met een wringer waarschijnlijk. Dat weet ik niet meer precies. Ik weet wel dat ik dat bij mijn oma wel eens deed. Die had buiten onder een afdakje een opstelling staan waarbij ik de lakens ed door een wringer draaide.  

De tv kwam daar in huis, waarbij de buurtkinderen die nog geen tv hadden ook wel eens mochten komen kijken op woensdagmiddag. 

In het weekend mochten we wat later opblijven op de zaterdag en dan kregen we schoongewassen en in pyama een bedje op de bank. Eerst 1 net, 2 netten en later REM-eiland tv, al weet ik die volgorde ook niet meer precies.

Daarna is het alleen maar in een stroomversnelling gegaan met alle ontwikkelingen.