94. Helemaal simpelthuis bezig

Ik was mijn simpelthuis-gevoel even een tijdje kwijt, door alle ruis om me heen. Maar het sloeg weer aan blijkbaar.

Ik sta weer lekker elke dag in de tuin aardbeien te oogsten en maak er van alles van. Ik kook praktisch iedere dag gewoon met verse groente.
Vandaag was ik helemaal druk met potten aardbeien/rabarberjam afmaken en nu staan er 9 volle potten klaar. Een heerlijk gezicht, alles uit eigen eettuintje en heerlijk van smaak. (Heb natuurlijk ook even een testje geproeft en nog een halve pot over voor direkt gebruik)
Lekker het grootste deel van de schone was opgeruimd en mijn bed verschoond zodat ik er straks vers weer in kan duiken.

Vanmorgen lekker rustig aangedaan, gisteren had ik een klusdag georganiseerd en zoon en vader hebben me lekker meegeholpen.
De schutting was al tijden gammel en toen de oude buurman hoorde dat zoon kwam klussen had de buurman al snel nieuwe palen gehaald, in de teer gezet, gaten gegraven, maar die moesten ook nog de grond in geslagen, dus daarop mocht zoonlief eerst zijn krachten uitleven.
Daarna zijn we in de schuur bezig geweest. Daar wilde ik graag een rek opgebouwd hebben, dat er ook al was, maar nog niet in elkaar zat.
Zodat ik daar ook weer wat meer dingen in kwijt kan.
Die schuur heb ik lang niet goed kunnen gebruiken, bij veel regen liep hij gewoon vol water. Het grondwater kwam dan omhoog en de riolering werkte ook niet goed in de achterom. Vorig jaar is dat allemaal vernieuwd en mijn vader heeft daarna nog een extra dammetje aan de binnenkant van de schuur van stenen gemetseld, zodat de kieren tussen muur en vloer ook dicht waren. Tot nu toe is het droog gebleven, dus nu durf ik weer dingen daar ook op te slaan. Voor die tijd stond het af en toe blank en zijn er best dingen kapot gegaan daardoor. Ik had er een afgesloten plastic tuinkast in staan, maar ook daarin werden dingen vochtig. Gisteren ontdekten we nog een boormachine die helemaal verroest was, die had iemand onderin gezet in een plastic tas, maar daar was toch ook water ingelopen.
En ik heb eindelijk luxaflexen voor mijn ramen in de slaapkamer. In mijn oude kamertje had ik er wel eentje hangen, maar in de grotere van mijn zoon was nooit wat opgehangen. Ik had wel fleecedekentjes opgehangen toen ik steeds vroeger wakker werd van het licht, maar dat hielp ook maar matig. Die luxaflexen waren ook al dik vier jaar in huis, maar gewoon nooit opgehangen, maar nu hangen ze eindelijk. Mijn zoon had ze zelf ooit gekocht en ze stonden nog gewoon in zijn oude kast. 
Ik had ook al in de andere grotere kamer achter geslapen, maar daar sliep het ook niet echt lekker. Het bed daar heeft een niet helemaal complete lattenbodem, en als er eenmaal latten uit beginnen te schieten, lig je ineens in een grote kuil en ook de lamellen daar zijn niet echt lichtdicht en ik hou nu eenmaal van slapen in een donkere slaapkamer.

En nu ben ik ook eindelijk weer eens een brood aan het bakken in de bbm. Ik had geen zin om alleen voor brood nog eens op pad te gaan, al zijn er best winkels open. Niet in mijn kleine durpje, maar wel in de nabije grotere plaatsen. Maar als consuminderaar vertik ik om alleen daarvoor weer een winkel in te moeten.
Ik wil toch weer vaker zelf gaan bakken, het smaakt veel beter dan het fabrieksbrood uit de super, al neem ik dan ook altijd wel volkoren brood, er zitten grote verschillen in smaak en textuur.