donderdag 28 april 2016

190. Opruimen weer

Na het weekje vakantie was ik het helemaal zat thuis.
Ik zat gewoon helemaal dichtgebouwd in mijn huiskamertje. 

Ruim een jaar geleden had ik een aparte ronde eethoek gratis op kunnen halen en ik was er ook heel blij mee, maar achteraf nam die veel te veel ruimte in. En zat ik vaak een beetje klem tussen de tafel en mijn wandmeubeltje erachter. Ik had ook nog 4 donkerbruine houten stoelen staan en inmiddels ook twee leuke witte stoeltjes met een blauw leren kussen opgehaald, die lekker zacht zaten.  
En ineens zag ik in dat die tafel gewoon weg moest. 

Samen met de 4 houten bruine stoelen, want ik heb ook nog een witte schommelstoel staan waar die twee witte stoeltjes wel leuk bij passen en ook nog een wit houten bankje. 
Dat is eigenlijk meer dan genoeg voor dagelijks gebruik. 
Ooit wilde ik alles helemaal ouderwets inrichten, maar nu kies ik toch voor praktisch en goed schoon te maken en er was ook al een witte tv-kast binnengekomen. 
Dan moet je gewoon één lijn doortrekken. 
Zodat het ook minder rommelig oogt dan met allerlei stijlen doorelkaar.
Dus had ik de tafel en de stoelen op facebook gezet, eerst op 1 groep en later op 2 groepen en uiteindelijk reageerde er gelukkig 1 persoon die ze graag op wil halen.
Dus nu heb ik weer een stuk vloer teruggevonden. Heerlijk weer.
En de mevrouw die hem op kwam halen was ook weer helemaal blij.

Komende maand ga ik toch weer verder met dingen wegdoen. Gratis of tegen een klein bedrag of proberen te ruilen tegen iets nuttigs. 
Eerst hoop ik nog dat dit weekend het laminaat weggaat dat ik al een tijd in de gang heb staan voor een goede bekende. Die zou gaan verhuizen en was druk op huisjes aan het reageren, maar uiteindelijk ging dat allemaal niet door. Ik kon ergens hals over kop gratis laminaat ophalen en ik wist dat zij geen vervoer had, dus dat voor haar opgehaald met het oog op haar nieuwe woning. Maar ondertussen staat het al een flinke tijd te wachten, ik werd ziek, zij werd ziek en nu proberen we toch een afspraak te maken dat het nu eens opgehaald wordt. Ik had al eens aangeboden om het te brengen als zij voor mensen daar kon zorgen om het uit te laden, want ik kan geen trappen lopen met stapels laminaat. Maar dat lukte ook niet. 
Een legere gang zou nu toch ook wel erg prettig zijn. Dat is toch de eerste indruk als je de deur open doet en zo groot is die nu ook weer niet.  
Ik wil ook heel graag gaan knutselen en wat kleine meubeltjes op gaan knappen. Met twee harige katten in huis, wilde ik dat lekker in de schuur gaan doen. Het weer werkt nog niet erg mee daarvoor. Het is gewoon nog te koud daarvoor. Op mijn slaapkamer wilde ik het eerst gaan doen, maar daar heb ik eigenlijk ook niet erg veel plek, plus dat het me ook niet erg gezond lijkt om in verf- en lijmluchten te gaan slapen. Daar wil ik het ook graag ook rustig houden. Een plek om te slapen en niet dat er allerlei projecten me toe zitten te roepen om af te maken. En de zolder is ook nog niet erg beloopbaar. 
Daar zou ik 's winters eventueel ook naar toe kunnen uitwijken, maar dan moet ik daar ook eerst wel eens heel hard gaan opruimen. 
Daar liggen nog heel veel boeken in dozen en zakken en alles wat ik eerst kwijt moest na mijn verhuizing. Veel kan gewoon weg denk ik achteraf, maar ik moest veel werken en was op als ik thuis kwam. 
Het ligt er al jaren en gemist heb ik niks ervan. Maar het moet toch eens door mijn handen heen gaan. Dus komende tijd is een mooie tijd om dat nu eindelijk eens aan te pakken. Er liggen ook wel hele leuke spullen tussen die ik via rommelmarkten voor later had aangeschaft, als de kinderen de deur uit zouden zijn. Dan zou ik mijn huisje naar mijn smaak aan kunnen kleden en inrichten.     



dinsdag 26 april 2016

189. Heerlijke consumindermijmeringen

Al is het weer een stuk minder, maar ik ben al lekker even aan een klein boodschapje geweest, zodat ik morgen lekker binnen kan blijven. 
Daar valt ook nog genoeg te doen. 
Ik ben van plan om jullie lekker dagelijks te gaan spammen met de ontwikkelingen hier voorlopig.

