En dat is hard nodig, want ik kan mijn werk als thuishulp ook kwijt raken, als ik het lichamelijk niet meer trek. Voorlopig moet ik het tot het eind van het jaar zien vol te houden, wat er daarna gaat gebeuren is ook nog zeer duister. Zowiezo 40% bezuiniging op de thuishulpen en minder uren hulp voor clienten via de WMO.
Mijn werkgever moet ook nog maar afwachten of ze weer in de race zitten qua aanbestedingen. Het lijkt erop dat de grotere organisaties gaan overleven. Mijn buurvrouw kreeg haar thuishulp via Careyn en die tak is nu opgegaan in T-zorg. Alle thuishulpen zijn overgegaan in twee etappes.
Ik zal ook een nieuwe koers moeten gaan vinden waarschijnlijk, maar bang ben ik er niet meer voor. Ik zie wel waar het schip strandt en bekijk dan wel weer wat dan de mogelijkheden zijn. Geestelijk ben ik me er wel langzaam op aan het voorbereiden, dat er een kans is dat ik mijn werk kwijt raak, ook al heb ik een vast contract of veel minder uren krijg.
Daar zal ik ook niet erg rouwig om zijn. Het is toch zwaar lichamelijk (en ook wel zwaar geestelijk) werk. Je gaat toch vaak met zieke of gehandicapte of veel oudere mensen om en er overlijdt ook wel eens eentje of er gaat eentje hard achteruit. Zo'n client heb ik er momenteel ook tussen zitten, dan is het elke week weer afwachten of ze er nog wel is.
Zelf hoor ik ook niet meer bij de piepjonge garde, dus ik sta open voor een ander soort werk. Met 60, bijna 61 jaar, liggen de banen niet voor het opscheppen, dus ik probeer zo lang mogelijk door te gaan. Ik probeer er in ieder geval vast op voorbereid te zijn en tast al jaren voorzichtig mijn mogelijkheden af. Helaas moet ik nog een jaar of 6,7 brood op de plank krijgen en is de keuze om minder uren in loondienst te gaan werken nog niet mogelijk. Ik zit nu al op bijstandsniveau en kan nu net alles aan elkaar breien, dus heb niet de luxe positie om voor minder uren te kunnen kiezen.
Maar ik heb gelukkig wel de boel op een rijtje. En ik kan gelukkig de touwtjes ook wel strakker trekken als dat nodig is. Ik wil nu weer een periode van opruimen inlassen en verkopen/weggeven wat niet meer nodig is. Ik ben heel blij met de Facebookgroepen in mijn omgeving zodat je zeer rechtstreeks kan kopen tegen leuke prijsjes, maar ook weer wegdoen. Zelf hou ik erg van heel oude gebruiksvoorwerpen en af en toe komt er eens iets heel leuks langs. Zo ben ik aan een hele mooie Singer handnaaimachine gekomen en een heel oude telefoon.
Want ik had in de loop der tijd nog wel meer leuke oude dingen verzameld, die maar in een dichte kast bleven staan, omdat je die niet dagelijks gebruikt. Maar nu kan ik ze mooi neerzetten en er toch ook van genieten.
Ik had eerst ook een beetje oud Delfts blauw op een dressoir staan, maar met twee katten in huis bleek dat ook niet veilig te staan en vond ik op een dag van alles kapot gevallen op de grond. Nu gaat alles dus de vitrinekast in en kan ik er toch naar kijken. Wat oud servies, wat oude glaasjes, een oude kandelaar nog van mijn ex schoonmoeder, een oude cakeschaal met van die leuke kleine glazen bordjes om een plakje cake op te serveren.
Ik heb op zolder nog meer schatten staan, want ooit lang geleden wilde ik al mijn huisje terug brengen in de tijd.
Helaas was het toen nog niet erg praktisch met mijn kinderen in huis, maar nu kan ik langzamerhand toch stapje voor stapje dingen veranderen. Via rommelmarkten en kringloop ben ik ook wel leuke dingen voor kleine prijsjes tegen gekomen en af en toe ook gewoon op straat gevonden. Via mijn clienten komt er ook wel eens iets langs. Een van mijn clienten woont in een flat waar veel ouderen wonen, daar worden wel eens huizen leeggehaald als er iemand overlijdt. Tegenwoordig hebben ze daar ook een gedeelte in de kelder waar men overtollige dingen neer kan zetten voor een andere liefhebber die nog te goed zijn voor de stort.
Mooi, die naaimachine en telefoon. Nostalgie :-)
BeantwoordenVerwijderenHoud je haaks!
Mooi!
VerwijderenEn zet je nou de kevers op marktplaats?