105. Doorgaan en handige tip

Ik ben druk met lijstjes, voorraad, opruimen, consuminderen en slimme tips lezen. Vandaag kwam ik er weer eentje tegen, waar ik zelf nooit opgekomen zou zijn.

Bij niet bederfbare producten noteer ik bij het aanbreken van een nieuwe verpakking de datum onderaan de verpakking. Op die manier weet ik perfect dat ik met een spuitbus deo ongeveer 3 maand doe idem voor een fles shampoo,.... Met een doos dash waspoeder voor de witte was doe ik ongeveer 13 maand. Een fles kleurwasmiddel gaat ongeveer 4 maand mee. Het nut van te weten 'hoelang' ik met een product doe, is dat ik kan anticiperen en inspelen op de reclames. Als je wacht met een product te kopen tot je het echt nodig hebt, staat het meestal niet in aanbieding. Met 'mijn' systeem kan ik zo goed als elk product in aanbieding kopen omdat ik ook weet wanneer de aangebroken verpakking zal leeg zijn....

Deze ga ik ook eens uitproberen, want van sommige verpakkingen weet ik gewoon niet hoe lang ik met iets doe. Van sommige dingen heb ik gewoon al een te grote voorraad staan. Wasmiddel heb ik bijvoorbeeld nog voor jaren staan, denk ik. Terwijl ik het bijna nooit koop. Via de voedselbank ooit binnen gekomen. Daar heb ik dus al een rem op staan, niet kopen. 

Wasverzachter koop ik ook nooit, maar krijg ik soms weer via clienten. Ooit had Hoogvliet een spaaractie om gratis op bonnen te sparen en toen heb ik ook weer flessen gekregen. Of ze kopen een fles, maar blijken er niet tegen te kunnen. Laatst kreeg ik weer een fles douche-schuim van eentje. Daar heb ik ook wel genoeg van staan voorlopig, net als zeep.

Af en toe denk ik nog dat ik een gezin heb en zie dan een reclame en sla in. Dat moet ik ook kritischer gaan bekijken. Soep heb ik vandaag nog meegenomen, een paar kleine 1-persoons-blikjes voor een makkelijke dag, 2 halen 1 betalen bij AH, maar ik had al een stel zakken en blikken staan ook. Dus dat is ook iets wat ik niet meer mee moet nemen. Want ik wil ook steeds meer zelf maken en niet/minder uit een pak of blik eten.

Afgelopen weekend had ik de jaarlijkse bijeenkomst van de DGG-maillijst waar ik al jaren lid van ben. Een consumindergroep, met heel veel mail, maar het is net een grote familie geworden. Eén keer per jaar komen we bij elkaar ergens in het land en het was weer heel gezellig om de mensen dan in het echt te zien. Ik ga er ook al jaren naar toe, slechts drie maal heb ik overgeslagen. Elke keer is het weer een gezellig samenzijn. Iedereen neemt wat eetbaars mee en we delen alles op een soort groot buffet. We sparen onze goede spullen/kleding/bladen/boeken op en houden een soort gratis markt en dit keer had ik gelukkig veel meer spullen om weg te geven, dan ik weer mee terug heb genomen. Dat was ook een pluspunt dit keer. Ik had gewoon niks nodig en heb alleen een blad om zelf knuffels te maken mee terug genomen. En een hele mooie stevige poppenwagen voor mijn kleindochters. Een klein vast groepje komt elk jaar en er zijn ook elk jaar weer nieuwe gezichten. Grappig is dat je je toch een beeld vormt bij de mailtjes die je dagelijks ontvangt en dat dat beeld soms helemaal niet klopt. 

Maar het is een feit dat ik door heel nederland en belgie vriendinnen heb waar ik zo op een bakje koffie kan gaan. Is er iemand in nood of die hulp nodig heeft, dan is een oproepje zo geplaatst en komt er zo spontaan een groepje tot stand dat zich vrijwillig opgeeft om te helpen. Zo is er al een huisje geverft en opgeknapt, een zolder opgeruimd, bij een verhuizing geholpen toen de betreffende net een zware operatie ondergaan had. We mailen veel en lang niet alles gaat over consuminderen. Het kan over van alles zijn. Problemen, opvoeding van kinderen, ziekte, vakantie, dieren, een advies over de tuin. 

En ook overtollige spullen/kleding/boeken enz. worden over en weer aangeboden. Enige eis is dat het gratis moet zijn, al hebben we ook wel een sub-lijst voor spullen waar mensen nog wel iets voor willen hebben. Opvallend is wel dat hoofdzakelijk vrouwen actief consuminderen via de mail, het is een echt kippenhok, met slechts een handjevol mannelijke inbreng.

Zo'n dag is doodvermoeiend, doordat je eigenlijk iedereen wel even apart wil spreken, overvol indrukken raakt en sommige mensen zijn compleet kapot na afloop, maar het is het gewoon waard.