Vanmorgen even aan de boodschap en nog even overwogen of ik oranje Tompoezen mee zou nemen of de oranje jumbobollen, als traditie voor de koningsdag. Maar wat moest ik er met 4 of 5? Dus heel verstandig maar een doosje diepvries chocoladesoesjes meegenomen. Nog lekkerder ook en niet van die grote happen. 

Op verjaardagen hoop ik altijd dat ze er Bossche bollen oftewel moorkoppen hebben en dan mag ik er eentje. Maar ik zal ze nooit zelf kopen. Het moet voor mij iets heel speciaals blijven. 
Maar nu voor koningsdag toch een keer gezwicht voor een doosje mini-chocolade soesjes. Dan is het ook voor de rest van het jaar wel weer goed.

Morgen ga ik lekker helemaal de deur niet uit. De drukte en de rommelmarkten mogen ze van mij houden. Vroeger vond ik niks leuker dan koopjes te scoren langs de grachten en in de straatjes van Delft. Maar de aanloop van mensen werd steeds groter en je kon op een gegeven moment alleen nog maar met de stromen mee gaan en zag dan de helft niet meer. Toen ben ik gelijk ermee gestopt. 

En ik heb steeds meer de neiging om niet meer op spullenjacht te gaan. Ik wil mijn huisje juist leger krijgen, dus zelfs de action ziet me tegenwoordig nog maar hoogst zelden. 
Laatst had ik nog wel de aanvechting om voor een paar frisse tuinstoelkussentjes te gaan kijken, maar ze maken het steeds lastiger om er in de buurt te komen door parkeergeld te vragen. Op de fiets is het me te ver momenteel, dus dan gaan we toch maar niet. 

Voorlopig ga ik alleen nog maar verder met weghalen en wegdoen. Van buiten zitten komt nu toch ook niet veel. Na een weekje vakantie wil je juist weer lekker aan de gang thuis. 

    

maandag 25 april 2016

188. Even een weekje op vakantie geweest

Elk jaar ga ik een weekje met  mijn vader op vakantie. De laatste vijf jaar was Drenthe ons doel, maar dit keer zijn we naar een klein dorpje in Friesland geweest en we hebben daar ook wel weer genoten.
We hadden dit keer het voorhuis van een boerderij gehuurd in Surhuizem. 
Weer eens iets heel anders dan een chalet op een vakantiepark. Maar het is ons goed bevallen. We houden allebei wel van het oude en willen graag allebei een eigen slaapkamer, dus komen dan wel uit op een huisje, appartementje of chalet. 
Verder gaan we doorgaans dagelijks op stap in de buurt en gebruiken het huisje als vertrekpunt. 
We ontbijten er en gaan dan op pad om in de namiddag weer thuis te komen. Koken doe ik meestal en we brengen de avonden lekker met tv en boeken door en de laatste jaren gaat ook een laptopje mee om contact met de familie te houden. 
Overdag verkennen we de omgeving, halen meestal ergens wel een broodje met koffie en doen een boodschapje indien nodig. 
We hebben dan ook weer veel moois gezien. Een klein maar mooi openluchtmuseum met de plaggenhut, de opvolger een iets minder primitieve slipkeet, maar ook  1-kamerwoningen, een vissershuisje enz.


 We hebben Drachten bezocht, Dokkum en nog heel veel kleinere plaatsen.
Deze had wel een heel korte naam die ook nog in het Fries vertaald was.
Uiteraard zijn er ook weer begraafplaatsen bezocht. Mijn vader wilde nog even langs zijn zus die nog niet zo lang geleden overleden is en haar urn was nu bijgezet bij haar man. 
En we zijn ook nog bij familie van zijn vaders kant langs geweest, die op een heel klein Fries kerkhof lagen. Dat graf gaat binnenkort waarschijnlijk geruimd worden, omdat er niemand meer is die de kosten van grafrechten en onderhoud wil betalen. En hij wilde het nog eenmaal gezien hebben en er een foto van maken.

