20. Verrassing

Tijdens het opruimen van de keuken vond ik nog een verrassing. In een dubbel plastic zakje(helemaal fout natuurlijk) zaten drie, wat ik dacht misschien buitengewone, aardappels. Maar helemaal mis, het waren rode bieten.

Die heb ik in geen jaren gezien en ik wist niet eens meer hoe lang ze ook alweer moesten koken. Gelukkig is er dan internet om weer even op te halen hoe lang ze in de pan moeten koken voor ze eetbaar zijn. Want koken wist ik nog wel en dan de schil eraf peuteren en van die leuke rode vingers krijgen van raspen of plakjes snijden. Maar hoelang????
Dat voelt dan wel weer lekker aan als basis koken, niks potje/blikje, gewoon de echte oerbiet in je handen hebben met de aarde er nog aan, dus even wassen is ook geen luxe. 
Lekker zelf snijden en hakken, geeft mij een oergevoel, van lekker bezig zijn met verse nog herkenbare groente. Met een flinke gekookte aardappel erbij en een lekker, beetje krokant gebakken, karbonaadje wordt dat vast ook smullen vanavond. Weer eens iets totaal anders. 

Ik maak wel gelijk aardappels voor twee dagen, want morgen wordt het weer een latertje met eten en donderdag ben ik lekker een keer uit eten. 
Vrijdag zie ik dan wel weer, dan ben ik ook laat en moe thuis en zal het wel wat makkelijks worden, maar dat is ook wel in huis.
Er zit van alles in de vriezer voor dat soort dagen. Zaterdag ben ik ook op pad en eet ik elders. Zondag is voor mij de rustdag om me weer op te laden voor een nieuwe werkweek en te bekijken wat er komende week weer op het menu moet komen.

19. Toen was er zon

Ineens ziet de wereld er weer een stuk vriendelijker uit. Ik zie zon en zowaar de overkant weer. Gelijk voel je meer energie binnenstromen en daar moeten we maar gelijk gebruik van maken.
Stevig opruimmuziekje aan en gaan met die banaan. Die ik trouwens ook nog even op moet diepen voor een lekkere smoothie zo. Een groot glas extra energie en vitamientjes maken. 
Want ik had last van de mistblues, geloof ik. Moe, geen zin, niet lekker in mijn vel zitten en niks leuks meer zien, terwijl er toch genoeg leuke dingen ook gebeuren, maar even niet bij mij, leek het wel.
Maar de zon doet wonderen en ineens is die blues weer weggetrokken.  

Heerlijk zo'n zonvriendelijke dag ertussen en laten we hopen dat het donderdag ook weer zo'n mensvriendelijke dag wordt.
Blauw is toch een stuk aangenamer om te zien dan zo'n wattendeken grijze dag.

Vanmorgen al op de fiets gesprongen om een klein boodschapje te doen. Een lange mail naar jongste dochter teruggeschreven die ook een geestelijk steuntje in de rug nodig had en nu weer over tot de orde van de dag.
Beetje genoten van mijn vrije dag door eerst eens lekker uit te slapen, me ingeschreven bij werk.nl om ander werk te zoeken en nu even bijgelezen met een bak koffie.
Zometteen de stofzuiger maar eens aanzetten om als een tornado mijn huisje door te gaan. Ramen even lekker open zetten en luchten maar. 
De katten hebben hun sporen ook weer achtergelaten, dus als Miep Kraakhelder mijn huishoudschortje aantrekken en met de nodige milieuvriendelijke attributen hun sporen weer wegwerken.
Miep komt al niet vaak langs, dus gelijk maar eens goed gebruik van haar maken. Ze is meestal zeer aktief in andermans huizen.
Maar vandaag schijnt de zon en Miep is in opperbest humeur.  Ze ziet het helemaal zitten en gaat los zo.
Er is voldoende eten in huis, er is nog veel leesvoer dat op me wacht, maar eerst de handjes uit de mouwen en mijn wijze woorden en gedachtes ook praktijk laten worden. Mijn weekje vrij is ook om iets uit mijn handen te laten komen. 

18. Eetinspiratie nodig

Wekelijks krijg ik een tas met o.a. groente. Op zich natuurlijk zalig, want wat er al is hoef ik niet te kopen. Nu zitten daar steeds spruiten in.
Hele dikke spruiten zelfs, die ik al eens gewoon gekookt heb geprobeerd, maar toen waren ze na 15 a 20 minuten nog keihard. Nu hou ik wel van beetgaar en niet zacht en snotterig, maar hier was geen vork in te krijgen.
Vandaag heb ik ze maar in de grote koekenpan gegooid. Eerst een kipfiletje bruin rondom aangebraden en toen een grote aardappel in blokjes erbij gedaan met een gesnipperd uitje en dit keer de spruiten in vieren gesneden erbij gedaan en alles nog even rondom aangebraden en toen een kopje water toegevoegd en met deksel erop nog een kwartiertje laten pruttelen. Dan zijn de aardappels/groente gaar en is het water ongeveer verdampt. Dan kun je het nog even op een hoog vuurtje bruiner bakken en wat kruiden toevoegen. En dat smaakte prima.

