64. Simpel, maar soms moeilijk

Ik ben al een flinke tijd bezig, maar soms zijn er prive stoorzenders, die me dan helemaal in beslag nemen. Met vijf grote kinderen is er steeds weer eentje waar iets mee is.
Eerst was het de jongste die relatieproblemen had. Rond de Kerst barstte de bom en is ze hals over kop vertrokken van haar toenmalige relatie van 2 jaar, waarbij ze amper vijf maanden had ingewoond. En ze vertrok hals over kop met een mij onbekende jongeman, naar Belgie, adres onbekend. Inmiddels is dat gelukkig weer een beetje bijgetrokken, maar ik heb me veel zorgen gemaakt, ben kwaad geweest, overdonderd en machteloos. En pas was het mijn oudste zoon die ineens erg ziek werd, zware longontsteking met daarbij ook nog een pneumokokkeninfectie. 
Kort daarvoor had hij ook nog zijn ribben zwaar gekneusd in een tropisch zwembad op een glijbaan. En de huisarts had zijn klachten niet helemaal goed ingeschat, had de longontsteking niet geconstateerd, terwijl hij zich steeds beroerder ging voelen, hoge koorts had en dat krijg je niet van gekneusde ribben.  Dat werd toen huisartsenpost en onmiddellijke opname. 
Ziekenhuisopname en in plaats van beter werd hij steeds zieker. Echo's, CT scans, twee keer een drain geplaatst om vocht uit de long te halen, de eerste zat achteraf te hoog, dus nog een keer lager nog één, long gespoeld omdat de ontstekingen ingekapseld zaten en de medicijnen niet bij de ontstekingen kwamen en al met al heeft hij ruim twee weken heel erg ziek in het ziekenhuis gelegen. Pas afgelopen vrijdag is hij uit het ziekenhuis ontslagen en 10 kilo lichter weer thuis gekomen en nog een lange weg te gaan voordat hij weer beter is. Mankeerde nooit wat ernstigs, vader van twee kleine meisjes, dus zit je hoofd weer bij je zoon en zijn gezinnetje. Ze hadden net een huis gekocht en dan dit ineens. 

Werken ging maar weer even op de automatische piloot. Gezond eten had ook even geen prioriteit. Maar inmiddels gaan we toch weer over tot de orde van de dag. Er is weer verse groente in huis en er is fruit gehaald, want we moeten zelf ook gezond blijven.
Maar al met al stond mijn hoofd de laatste tijd niet helemaal naar consuminderen, al doe je veel gewoon al vanzelf.
Maar ik merkte dat ik niet alles opnam.
Ik lees bijvoorbeeld wel blogs, boeken,  bladen enzo, maar merk dat ik het niet echt opneem. En dat is niet goed.
Ik wilde juist dit jaar een goede start maken met Simpelthuis en er een digitaal blad van maken. Dacht de handen helemaal vrij te hebben, toen de laatste de deur uit ging en al mijn tijd en aandacht daaraan te kunnen besteden, maar in praktijk bleek het dus weer geheel anders te lopen. Maar we gaan gewoon weer door, dan maar een beetje later dan mijn oorspronkelijke planning.  Mijn huisje staat ook weer even stil. Plannen genoeg maar ik mis de energie om na het werk nog dingen aan te pakken. Veel is gewoon een kwestie van doen, daar heb ik niks extra's voor nodig, alleen af en toe een handje hulp voor zware dingen.
Mijn werk als thuishulp is gewoon erg lichamelijk, ik heb twee adressen per dag, dus twee huizen schoon te maken en mijn autootje had ook de geest gegeven, dus ik moet elke dag op de fiets naar mijn werkadressen, wat me ook 1 1/2 uur per dag kost, plus dan 6 uur lichamelijk best zwaar werken. Daarna ben ik echt uitgeteld. Dan heb ik geen energie meer om mijn eigen stiefhuisje nog te doen. Maar ik hou hoop op betere tijden.