 We zijn naar Fransum toegereden, een heel klein gehucht in de provincie Groningen, waar mijn moeders achternaam vandaan komt. Alleen te bereiken via een boerenweggetje, eerst nog wel via betonplaten maar het laatste stukje is gewoon een karrespoor en er staan alleen nog een kerkje en een of twee boerderijen.
Dit keer konden we ook even in het kerkje kijken. 
We zijn naar Harlingen geweest, waar mijn vader geboren is en zijn geboortehuis nog staat.  Hij weet er zelf niet veel meer van want ze moesten al snel noodgedwongen weer verhuizen. Maar we hebben er wel een heerlijk broodje makreel gegeten.

 
Ik heb wel veel bewondering voor de oudere generaties die toch heel veel voor de kiezen hebben gekregen. 
De ouders, maar ook mijn vaders generatie hebben wel heel veel meegemaakt. 
Mijn vader is van '25, dus crisisjaren, oorlog 40-45 in zijn tienertijd, drie jaar naar Indonesie uitgezonden daarna, waar hij gelukkig een administratieve functie had en dan toch weer gewoon je leven daarna op zien te pakken weer. 
Alle moderne uitvindingen meegemaakt en van het simpele boerenleven buiten naar de stad gegaan. Hij heeft bij  zijn oma op een dorp gewoond door omstandigheden, waar de wc nog een hok buiten was. De komst van stroom, stromend water en later warm water meegemaakt, de eerste telefoon, ontwikkeling van  auto's, vliegtuigen, die generaties hebben alles zien komen. 
Ik ben zelf van '53, dus heb ook al een heleboel vernieuwing en modernisering langs zien komen. 
Ik weet dat mijn ouders de eerste jaren van hun huwelijk bij mijn vaders ouders inwoonden in Den Haag op de grens met Rijswijk. Daar ben ik geboren en mijn broertje ook nog. Die was heel laat met lopen omdat er gewoon geen ruimte voor was. 
Daarna zijn we naar een onvrije etage gegaan. Wij woonden op een etage, terwijl de oude bovenbuurvrouw en later een jonger gezin via onze trap en gang nog een verdieping hoger woonde. 
Onder ons woonde ook nog iemand, die een gezin boven haar helemaal niet fijn vond en mijn moeder heel wat dwars gezeten heeft door steeds te klagen als ze vond dat er te veel lawaai gemaakt werd. 
Dan werd er op de gekste tijden met een bezemsteel geklopt en er werden envelopjes met kalk in de brievenbus gestopt omdat we blijkbaar weer te luidruchtig waren geweest. Daar heb ik ook nog wel veel herinneringen aan. 
Van het huis met hoge ramen en er waren drie ruimtes op een rij. Een voorgedeelte wat de woonkamer was, een tussengedeelte waar mijn ouders sliepen en een achter gedeelte waar ik samen met mijn broertje sliep met schuifdeuren. Er was nog een zijkamertje en een keuken en toilet. De radio was eerst zo'n zwart draaiknopgeval en we hadden jabo op de grond waar je van die schuurknieen van kreeg. 
Uit de verhalen weet ik dat de oude bovenbuurvrouw al snel plotseling is overleden en dat mijn moeder met een andere buurvrouw dat ontdekt hadden, daar heb ik niks van meegekregen als kind. 
Het jonge stel dat daarna kwam weet ik nog wel, die hadden twee jonge zoontjes en we gingen destijds allemaal wel leuk met elkaar om. 
Door de benedenbuurvrouw wilde mijn ouders daar uiteindelijk toch weg en daarna kwamen we in een eengezinswoning met een badkamer met bad. 
Dat had ik nog nooit gezien, wij gingen tot die tijd in de teil. Daar hebben we vele jaren gewoond en kwam er langzamerhand van alles in huis. Eerst de langzaamwasser, waarbij je het wasgoed in de badkuip spoelde, met een wringer waarschijnlijk. Dat weet ik niet meer precies. Ik weet wel dat ik dat bij mijn oma wel eens deed. Die had buiten onder een afdakje een opstelling staan waarbij ik de lakens ed door een wringer draaide.  
De tv kwam daar in huis, waarbij de buurtkinderen die nog geen tv hadden ook wel eens mochten komen kijken op woensdagmiddag. 
In het weekend mochten we wat later opblijven op de zaterdag en dan kregen we schoongewassen en in pyama een bedje op de bank. Eerst 1 net, 2 netten en later REM-eiland tv, al weet ik die volgorde ook niet meer precies.
Daarna is het alleen maar in een stroomversnelling gegaan met alle ontwikkelingen. 

