101. Terug naar een simpeler leven

Je wilt wel, maar het lukt niet altijd even soepel. In mijn geval vaak door tijdgebrek. 
Eigenlijk zou ik gewoon lekker thuis willen zijn, maar dat kan helaas niet. Dus moet ik maar roeien met de riemen die ik heb. 
Zoals een medeconsuminderaar het omschreef, terug naar Het kleine huis op de prairie-leven, toen ze een dagje druk met jam-maken en koekjes bakken bezig was geweest. 
Vandaag ben ik wel vast voor morgen aan het koken geweest. Ik weet dat ik op maandag een energie-(vr)etende dag heb. Dan heb ik vaak geen energie meer over om nog een gezond potje eten te koken, dus heb ik vandaag vast voor 2 keer aardappels gekookt zodat ik morgen alleen nog wat erbij moet pakken aan groente. Braadworstjes waren afgelopen week ook in de aanbieding, dus die heb ik vandaag ook gebraden, zodat ik morgen niet meer na hoef te denken. Vandaag heerlijk met bietjes gegeten. En morgen weer een ander kleurtje groente. 

Gisteren een dagje uit geweest. Jaarlijks ga ik een dagje mee op stap naar het Castle Fest in de Keukenhof in Lisse met de jongelui. De jongelui gaan drie dagen normaal, maar moeders vindt 1 dag wel voldoende en dit jaar vonden jongste zoon en dochter met man en nieuwbakken kleinzoon één dag ook wel genoeg. 
Castle Fest is een heerlijk dag buiten met veel fantasy, geschiedenis, natuurmensen, middeleeuws leven enz. Niet alleen de artiesten en de mensen van vele stalletjes zijn verkleed, ook het publiek komt ook veelal verkleed binnen en er lopen complete kunstwerken tussen. 
Van jong tot oud is het één parade van zien en gezien worden en de sfeer is gewoon opmerkelijk lief en vriendelijk voor elkaar. Er is nooit rotzooi of vechten. 
Er lopen allerlei fantasie- en historisch verantwoorde figuren rond. 
Het is één groot feest waar volwassenen ook eens een hele dag hun grote hoofdrol kunnen spelen. Op de parkeerplaats is het al ogen uitkijken wat er allemaal uit de auto's komt rollen. Mensen die hun kostuums vervolmaken, van ridders tot jonkvrouwen, veel Schotse Kilten gezien dit jaar dus heel veel blote mannen-benen. Veel vrouwen met strak geregen corsetten en heel deftige jurken met lange slepen, die na een regenbui steeds zwarter en zwaarder worden, maar die dag zijn zij gewoon even hun alter-ego en ze blijven stralen. Vrouwen als bloemenelfjes, mannen als oermannen, verklede complete bomen, je kunt het zo gek niet verzinnen of het loopt er wel rond. 


Mensen zouden veel vaker hun fantasie moeten kunnen volgen in het dagelijks leven.  Er zijn maar weinig mensen die hun unieke eigen ik durven en kunnen zijn. 
De huidige maatstaf wordt door werk en omgeving vaak opgedrongen. Voor bepaalde beroepen geldt gewoon een bepaalde kledingcode, een bepaald uiterlijk of lichaamsvorm. 
Modellen moeten lang en slank zijn en zelfs ik moet er als thuishulp bij veelal oudere mensen toch verzorgd uitzien als visitekaartje van het bedrijf. 
Ik moet ook aan bepaalde eisen van wat als netjes wordt beschouwd voldoen, dus geen extreme kleuren of te flapperende mouwen, te korte rokjes en blote buiken zijn ook taboe. 
Een beetje grijze muis kleding wordt op prijs gesteld. Niks opvallends of uit de toon. Liefst nog een beetje extra geparfumeerd als teken dat je wel schoon bent.
De wasverzachter-generatie houdt van sterk geurende kleding als teken dat het vers gewassen is. 
Daarin schoot ik tekort volgens mijn huidige leidinggevende. Ik was uiteraard wel maar niet geparfumeerd, met een gevoelige dochter zijn alle wasmiddelen waar zij niet tegen kon nooit meer in huis gekomen. Ik gebruik wel een deo maar ook een natuurvriendelijke die niet overdreven ruikt.  Ik doe mijn werk goed, ga prima met mijn clienten om en daar was ook niks mis mee, maar ik moet dus meer geparfumeerd rond lopen. Dat was de enige kritiek op mijn verschijnen. Ik ruik nergens naar en dat was haar persoonlijke kritiek na vijf jaar dienst op weg naar een vast contact.
Thuis trek ik toch lekker kleding aan die mij lekker zit en voelt en die ik passend vind in mijn situatie. Dus ik heb werkkleding en thuiskleding. 
Nu nog een beetje meer tijd thuis vinden, want daar heb ik nog tekort aan merk ik. Meer tijd om mijn huisje verder te maken tot wat ik wil zien. 
De afgelopen tijd heb ik mijn keuken lekker aangepakt, maar er zijn nog veel meer dingen die ik nog aan wil pakken, maar als ik daar maar amper 1 dag in de week tijd voor heb wordt het nog een heel lang project. Dat flitste vandaag ineens binnen, want ik word wel een kwaad op mezelf dat er thuis zo weinig schot in zit. 
Ik ben nog steeds heel blij met mijn huisje, maar er moet ook nog veel gebeuren gewoon en het genieten is er gewoon niet altijd. 
Ik heb in het verleden mijn kinderen wel de schuld gegeven, maar dat kan nu gewoon niet meer nu er geen kind meer thuis woont. Ik heb gewoon zelf te weinig tijd en energie af en toe om na werk nog de handen erg uit de mouwen te steken. Zat gewoon te vaak achter de computer te hangen 's avonds. 
Maar inzicht is hopelijk ook het begin van gunstige verandering.