Maar ik heb nog wel zeker voor drie, vier maaltijden aan dikke spruiten.
Plus de wereld aan kleine langwerpige tomaatjes, 6 a 7 paprika's, twee gele cougettes, twee flespompoenen, een aubergine, een prei en een komkommer liggen. Voor een alleenstaande is er soms erg veel te verwerken en ik deel er al van uit ook. 

Afgelopen week had ik al een grote pan verse tomatensoep gemaakt van o.a. paprika, wat grote vleestomaten die er ook nog lagen en nodig op moesten en wat gehaktballetjes en pastasaus van o.a. paprika's, ui en tomaat met rul gebakken gehakt. Van het laatste heb ik ook twee keer gegeten, van de soep wel minstens vier dagen.
Ik bakte eens een uitsmijter met gesnipperde ui en paprikareepjes en ik heb extra paprikareepjes door het shoarmavlees gedaan. En dan hou ik nog over. Ik doe zo ongeveer dagelijks plakjes tomaat op mijn brood.

Ik hou mijn keuken al koud om alles maar zo goed mogelijk te houden en heb een deel ook in de schuur gezet.
Ik wilde al lege klickklack potten verzamelen om pastasaus te kunnen wecken, maar die lopen nog niet zo hard binnen. Zoetzuur is ook een mogelijkheid om het allemaal langer bewaarbaar te maken, maar dan heb ik ook weer potten nodig. In mijn omgeving wordt kennelijk erg weinig uit potten gegeten en ik heb ook mijn clienten gevraagd om ze te bewaren, maar dat loopt dus ook niet erg op.

Mijn vriesruimte is ook zeer beperkt, dus oneindig invriezen lukt ook niet. Kortom een luxe probleem van teveel zien te verwerken in te korte tijd, want op donderdag komt er al weer nieuwe aanvoer binnen en aan de andere kant niets laten verkommeren, want dat doet mijn consuminderhart ook weer zeer. Deze week sla ik een keer over, dus kan ik even inlopen, maar de inspiratie is soms ook even weg om weer eens iets heel anders te verzinnen met steeds ongeveer dezelfde ingredienten, die wekelijks weer binnenkomen.       

17. Consuminderen en de feestdagen

Gelukkig ben ik nu uit de kleine kinderen, maar vroeger was het bij mij het hele jaar al voorbereiden op de feestdagen. 
Met vier kinderen jarig in december/januari was de decembermaand voor mijn consumindertijd een forse aanslag op mijn portemonnee. Dan rende ik vaak vlak voor Sinterklaas nog door de winkels om nog maar iets te kunnen kopen. Te duur vaak dan. En dan kwamen de verjaardagen ook nog.
Gelukkig maakte ik rond 1990 kennis met het consuminderen en ineens zag ik het licht. Ik struinde het hele jaar naar kadootjes, verstopte ze en ik was ruim voor sinterklaas wel klaar met mijn aankopen. Geestelijke rust en rust op financieel vlak bracht dat.

Ook het Kerstdiner werd steeds simpeler. Geen wild en abnormale toestanden, want kinderen lusten dat vaak niet eens.
Houdbare waren kun je ruim van te voren vast beginnen wekelijks mee te nemen en let op aanbiedingen. 
Vlees sla ik ook vast in als er een leuke prijs aan zit en bewaar dat in de vriezer.

Tegen dat de kerstdagen kwamen was ik al klaar met mijn menu en hoefde ik alleen de laatste verse dingetjes nog te halen.
Kant en klare zaken zoals er tegenwoordig te koop zijn kwamen mijn huis niet in. Ik verbaas me gewoon als ik de folders tegenwoordig zie. Klant en klare hapjes met een glaasje/bakje erom heen zodat je helemaal niets meer hoeft te doen. Voor een hoofdprijs uiteraard te koop, maar of het lekkerder is dan zelfgemaakt durf ik te betwijfelen.
Ik dekte de tafel feestelijk met mooie glazen en wij hadden wel een iets uitgebreider menu dan normaal, met een soepje vooraf en een toetje als ijs, mooi opgemaakt, toe en doorgaans aardappeltjes, groente en rollade of kip als hoofdgerecht en dan genoten de kinderen ook. Later kwam het gourmetten erin en dat deden we dan ook af en toe. Maar ik haalde het vlees wel aan een stuk en sneed en kneedde zelf de hamburgetjes, slavinkjes enz. 
De kinderen vonden het heel gezellig om te gourmetten.
De simpele versie deden we wel vaker op een zondag, een pannenkoekgourmet bijvoorbeeld met een grote schaal pannenkoekbeslag en allerlei schaaltjes met dingetjes die je erdoor kon doen, als spekreepjes, rozijntjes, stukjes appel, geraspte kaas, fijngesneden groente, enz. Het kostte bijna niets en mam had dan ook een makkelijke kookdag.