woensdag 6 april 2016

187. Toch maar wat meer in de techniek verdiepen

Een mens is nooit te oud om wat nieuws te leren. Ik wil me wat meer gaan verdiepen in de blogtechnieken en wat meer de mogelijkheden zien te gebruiken. 
Ik was al blij dat ik een tekstje eruit kon rammelen en soms een fotootje erbij kon plakken, maar echt de tijd om me erin te verdiepen had ik gewoon niet.
Zo wil ik ook leren om filmpjes te maken. Daar heb ik helemaal nog geen kaas van gegeten. 

Maar eerst even afwachten hoe het verder gaat lopen. Ik zit nu al een tijd arbeidsongeschikt thuis en morgen mag ik weer langs de bedrijfsarts. Naar mijn oude werk als thuishulp zal ik niet meer terugkeren, dat kan ik lichamelijk niet meer aan, maar wat ze dan voor mij in petto gaan hebben weet ik niet. 
Als 62-jarige moet ik eigenlijk nog wel een paar jaar aktief blijven voor ik met pensioen mag. Ook al heb ik bijna mijn hele leven gewerkt. Maar alle werk wat ik ooit gedaan heb, bestaat niet meer of ik ben er te oud voor. 
Ik ben een paar jaar lokettiste bij de NS geweest, verkoopster bij de HEMA, daarna jaren in de drukwerkwereld als drukwerkvoorbereidster voor de computertijd, jaren mijn vader geassisteerd bij een uitgeverijtje op administratief gebied vooral, maar ook op beurzen en open genealogische dagen gestaan en die afwisseling was juist zo leuk. Maar gezien zijn leeftijd wilde hij er heel begrijpelijk ook een keer mee ophouden toen hij 85 werd.  
En dan moet je op latere leeftijd weer ander werk zien te vinden en dat werd dan uiteindelijk huishoudelijke hulp bij vooral ouderen omdat er eigenlijk geen keuze meer was. Tot mijn lijf ging protesteren.

En op dat punt zit ik nu dus, wat nu? 
Wat kan ik wel, wat vind ik leuk, waar kan ik wat mee verdienen? 
Ik kan aan mijn blog/website advertentiemogelijkheden toevoegen.
Ik zie nog wel een paar kleine mogelijkheden, maar daar kan ik ook geen volledig inkomen uithalen. 
Ik kook wel graag en meestal wel lekker en zou via Thuis Afgehaald maaltijden kunnen aanbieden.
Thuiswerk aannemen, maar geen idee of dat nog beschikbaar is hier. Vroeger deed ik wel allerlei bladen en krantjes postklaar maken en dat thuis verzorgen, maar dat gaat tegenwoordig ook vaak digitaal. 
Misschien creatief een carriere oppakken. Ik heb genoeg ideetjes die ik nog wil gaan uitproberen, maar eerst was het aan zoveel mogelijk herstel werken om eventueel weer aan het werk te kunnen. 
En ik heb geen kapitaal om spullen aan te schaffen, ik zat aan een plotter te denken en eventueel een textielpersje om allerlei leuke teksten te kunnen maken. Maar ik ben me er ook van bewust dat al veel mensen daarmee bezig zijn. 
Ik zou dan vooral nederlandse teksten willen maken en net niet hetzelfde als iedereen willen maken. 
Mijn haren gaan overeind staan van alle Engelse teksten die iedereen kennelijk overal op wil plakken. Ooit heb ik allerlei geldspreuken gespaard, consuminderspreuken/teksten lijken me ook leuk, en andere spreuken en gezegdes. Naambordjes, nummerbordjes, dingen voor huis/tuin.
Eerst maar eens daadwerkelijk wat maken om te kunnen laten zien. Zo realistisch ben ik ook wel. Ik ga niks aanschaffen voordat ik zeker weet dat het zijn nut zal hebben en geld zal kunnen opbrengen.  
Maar overdenken kan geen kwaad en in mogelijkheden denken.




