154. Opruimen/minimaliseren en lekker voelen

Al jaren heb ik een haat/liefde verhouding met mijn eigen huishouding, terwijl ik beroepsmatig al een flink aantal jaren dagelijks twee huizen schoonmaak als thuishulp en mijn werk goed doe. Mijn clienten zijn tenminste zeer tevreden met me. 
Ik ben het afgelopen jaar mezelf flink tegen gekomen, was steeds maar heel erg moe en kreeg allerlei rare vage kramp- en pijnklachten erbij zodat ik mijn werk niet meer kon doen. Vitamine D gebrek kwam eruit bij bloedonderzoek, de rest zat wel op aanvaardbaar niveau en verder werkte gelukkig wel alles naar behoren. Maar ik ben er toch een heel jaar zoet mee geweest. Een paar maanden een extra hoge dosis gekregen en langzamerhand weer volledig aan het werk gegaan, maar de moeheid bleef maar. Eerst een paar halve dagen en daarna steeds een beetje meer. Ik ben steeds meer op mijn voeding gaan letten en slik nog steeds aanvullingen om maar op de been te blijven. Maar pas nu kan ik zeggen dat ik me langzamerhand toch weer een beetje beter begin te voelen. En dan ga je pas inzien dat je een jaar lang eigenlijk stil hebt gestaan in je eigen huisje. Alle energie die ik er uit kon persen ging naar mijn werk en thuis strompelde ik ongeveer binnen na het werk. En perste er dan hooguit nog een warme maaltijd uit en een kopje koffie. Slapen deed ik wel prima en je zou dan toch verwachten dat je lichaam zich ook wel weer herstelde tijdens de rust van de nacht. Maar ik huppel nog steeds niet lichtvoetig rond 's morgens vroeg.

Mijn huisje slibte langzaam min of meer dicht. Pas de laatste tijd ging het me dwars zitten. Dus stukje bij beetje probeer ik steeds iets aan te pakken, maar de weg is nu nog lang. En zoals al gezegd, het is ook iets waar ik al jaren tegenaan loop. Ik heb bijna altijd gewerkt en mijn vijf kinderen groot gebracht. Mijn huishouding had een lagere prioriteit op één of andere manier. Ik heb wel pogingen gedaan en zelfs een opruimcursus gevolgd aan de Volks-universiteit, opruimboeken gekocht in de loop der jaren, maar theorie en praktijk waren bij mij heel verschillend.
 Van huis uit heb ik het ook niet meegekregen.Mijn moeder had ook niks met huishouden en schoonmaken. We hadden een bedrijfje aan huis en daar hielp ze liever mee en we hebben ruim 30 jaar twee keer in de week een hulp in de huishouding gehad, die alles weer rechttrok. Ik heb vaak oproepwerk gehad, zodra ze riepen liet ik gewoon alles vallen. De ironie is dan ook dat ik uiteindelijk als vijftiger als enig werk als thuishulp werd aangenomen. En als ik in een opgeruimd georganiseerd huis kom kan ik prima schoonmaken. Owee als het een rommeltje is, dan weet ik ook niet waar ik moet beginnen. Dan raak ik blijkbaar de kluts kwijt. 
Ik ben weer op de goede weg nu. Langzaam komt er weer een beetje lucht en zie ik weer lege plekken komen. Ik moet het nu van de weekenden hebben om weer wat aan te pakken, maar ooit hoop ik weer het vakantiehuis gevoel te krijgen. Daar heb je ook genoeg aan een zeer beperkt aantal spullen. Dus ik kijk ook naar minimaliseren en dat spreekt me ook erg aan. Jaren verzamel je spullen en bewaar je voor ooit, langzamerhand kan er gewoon veel de deur uit. Ik probeer voor veel apparaten een simpele versie te vinden en zo is de senseo ook de deur weer uit gegaan nadat de laatste kapot ging en kwam er een simpele filter terug die ik op mijn mok zet en zo een vers bakje kan zetten. Een simpel handpersje voor de sinaasappel en zo kan er nog veel meer vervangen worden door iets simpels. 
De kinderstoel is ook zoiets, mijn jongste kleinzoon is er nu uit gegroeid, maar bewaar je hem voor een eventuele tweede die er waarschijnlijk wel gaat komen. Of doe je hem weer weg en zie je dan wel weer?