En met Oud- en Nieuwjaar uiteraard zelf oliebollen bakken en appelflappen. Heerlijk vers uit eigen keuken. Met vijf kinderen en de nodige aanhang was kopen geen optie. Op de dag zelf kookte ik niet, maar had dan een buffetje met allerlei hapjes en stokbrood staan. Een zelf(op)gemaakte salade vaak en en wat andere makkelijk te maken kleine hapjes als bakjes ragout, wat andere warme hapjes en dat ging de hele avond wel door. Vuurwerk hadden we bijna nooit. De jongens hebben precies 1 x vuurwerk gekocht en de meiden vonden het voornamelijk eng buiten dan. We genoten wel met de buurt mee van achter de ramen.        

16. Zondag Simpel Thuis

Onverwachts toch thuis op zondag en er het beste maar van maken. Lekker aan het (ont)rommelen geweest, was gedraaid en opgehangen, afwasje gedaan en straks maar eens kijken wat het menu voor komende week wordt.
Kleine wereld vandaag, de ochtend begon met mist en nu trekt het weer helemaal dicht. Zoals een bekende medeconsuminderaar en weervrouw twitterde: Dichte mist, hou de vangrail vast ....
Net even rondje langs mij bekende bloggers gemaakt en ontdek ik ineens tot mijn vreugde dat ik een boek "gewonnen" heb om te mogen lezen en weer door te geven. Groen, groener, groenst, lijkt me na No Impact Week geen slechte doorstart om nog groener te worden.

Ik kwam in de Telegraaf van mijn vader nog een interessant boek tegen. 'Doe het zelf, doe het groen', tips voor een milieubewust stadsleven.

Vrijdag verschenen, alleen de prijs houdt mij voorlopig tegen, 29,90 vind ik pittig aan de prijs en ik wacht wel tot het boek 2de hands naar bovenkomt. http://www.rootsimple.com/ is de website van de auteurs, dus voorlopig lees en spit ik daar wel hoe ik zo zelfvoorzienend mogelijk in de stad kan leven.
Ook las ik nog een interessant stuk over een People's Supermarket in Londen, een soort buurtsuper van en voor de klanten, waar zo min mogelijk weg wordt gegooid. Maaltijden worden twee keer per dag bereid van producten die aan de datum zijn en waar ook boeren en (thuis) kwekers rechtstreeks hun verse waren kunnen verkopen. Zoiets kennen wij toch niet bij mijn weten. De prijzen worden bewust laag gehouden en ze werken met leden en vrijwilligers. Hier kunnen de kromme komkommers en groente met een plekje ook verkocht worden en daardoor kunnen ze de prijzen zo laag houden. Leden betalen 25 pond per jaar en moeten vier uur per maand vrijwilligerswerk in de winkel doen als vakken vullen of achter de kassa, maar krijgen 10% korting op al hun aankopen. Interessant concept, ze draaiden het eerste jaar al gelijk en er zijn plannen om in een andere arme wijk een tweede winkel op te zetten.

15. Weekje consuminder-vakantie

Heerlijk een weekje vakantie in het vooruitzicht.
Tijd om weer lekker in mijn huisje te rommelen, of ontrommelen zoals een van mijn volgers het noemt.
Ik zou eigenlijk morgen naar mijn jongste dochter reizen in Nijkerk en alles was geregeld, treinkaartjes zijn in huis, boodschapjes gedaan enz. Ga ik via de ns-reisplanner kijken hoe laat de trein gaat, blijkt er helemaal geen trein te rijden van Delft naar Den Haag en ook naar Rotterdam niet. Geen nood, er zou een snelbus rijden.
Maar even verder kijken leert dat morgen er ook nog een staking is en de bussen, enz. ook niet rijden. Dan even checken of de randstadrail dan een oplossing is, maar ook die blijkt stil te liggen morgen. Rijswijk als opstappunt nemen is ook geen oplossing, daar geldt hetzelfde probleem. Dus uiteindelijk maar een weekje uitgesteld. 