zaterdag 2 april 2016

186. Weer een lekker consuminderweekje







Vandaag valt het zonnige weer even zwaar tegen. Ik had hoop op een beetje warmere dag en wilde graag in mijn voortuintje aan de slag. Maar helaas, de zon wil niet doorkomen hier. 
Vanmorgen eerst maar eens uitgebreid de afwas gedaan en weer verder geruimd in afwachting van dat lekkere weer. Uiteindelijk wel een poosje in de achtertuin bezig geweest. En dat voelt ook wel weer lekker. 
Nu ben ik wel erg moe, maar ik heb wel wat gedaan. En morgen weer een kans om aan de voorkant te gaan werken. Ik heb nog leuke viooltjes staan die de grond in willen, en nog wat andere planten en bollen - ook voor zomer en najaar. 
Alle gereedschap staat nu klaar en is uit de winterstalling gehaald. 
Mijn mandje staat ook weer klaar met het klein gereedschap, als snoeischaar, bollensteker, voegenschraper, oud schilmesje en miniwoelertje, de grote hark en schoffel staan gereed, dus niks kan me meer tegenhouden om morgen aan de voorkant ook aan de gang te gaan. 
Daar wil ik echt een bloementuintje van maken met veel vaste planten, zodat ik daar niet al te veel onderhoud meer aan heb.
Achter is meer een eettuin, daar staan twee appelboompjes, wat bessenstruikjes, rabarber, maggi of lavasplant, munt, druif, framboos en een paar aardbeienplantjes. En wat overblijvende kruiden als bieslook en rozemarijn. De rabarber piept alweer naar boven en de maggi komt er ook aan, heerlijk in soep en allerlei andere schotels waar je wat pit in wil hebben. 
Verder zaaide ik elk jaar van alles, maar nu wil ik toch wat meer onderhoudsarm gaan werken. Ik heb een beperkte energie, dus daar moet ik gewoon rekening mee houden. 

Afgelopen tijd was erg rommelig, maar we gaan toch wel lekker momenteel. Ik ben erg blij met de beslissing om mijn huishoudgeld aan het begin van de betaalmaand te pinnen. Dat is me heel goed bevallen afgelopen maand, dus die houden we erin. Al zal ik deze maand wel een beetje extra inkomsten moeten zien te vangen. Door wat spullen te verkopen waarschijnlijk.

Er staat nog een weekje vakantie op de planning, met mijn vader ga ik een weekje naar Midden-Friesland dit jaar. We hebben het voorhuis van een oude boerderij gehuurd dit keer. Geen vakantiepark, maar dat hoeven we ook niet. We hebben een slaapplaats nodig met twee slaapkamers en dit is helemaal opgeknapt maar in oude stijl en zag er leuk uit. 
Overdag zijn we doorgaans op stap om de omgeving te bekijken en einde middag maken we zelf het avondeten en de avonden brengen we lekker rustig op het thuishonk door. Wat boeken mee, laptop mee en dan is het leven goed. 
Maar dan wil je ook wat extra geld ter beschikking hebben om eens iets te kunnen bekijken. Een museum of een dierenpark, iets buiten de deur eten overdag of ergens een terrasje pakken voor een kopje koffie. 
Dan gaan we niet met de thermosfles op stap, al maken we er doorgaans wel een sport van om ook niet al te duur ergens een broodje te eten. 
Mijn pa en ik liggen gelukkig wel op helemaal dezelfde lijn, wat belangstelling betreft en ook ons idee van een dagje stappen ligt aardig op dezelfde lijn. 
We zijn allebei al een tijd alleen en gingen allebei eigenlijk nooit op vakantie, maar sinds een jaar of vijf gaan we nu samen gezellig elk jaar een weekje weg. Zolang het nog kan doen we het allebei graag.





