Heerlijk als alles een beetje samenkomt weer. De energie begint gelukkig weer te komen, er liep een speciale geefmaand- en een opruimmaandgroep via facebook en dat gaf mij net een beetje extra ondersteuning om lekker aan de gang te gaan.
Van de bedrijfsarts heb ik nog een beetje tijd gekregen om aan mijn herstel te kunnen werken, er is een hele lieve meedenkende fysiotherapeute, kortom, het wordt nog wel wat met me. Stapje voor stapje komen we er ook.
Het begint tenminste weer een beetje te borrelen in me en dat is een goed teken. Lijstjes, plannetjes, nieuwe dingen om over na te denken zijn voor mij de indicaties dat het weer de goede kant opgaat.
Die opruimmaand heb ik niet helemaal bijgehouden, maar ik ga door met de 365-dagen uitdaging om iedere dag in ieder geval 1 ding de deur uit te doen, want de smaak heb ik wel te pakken van meer ruimte vinden weer en weg te doen wat nu geen nut meer in mijn leven heeft.
Het hele jaar had de boel een beetje stil gelegen, omdat ik gewoon helemaal uitgeteld was na een dag werken. Nu kan ik ook nog maar kleine stapjes tegelijk doen, maar het gaat tenminste weer vooruit.
Ik wil mijn huisje nog steeds meer van mijzelf maken.
Ik ben er ooit ingegaan met de spullen die ik toen had en die bleken uiteindelijk veel te groot voor mijn kleinere woonkamer. Langzamerhand ben ik wel dingen gaan vervangen via de kringloop en de facebookgroepen.
Mijn grote hoekbank werd vervangen door een 3-zitsbank en een luie stoel, maar achteraf bleek dat ook nog te groot en niet praktisch met een kater met blaasproblemen. Bank is ook weer verdwenen en de stoel ook, nadat ze als kattenbak gebruikt werden.
Tafels werden steeds een stukje kleiner en ook met de twee aanwezige wandmeubeltjes heb ik meermalen lopen schuiven. Ikea bureautje werd vervangen door een leuke ouderwetse secretaire, een grenen open tv-kastje ook vervangen door een langer dicht wit exemplaar. En zo draaide ik meermalen de woonkamer weer om. Voor zitten en achter eetgedeelte en weer andersom tot ik eindelijk een voor mij werkbare opstelling gevonden had, maar er hangt nog bijna niets aan de muren.
Ik wilde ook geen gatenkaas van de wanden maken tot ik uiteindelijk zeker wist hoe het bleef staan.
Ik heb schilderijen en nog veel meer andere leuke spulletjes in loop der tijd verzameld om mijn huisje mee te verfraaien. Maar had niet de rust en de tijd om daar daadwerkelijk mee aan de gang te gaan. Veel van de eerder aangeschafte zaken zullen niet meer van toepassing zijn in deze fase van mijn leven. Mijn smaak veranderde toch ook weer wat.
Ik wilde ik eerst een helemaal oud ingericht huisje en heb daarvoor dus wel een aantal dingetjes aangeschaft.
Een paar simpele houten stoeltjes met van die gematte zittingen o.a. die dus eigenlijk helemaal niet erg lekker zitten. Die zijn inmiddels weer in de schuur verdwenen tot ik ze eventueel wel kon gebruiken. Met twee katten die ze als krabpalen wilden gebruiken, vond ik dat ook zonde.
Op zolder heb ik ook nog het nodige staan. Daarvan kan een heleboel ook gewoon weg. Dat heb ik indertijd stomweg meeverhuist en nooit meer nodig gehad. Het stond me niet in de weg, dus bleef het gewoon staan daar. Oude kleding, boeken en alles waar ik niet direkt plek voor had is daar terecht gekomen. Mijn schuur is ook zo'n plek waar nog van alles uit kan. Daar wil ik eigenlijk een hobby-plek van maken, waar ik met hout en zo kan werken en kleine meubels kan beschilderen. Want dat hoef ik in de woonkamer met mijn twee harige lieve katers echt niet te doen. Op mijn slaapkamer heb ik ook niet al te veel ruimte om de knutselen, dus heb ik nu wel een flinke tafel in de woonkamer voor dat soort gefrutsel. En een lekker zithoekje buiten voor mooi weer. Ooit hoop ik nog een lekker afdakje te krijgen zodat ik bij iets minder weer ook lekker buiten kan zitten.
Mijn eettuintje moet ik ook nog aanpakken. Die kampt ook met fikse achterstanden in onderhoud en ik wil hem ook beter werkbaar maken. Wat meer onderhoudsvrij zien te krijgen en dan maar wat meer vaste planten erin zetten. Daar moet ik ook een plan voor gaan maken.
Voorlopig hoef ik me niet te vervelen, maar dat woord komt in mijn woordenboek niet voor.
Nu niet, in het verleden niet en zal ook nooit opduiken in mijn bestaan.
Consuminderen zit gewoon in mijn genen, ik vind het een sport om met weinig toch leuke dingen te kunnen doen.
Ik wacht vaak heel rustig af en wat op mijn verlanglijstje staat, komt vaak toch wel ineens langs. Ik denk soms langer na dan de gemiddelde mens en probeer eerst een andere oplossing te vinden.
Ik heb veel apparaten weer afgeschaft. Geen koffiezetapparaat meer of senseo, maar gewoon een opzetfilter op mijn mok.
Sommige apparaten zijn wel handig maar als ze er niet meer zouden zijn zou ik ze niet vervangen.
Voor elk apparaat probeer ik toch een handmatige versie te vinden uiteindelijk. Mixer-klopper, simpele blikopener, mijn keukenmachine gebruik ik amper de laatste jaren- een mes is zo schoon en snel gepakt. Mijn gezin is natuurlijk ook gekrompen en voor één persoon heb je vaak gewoon niet allerlei apparatuur nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Consuminderreacties graag!