Donderdag ga ik een dagje uit naar de Kerstfair op kasteel De Haar in Haarzuilens. Met een georganiseerde busreis en met een lieve cliente die daar graag ook eens naar toe wilde,  met een etentje toe. In geen jaren gedaan, dus wel eens leuk om mee te maken.
Vroeguuuuh ging ik nog wel eens met zo'n heel goedkoop busreisje weg, met zo'n verplichte demonstratie/verkoop eraan vast en ook een etentje wat doorgaans bestond uit een paar aardappelschijfjes, 6 doperwten en drie worteltjes en een stukje vlezigs wat je met vergrootglas moest zoeken. Ben benieuwd wat we hier als eten toegediend krijgen. 
Het kasteel had ik toevallig dit jaar eerder al eens gezien, toen ik kaarten gewonnen had voor een tuin- en woonfair, maar ik ga er graag nog eens naar toe. Want het is een indrukwekkend mooi gebouw en ik ben gek op torentjes, erkers en verrassende hoekjes.

Als ik Delft binnen rijd, ga ik ook graag onder de enige toegangspoort door die Delft nog kent, de Oostpoort.



Dat geeft zo'n heerlijk terug in de tijd gevoel en kan ik me dan zo indenken hoe mensen vroeger zo de stad in- en uit gingen. Om familie te bezoeken, handel te drijven enz. Vroeger woonde ik vlak bij die poort aan de binnenkant in Delft en nu ben ik een buiten-bewoner die de stad weer in komt dan. Maar in gedachte volg ik ook de jarenlange voetstappen van mens en dier die de stad in wilden of weer verlieten,wanneer ik door die poort loop of fiets

14. Terug naar het simpeler leven

Na een week zo No Impact mogelijk leven, weer over naar het dagelijks gedoe, al zal ik best het één en ander meenemen naar de toekomst.
Maar eerst mijn huisje verder versimpelen. Een week of wat geleden had ik een gratis dubbele hangkast opgehaald, die we uit het grofvuil in de hal van een flat weg konden vissen en al een tijdje bij een client in de kelder stond.
Mijn kleinste slaapkamertje wordt mijn opslagruimte -inloopkastruimte. Afgelopen weekend lekker aan de was geweest en alles eens goed aan het uitzoeken. Het kamertje moest natuurlijk eerst helemaal leeg en schoon, voordat we de kast erin schoven. En daarna kon natuurlijk het grote uitzoeken beginnen. Wat kan weg, wat mag naar een ander en wat hou ik zelf?
Afgelopen week stond dat even stil door de no impact week en stond mijn focus even op die beleving, maar nu gaan we weer verder.

Gisteren mezelf weer een lekker schoon bed gegeven en vanaf morgen ben ik van plan om elke dag een uurtje eerder op te staan. Zodat ik dan fris eerst mijn eigen huisje bij kan houden. 
Na zes uur (twee huizen) schoonmaken per dag bij anderen en anderhalf uur fietsen, is de puf er wel uit als ik thuis kom. Dan wil het hoofd nog wel, maar de benen en voeten niet meer. Door mezelf eerst aan de beurt te zetten, komt er hopelijk meer uit mijn handen. Ik hoop dat dit een positief effect heeft op mijn eigen huishouding. Nu schuift alles doorgaans op naar de zondag en wat ik eventueel tussendoor nog op weet te brengen en dat is niet genoeg. Ga ik nu 's avonds zitten dan voel ik me weer schuldig en niet prettig. Dat moet gewoon anders. 

Dan kan ik mijn eten ook beter voorbereiden. Ik eet graag een warm hapje met veel groente, maar het hangt nu vaak af van de mate van energie die ik nog op kan brengen wat ik er van maak. En vandaag was dat weer eens te weinig. Ik had zaterdagmiddag vier kippenpoten in de oven gebraadstoomt en ik ben gek op kip, maar na drie dagen werd het toch wel erg eentonig. En vanavond had ik alleen nog maar moed om de laatste in de magnetron warm te maken. Tijd om vanaf morgen weer eens een menuutje in elkaar te draaien en vast klaar te zetten wat die dag gegeten gaat worden of vast wat voorbereiden.
Straks maar vast een pannetje tomaten/groentensoep maken met veel groente erdoor. Ik heb nog veel hele grote tomaten liggen en die moeten toch ook eens op. Ik wilde het eigenlijk dit weekeind al maken, maar schoof het toen weer voor me uit. En gelijk wat pasta/pizzasaus maken voor twee keer, zodat ik morgen alleen nog wat pasta hoef te koken. Op woensdag kan ik ook pas laat met koken beginnen en dan is een pizza met extra groente ook wel eens lekker. Met een bakje soep erbij, zodat er dan toch ook weer voldoende groente binnen komt. 
Ik ga mezelf maar eens vooraan in de rij zetten in plaats van het sluitstuk van de dag te zijn.