Afgelopen tijd ging het erg rommelig hier. Ik had bepaalde dingen afgesproken, maar de planning werd door anderen aardig door de war gegooid. Daar moet je dan ook weer mee omgaan. Ik ben gelukkig nog wel steeds stukje bij beetje aan het ontrommelen. Deze maand doe ik mee met een soort Bingo-opruim-uitdaging en dat geeft weer een extra duwtje en dat kan ik wel goed gebruiken. Dan ga ik net weer een tandje sneller en door het spel-element blijft het nog leuk ook. 
We hebben allemaal onze eigen Bingokaart gemaakt met 36 vakjes met cijfers van 1 tot 50. Elke dag wordt er één cijfer geroepen en een opdracht erbij. Staat het cijfer op je kaart dan moet je die opdracht doen, en als die er niet op staat heb je in pricipe vrij (maar stiekum pik je die opdracht ook even mee dan). De opdracht van gisteren was een vakantiesouvenir wegdoen en die van vandaag 20 dingen wegdoen/opruimen of weggeven. Het nummer van gisteren stond wel op mijn kaart, maar die van vandaag niet, maar toch lekker wel gedaan.
Vakantiesouvenirs had ik dan wel niet, maar je hebt altijd wel iets in huis wat je ooit gekregen hebt en dat maar staat te staan omdat je de gever niet voor het hoofd wilde stoten. Toevallig had ik het gisteren ook met mijn vader over. Hij had een stuk of wat beeldjes op zijn schoorsteenmantel staan, waar hij eigenlijk helemaal niks meer mee had. Eentje had hij jaren geleden gekregen van bekenden die hij al jaren niet meer zag en van een andere wist hij niet eens meer waarom die er gekomen was. Maar weggooien was ook weer een brug te ver voor hem. Liefst zou hij willen dat ik ze mooi vond en dan zou ik ze zo meekrijgen, maar ik had er ook niks mee. 
Maar nu gaan ze in de doos om weg te geven. Hij woont aan de smalle loopkant van een straat en hij zet bij mooi weer een doos voor de deur met boeken die hij kwijt wil. Daar is doorgaans wel belangstelling voor, dus de beeldjes mochten nu ook in de doos.    
   


De boodschapjes voor komende week zijn ook weer binnen. Ik probeer nu toch weer voor de hele week in 1 dag te halen en dat gaat ook lekker. Natuurlijk houden we rekening met de eventuele restjes, die gaan gewoon weer in de volgende maaltijd mee. Van de week waren het diepvries spercieboontjes de ene dag en de dag erna ging het restje gewoon in de maaltijd van de volgende dag als extra groente erbij. 
Ik heb voor komende week een kilo wortels, twee zakken verse soepgroente (die doe ik ook overal door als roerbakgroente, van een deel maak ik een lekker vers soepje), wat diepvriesgroente en als alternatief heb ik ook altijd nog wel een potje of blik op voorraad. Vlees is er ook voldoende, er is rundergehakt voor een lasagna en een balletje, speklapjes en er zijn nog kippenvleugels. Het meeste is van de coop omdat die toch meer voor het beter verantwoorde vlees kiezen. Daar heb ik wel iets meer voor over. Biologisch is iets te hoog gegrepen voor mijn inkomen.
Al probeer ik wel zo verantwoord mogelijk te eten. Ik hou de reclames in de gaten en kies daar de meest gezonde dingen uit, de ene week is het meer groen dan deze week, maar afwisseling is ook goed heb ik altijd geleerd, je moet de kleurtjes afwisselen en lekker uit het seizoen eten. Geen groente kiezen met veel vlieguren.  
Pas als het hier op nederlandse bodem weer groeit komt het bij mij op mijn bord. Dat geeft mij ook een goed gevoel, bepaalde groente is er gewoon alleen een bepaalde tijd volop en daarna ga je weer op de nieuwe seizoensgroentes over. Het liefst haal ik het nog rechtstreeks bij de kweker ook. Verser kan je niet hebben. Eigenlijk zou ik liever alles bij de kleine winkeltjes willen halen en de hele grote ketens links willen laten liggen. Daarom is de coop voor mij toch een iets kleinere medespeler dan de lokale ah. Helaas hebben we niks anders te kiezen en moeten we toch verder weg om meer keuzes te hebben.