93. Kleinzoon geboren

Na een spannende tijd, van ingeleid worden en niks gebeuren is afgelopen maandag toch kleinzoon Ian geboren.
's Morgens om half negen moesten ze zich in het ziekenhuis melden en aanvankelijk werden de weeen via infuus opgewekt en ging alles volgens het boekje. Maar om 18.00 uur was ze nog steeds bezig, bleek de baby met zijn gezichtje net verkeerd om te liggen, vacuumpomp schoot ook los en werd toch tot een keizersnede overgegaan. Een ruggeprik zetten lukte ook niet onmiddellijk, daar zijn ze ook nog een uur mee bezig geweest, maar om 21.00 uur zag hij dan toch het elektrisch licht van de OK en om half elf werd iedereen in de naaste omgeving bericht dat hij geboren was en mochten de Oma's nog even naar het ziekenhuis komen. Ian lag op een speciale afdeling voor babies met problemen. Hij had even wat opstartademhalingsprobleempjes gehad en had een kwartiertje aan de zuurstof gelegen voordat hij het zelf weer deed. Waarschijnlijk ook wat vruchtwater binnen gekregen en ging ook aan de antibiotica en zijn bloedsuikerniveau was te laag, dus kreeg hij glucose toegediend via een infuusje. Pas donderdag mocht hij naar beneden bij moeders naast het bed op de kamer komen liggen en vrijdagmorgen mochten ze naar huis.

Zaterdagmiddag is een groot deel van de broers en zussen over geweest en ook de overgrootvader om even Ian te bewonderen. Ik ging elke dag uit mijn werk even langs en de schoonfamilie kwam dan na hun werk wat later in het ziekenhuis. Zo losten we elkaar af. Nu moeten ze verder eerst even wennen aan hun nieuwe status en ritme op eigen houtje thuis met de hulp van de kraamhulp uiteraard. De verse papa is helemaal  gek met zoonlief en was hele dagen in het ziekenhuis om vrouw en zoon te helpen waar hij kon. Gevolg was wel dat moeders de avond voor ze thuis kwam nog gauw de huiskamer, keuken en wc nog snel gestoft en gezogen en uitgepoetst had en ook alle was die nog opgespaard lag maar voor haar rekening nam. Schoonmoeder zorgde voor de welkomthuis versiering en beschuit met blauwe muisjes en verzorgde ook de avondmaaltijd.
En ik heb onze kant van de familie zaterdag uiteraard van de nodige hapjes voorzien. De ene zus kwam uit Enschede en de andere uit Belgie dus die waren ook al vroeg op weg gegaan. Grote pan verse soep gemaakt vrijdagavond en de nodige broodjes ingeslagen zodat ze in ieder geval een lunch en eventueel avondeten ook konden nuttigen.
Om 23 uur kon ik een punt achter de dag zetten, toen was iedereen weer thuis en ik ook.
Vandaag van het lekkere zonnetje geprofiteerd en drie wasmachines vol gedraaid en gedroogd en ook al weer even afgeleverd. Dit was vooral kleding: stapels shirts, broeken, sokken, ondergoed en een piepklein wasje van Ian.  Ik heb nog wel meer was van ze staan, maar daar was minder haast bij. En ook eentje van mezelf gedraaid, zodat ik ook weer schone kleren voor komende week heb. Nu hoop ik zelf ook weer in een iets minder uitputtend tempo verder te gaan. De spanning is in ieder geval nu een stuk minder, na twee pogingen tot inleiden van de bevalling door de verloskundige en de uiteindelijke geboorte in het ziekenhuis, moeder en kind maken het nu goed.