Vanavond zag ik ergens op het nieuws zelfs een paleofitness work-out die men kon volgen ergens in Amerika. Kruipen als Neanderthaler, klimmen, sluipen, enz. Dat werkt wel op mijn lachspieren. Zoekend op het web vond ik zelfs een weekje paleo leven in Frankrijk als reisje, vanuit Nederland georganiseerd. Voor slapen was er weliswaar een modern gebouw, maar verder was het eten en leven daar een week lang geheel paleo bestendig. Geen alcohol, niet roken, geen zuivel, zelf eten zoeken, geleid door twee coaches die zelf ook al een jaar of twee met het Paleo leven bezig waren.
Zelf geloof ik meer in eten wat je grootouders nog kenden, wel erg basis, maar wel op allerlei manieren zelf bereid. Ik zie me niet alleen maar rauw vlees eten, behalve bij dat vlees waar het wel kan of lekkerder is.
Maar ik prefereer toch wel een gekookt soepje of een lekker sudderlapje. Zomers wel meer rauwkost, maar 's winters toch wel meer een stamppotje. Ik probeer wel steeds minder vlees te eten, maar ik ben toch niet echt voor helemaal vegetarisch te porren. Het hoeft niet elke dag voor mij op tafel, maar toch wel af en toe weer eens en afwisselen met vis of ei.
Ik laat wel steeds meer de bewerkte toestanden staan als onherkenbare bewerkte burgers, vinken, daarin ben ik wel steeds kritischer geworden.
Pakjes en zakjes komen ook steeds minder binnen. Ik wil herkennen wat ik eet.
Ik had het ook op televisie gezien. Heb zo mijn bedenkingen. Ik zie mij nog niet kruipend over straat gaan... en dan worden overreden door zo´n moderne auto?
BeantwoordenVerwijderenWat je eten betreft kon dat mijn gedachten zijn: bewerkt en onherkenbaar is hier in huis ook bijna niet meer te vinden