Ik heb zeker wel een zelfgemaakt groentensoepje.
Als luxe vlees is het hier doorgaans een rollade of een lekker stuk kip met verse groente en één of andere aardappelvorm. Een toetje heb ik eigenlijk nooit, hooguit wat fruit of yoghurt. En eventueel wat extra lekkere hapjes zoals een kerststol om 's morgens feestelijk te ontbijten en wat toastjes om te kunnen besmeren, maar visite krijg ik niet dit jaar. Ik had mijn vader wel uitgenodigd, maar die is ook liever thuis en had al een uitnodiging voor 2de Kerstdag en dan is het wat hem betreft ook wel genoeg. Dat snap ik ook wel. Ik heb ook een uitnodiging voor 2de Kerstdag bij mijn middelste dochter en dan is het voor mij ook prima.
Dit jaar had ik er nog een extra uitnodiging bij voor een Kerstdiner voor alleenstaanden in een buurthuis via een kennis, die zich ook erg bezig houdt met de minder-bedeelden in de samenleving. Heel lief bedoeld, alleen ze kon er zelf niet bijzijn ivm andere afspraken. Tien mensen mocht ze uitnodigen en het werd een min of meer hilarisch uitje.
We hebben wel veel lol gehad, maar niet vanwege het eten. Iedereen was opgedoft en vol verwachting, maar ik zat om te beginnen al tussen twee dames die allebei een maagverkleining hadden ondergaan. De ene al drie jaar geleden zonder complicaties en de ander net een jaar geleden met veel complicaties en die konden dus heel weinig eten.
Er was ook een dame, die de operatie was aangeraden vanwege overgewicht, suikerziekte, een hernia en nog wat psychische klachten, die er was met haar enige dochter die autistische klachten had. Daarnaast was er nog een jong stel dat graag eens uit eten wilde, maar die ook psygische problemen hadden, begreep ik. Zij was biopolair en haar man werkte blijkbaar ook via een circuit voor mensen met moeite op de arbeidsmarkt. De medische termen vlogen over en weer over tafel en er kwamen afkortingen voorbij waar ik gelukkig niks van snapte en dat moet ik dan maar als zeer positief beschouwen. Ik voelde me min of meer de enige "normale" in het groepje.
En het eten viel op zijn minst ook ietwat tegen.
We werden geacht allemaal om 17.00 uur aanwezig te zijn.
Om 18.30 uur hadden we twee toastjes met een tappenade gehad en een kommetje paddestoelensoep met wat glaasjes met soepstengels. De dochter had grote trek dus die viel de soepstengels van iedereen aan op een gegeven moment, want er kwam maar niks. We schoven alles stengels haar kant maar uit. Het jonge stel zou die avond ook nog per trein op reis gaan naar de familie voor de feestdagen en ze moesten de trein halen. Uiteindelijk kwam het hoofdgerecht en konden ze dat nog net meeprikken. Daarna zijn zij gelijk weggegaan om de trein te kunnen halen.
Het hoofdgerecht was een pastagerecht met wat kipblokjes en er waren wat snippers courgette te vinden als groente met een heel flauw sausje en je kon er eventueel nog wat geraspte kaas door doen voor de smaak. De maagverkleinpatienten konden niks van de pasta eten, die prikten de kip eruit. Maar ze konden zowiezo maar heel weinig eten, dus rees de vraag wel waarom ze dan op de uitnodiging waren ingegaan. Maar er even uit was voor hen beide ook erg belangrijk en dat was uiteindelijk ook het doel, om mensen voor de Kerst bij elkaar te brengen en we hebben best wel lol gehad uiteindelijk ook. Mede door het lange wachten werd iedereen van de groep wel een beetje melig, dus de stiekeme grapjes vlogen ook de tafel over.
En als toetje kwam er iets heel zoets met heel veel lange vingers. Op de bodem lagen ze ook en er waren iets van kersen uit pot aan toegevoegd.
En dan willen ze ook nog niet ondankbaar lijken, maar een heftige kerstmaaltijd was het niet echt.
Juist als je weinig te besteden hebt is een goed stukje vlees en lekkere verse groente ed iets wat je mist en dit was beslist geen goede aanvulling op een minimaal budget. Pasta is het eerste wat je eet als je weinig te besteden hebt, dus zo kersterig kwam dit hoofdgerecht niet over.
De vrijwilligers deden heel goed hun best om het gezellig te maken dus je wilde ook geen spelbreker zijn. Maar ik hoorde het gemorrel in mijn groepje af en toe best goed. Een deel wilde het jonge stel eigenlijk wel gelijk volgen en niet meer op het toetje wachten, want het duurde al met al ook wel erg lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Consuminderreacties graag!