103. Oppakken weer en doorgaan

Ik probeer de lol in het consuminderen en in het leven weer terug te vinden. Door mijn lichamelijk intensieve werk als thuishulp met tien/elf huizen per week schoon te houden en - maken en daardoor moeheid bij thuiskomst, verlies je dat wel eens. 

Ooit deed ik het voor halve dagen en had ik een administratief baantje bij een uitgeverijtje ernaast en toen was het wel te doen, maar sinds twee jaar moet ik wel twee huizen per dag buitenshuis verwerken en dan is het wel zuur dat de financiele beloning zo slecht is.
Natuurlijk is het een tweede natuur geworden om zo voordelig mogelijk in te kopen, maar ik ben de lol gewoon even kwijt in veel dingen. 
Koken vind ik normaal leuk om te doen, maar ik maak er te vaak maar even wat snel klaar van.  En ook smaakt het me af en toe niet eens. 
Ik kan niet voldoende mijn aandacht besteden aan mijn eigen huisje en aan mijn eigen gedoetje. 
Na mijn werk ben ik gewoon vaak lichamelijk helemaal uitgeteld. 
Ik geniet niet genoeg van mijn huisje, ben te uitgeteld vaak om mijn tuin ook nog bij te houden, kom door de week amper nog in de andere ruimtes in mijn huisje en daar wil ik verandering in zien te krijgen.

Ik gaf mijn kinderen vaak de schuld van de rommeligheid in huis, maar dat kan ik nu niet meer doen. De laatste is al een jaar de deur uit en ik moet het gewoon mezelf toerekenen dat ik niet alles gelijk achter mijn bips opruim. Ik heb twee katten en die verharen wat, maar ze verplaatsen geen spullen. Dus alles wat er nu wel verkeerd ligt, is toch echt eigen schuld.
Mijn woonkamer is jaren een bron van ergernis geweest. Mijn te grote, meestal gekregen, meubilair uit mijn vorige grote flat paste gewoon niet in mijn nieuwe "oude" veel kleinere huisje, maar ik had het financieel zwaar en ik kon ook niet de energie opbrengen om het te veranderen. 
Nu probeer ik projectmatig steeds een stukje aan te pakken. 
Ik werk beter met een gericht lijstje voor het weekend steeds. 

Met de keuken ben ik nu ook al weer weken/maanden bezig geweest en dan moet ik het ook voornamelijk van het weekend hebben om weer een stukje verder te komen. En dan heb ik ook nog een zolder, schuur enz. om leeg te werken. Maar heel langzaam kom ik toch waar ik heen wil. 
In de woonkamer staan ook nog een paar ergernissen. De oude dikke tv staat nu nog ergens midden in het niets en de computer moet eigenlijk ook nog een ander plekje krijgen. 

De rest van mijn meubilair komt van Marktplaats, kringloop, gevonden en uit eigen voorraad en is in geen winkel te koop. 
Ik ben een jaar of honderd terug in de tijd verder qua inrichting van mijn woonkamer en dan past zo'n stuk modern leven eigenlijk niet in het plaatje. Maar wat tv kijken en computeren doe ik dan ook wel weer vaak samen 's avonds. Dus alles helemaal uit elkaar halen is ook weer een stap te ver. Of alles naar boven verplaatsen. Daar blijf ik dan weer op steken.
Want dan heb ik heb er gewoon hulp bij nodig van sterke mensen, want de tv is niet te tillen voor mij. 
Ook voor de keuken had ik gewoon mannelijke hulp nodig en dan is het elke keer een paar uurtjes in het weekend, dus erg snel gaat zo'n project ook niet echt. 
Ik moet het ook eerst echt bij elkaar sparen, voordat ik echt van start kan gaan. Pas na vier jaar kon ik daar aan beginnen en dan vergt het nog een hoop uitkienen en zoeken voordat echt van start gegaan kan worden. Dan heb ik wel een plan en zoek eerst uit hoe en waar ik het voordeligst uit zal zijn met mijn wensen. Maar de basis staat nu en nu is het een kwestie van invulling en afwerking.       
Nu ben ik weer aan het sparen voor een volgend project en ondertussen werk ik wat ik nu zonder geld kan doen eerst af. Dus tijd om weer verse lijstjes te maken.